ตะเกียงใจเจ้าพายุ

เสียงเพลงจากการแสดงดังไปทั่วบริเวณ แต่เวลานี้วายุกลับได้ยินเพียงเสียงของหัวใจตัวเอง 

มือของเทียนกัลยาเย็นเฉียบ เด็กหนุ่มขยับมือสอดประสานมือถือแนบแน่น และเรียกเสียงแผ่วเบา 

“พี่เทียน” 

เทียนกัลยาใจเต้นตึกตักชะงักไปนิดหนึ่งเมื่อได้ยินเขาเรียกเธอแบบนี้ หญิงสาวหันไปมองหน้าเขาอย่างประหม่า เห็นแสงไฟสลัวส่องดวงตาของเด็กหนุ่ม 

แสงไฟแม้สลัว หากแต่ประกายตาของเขานฉายชัดถึงความรู้สึกลึก ๆ ข้างใน 

เทียนกัลยาเฉไฉไปมองต่างหูรูปข้าวหลามตัดสีดำบนติ่งหูซ้ายของเขา 

“ตื่นเต้นไหมครับ? ” 

“อือม์” เธอเบือนสายตาก้มพยักหน้าเบา ๆ 

วายุสอดประสานมือแนบแน่นกว่าเดิม รวบรวมความกล้า ค่อย ๆ ใช้มืออีกข้างเอื้อมมือไปประคองคางเธอให้หันมา 

“เวลาเต้นพี่เทียนมองหน้าผม มองแค่ผม ไม่ต้องสนใจอย่างอื่น” 

เทียนกัลยาแทบหยุดหายใจ ทำไมเธอไม่สามารถขัดขืนเขาได้เลย 

ทำไมไม่เบือนหน้าหนี 

ทำไมไม่ดุ 

วายุ เธอทำอย่างนี้ไม่ได้! 

แต่เทียนกัลยาไม่อาจต่อต้านความรู้สึกเบื้องลึกที่มันเคลิบเคลิ้มเหมือนโดนมนตร์สะกด 

เสียงของเขาเกือบจะเป็นกระซิบ ทว่าชัดเจนทุกถ้อยคำ 

“ให้สายตาพี่เทียนมีผมคนเดียว อย่ามองคนอื่น อย่างน้อยคืนนี้ ให้ใจพี่เทียนมีแค่วายุ” 

เทียนกัลยากระชับมือที่ประสานส่งสัญญาณตอบรับ 

เธอพยักหน้าเบา ๆ ส่วนเขายิ้มจาง ๆ 

ตลอดยี่สิบนาทีไม่มีคำพูดใด ๆ สองคนแค่... 

ฟังเสียงหัวใจตัวเอง 

ยินดีต้อนรับเข้าสู่นิยายที่โคตรโรแมนติก ขอบอกเลยว่าเตรียมหมอนไว้หลาย ๆ ใบเลยจ้า ฟินจนหมอนขาดกระจายแน่นอน!  

บทที่ 1-10 อัพทุกวัน 

บทที่ 11 เป็นต้นไป อัพทุกวัน อังคาร พฤหัส เสาร์ 

บทที่ 15 เป็นต้นไป ติดเหรียญจ้า 

อีบุ๊กโปรดรอแป๊บ กำลังจัดทำอย่างขะมักเขม้น Coming Soon！ 

เรื่องนี้เป็นภาคแยกจากเรื่อง บอสหน้าใสหัวใจเย็นชา นะคะ ใครสนใจไปตามอ่านได้จ้า