เมียแต่งที่เขาไม่เห็นค่า

คำเตือน : พระเอกใจร้าย อิผัวเลว! อ่านแล้วอยากเอาไข่เน่าปาหัว!!

❌ไม่มีนอกกายนอกใจใดๆ มีแต่ความปากหมา❌



ร่างสูงนอนแผ่ราบไปกับเตียงนุ่ม ครามและซุงพอแบกมาถึงเตียงแล้วก็รีบขอตัวกลับเพราะพวกเขาก็เมานิดหน่อย ต้องการพักผ่อนเลยฝากคนาราดูแลราชสิงห์ต่อ

"อึก..ฉันเกลียดเธอ" มือหนาจับข้อมือเล็กไว้หลังจากที่เธอจัดแจงท่านอนให้เขาเสร็จ

"รู้แล้วล่ะค่ะ" เธอรู้แล้วว่าเขาเกลียด แต่เขาจะรู้ไหมว่าเธอรัก

"เธอจะมาวางแผนจับฉันทำไม รู้ไหมชีวิตฉันต้องมาพังเพราะเธอ!" เขากระชากเธอลงไปนอนบนตัวแล้วบีบไหล่บอบบางแน่น

"จะ..เจ็บค่ะ ปล่อยนิ้งนะ" เธอพยายามดิ้นเพราะราชสิงห์บีบไหล่เธอแรงจริงๆ เหมือนจะทำให้แตกสลาย

"ปล่อยเหรอ..อยากได้ฉันมากไม่ใช่เหรอ" คนเมาลูบไล้แก้มเนียน อยากได้เขามากจนต้องวางแผนยอมเสียตัวเพื่อจับเขา ตอนนี้ทำมาเป็นบอกให้ปล่อย

"ฮึก..นิ้งขอโทษค่ะถ้าทำอะไรผิดไป" ร่างบางน้ำตาคลอเพราะความเจ็บ ยิ่งดิ้นเขายิ่งบีบแรง

"เธออย่าหวังว่าจะได้ความดีจากฉัน ในเมื่อเข้ามาแบบนี้" คนเมาพูดทุกอย่างตามปากตนเองโดยไม่เก็บกักสักนิด

"นะ..นิ้งรักคุณราชสิงห์ค่ะ นิ้งสาบานว่าไม่เคยคิดร้ายและหวังเงินทอง" เธอรู้ว่าบอกคนเมาไปก็ไม่ได้อะไร เผลอๆ เขาอาจจะจำไม่ได้ด้วยซ้ำ แต่อยากให้รู้ว่าเธอรักเขาจริงๆ ไม่ได้มีเจตนาจับเขาเอาเงินแต่แรก

"เหอะ รัก?"

"ผู้หญิงหน้าเงินแบบนี้ใครจะรักลง ฉันไม่มีวันรักเธอ จำใส่สมองโง่ๆ เอาไว้ด้วย"