เสน่หาข้ามภพ

บุพเพสันนิวาส คำมั่นสัญญา

รักแท้ การรอคอย

และ....การกินเด็ก!

“อัปสรแปลว่านางฟ้า นางสวรรค์

และเธอก็งดงามรามนางฟ้าจริง ๆ เธอปรากฏตัวขึ้น แล้วบอกว่า เธอเป็นเมียผม ทั้ง ๆ ที่เธออยู่ต่างภพกับผม และผมก็ดันตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกเจอ”

โปรย

“ยอดพธูที่รัก ตลอดยี่สิบปีที่ผ่านมา ไม่เคยมีคืนไหนที่พี่หลับโดยไม่ฝันร้าย และไม่เคยมีวันใดที่ไม่คิดถึงเธอ

ในที่สุดเธอก็กลับมาหาพี่ คืนนี้พี่จะกอดเธอให้แนบแน่นทั้งคืน”

“คืนนี้คงเป็นคืนที่พี่หลับสนิทโดยไม่ฝันร้าย และคงเป็นคืนที่พี่หลับสบายที่สุดในรอบยี่สิบปี”

“โอ๊ย..สำนวนคนแก่ ทำมาเป็นพูดซะซึ้งเชียว พี่ภาคย์แน่ใจเหรอคะ ว่าคืนนี้พี่ภาคย์จะได้นอน”

“พี่ก็พูดไปอย่างนั้นแหละ ใครจะไปหลับลง คืนนี้ทั้งคืนพธูต้องโดนพี่จัดหนักจนกว่าจะหายคิดถึง”

“พธูว่า..พี่ภาคย์ไม่มีทางหายคิดถึงพธูได้ง่าย ๆ หรอกค่ะ..”

สายตาเจ้าชู้ที่มองมา ทำให้เขาอยากคว้าเธอขึ้นไปฟัดบนเตียงเสียให้รู้แล้วรู้รอดตอนนี้เลย