พิษรักรอยชัง

พิษรักรอยชัง

"หนูว่าเราสองคนพอแค่นี้เถอะ..."

ดวงตาคู่สวยหยาดรื้นไปด้วยน้ำใสที่เอ่อนอง เธอมองภาพเขาผ่านม่านน้ำตาที่ทำให้เลือนราง...

ภาพของทินภัทรที่เคยใจดี อบอุ่น ไม่ชัดเจในสายตาของเธออีกต่อไปแล้ว

ทุกอย่างเป็นเพียงสิ่งลวงตา...

"หมายความว่ายังไง?" ริมฝีปากหยักของเขากระตุก

"เลิกกัน..." เธอสูดหายใจลึก เอ่ยเสียงขึ้นจมูก

"เลิกกัน?" เขาขมวดคิ้วจนแทบชนกัน

นี่เขากำลังถูกทิ้งอย่างนั้นหรือ?

มินมิรายกหลังมือเช็ดน้ำใส ๆ ที่รินไหลลงมา ภาพของเขาจึงชัดขึ้น

ณ เวลานี้ คนที่อยู่ตรงหน้า สีหน้า แววตาของเขาก็เปลี่ยนไปราวกับคนละคน

ทินภัทรกระตกยิ้มมุมปาก...

"เลิกงั้นเหรอ? ฉันกำลังจะพูดคำนั้นอยู่พอดี"

ชารี