พิษรักรอยชัง

พิษรักรอยชัง 

"หนูว่าเราสองคนพอแค่นี้เถอะ..."  

ดวงตาคู่สวยหยาดรื้นไปด้วยน้ำใสที่เอ่อนอง เธอมองภาพเขาผ่านม่านน้ำตาที่ทำให้เลือนราง... 

ภาพของทินภัทรที่เคยใจดี อบอุ่น ไม่ชัดเจในสายตาของเธออีกต่อไปแล้ว 

ทุกอย่างเป็นเพียงสิ่งลวงตา... 

"หมายความว่ายังไง?" ริมฝีปากหยักของเขากระตุก  

"เลิกกัน..." เธอสูดหายใจลึก เอ่ยเสียงขึ้นจมูก  

"เลิกกัน?" เขาขมวดคิ้วจนแทบชนกัน  

นี่เขากำลังถูกทิ้งอย่างนั้นหรือ? 

มินมิรายกหลังมือเช็ดน้ำใส ๆ ที่รินไหลลงมา ภาพของเขาจึงชัดขึ้น 

ณ เวลานี้ คนที่อยู่ตรงหน้า สีหน้า แววตาของเขาก็เปลี่ยนไปราวกับคนละคน 

ทินภัทรกระตกยิ้มมุมปาก... 

"เลิกงั้นเหรอ? ฉันกำลังจะพูดคำนั้นอยู่พอดี" 

ชารี