กามเทพพลิกศร (อ่านฟรีก่อนติดเหรียญ)

“ทักทายรี๊ด”

นิยายเรื่อง “กามเทพพลิกศร” เป็นนิยายวายเรื่องแรกของผม มีกลิ่นอายของคอเมดี้ผสมฟีลกู๊ด มีดราม่านิดหน่อยพอกรุบกริบ รับรองได้ว่าสนุกไม่แพ้เรื่องที่แล้วแน่นอนครับ

น่านฟ้า (พระเอก) : กามเทพหนุ่มตัวแสบ นิสัยดี ทำงานเก่ง ช่วยทำให้คู่รักหลายคู่สมหวังมานักต่อนักแล้ว กระทั่งมาเจอลูกค้าคนล่าสุด...นั่นก็คือ โอมห์ ตอนแรกก็กะว่าจะจับคู่โอมห์ให้กับหญิงสาวคนหนึ่งนั่นแหละ แต่ไหงกลับเปลี่ยนใจ...ถึงขั้นปลอมตัวเป็นคู่เดตให้อีกฝ่ายซะงั้น ความปั่นป่วนจึงเกิดขึ้นในทันใด

โอมห์ (นางเอก) : หนุ่มแว่นเจ้าของร้าน ‘Cupid cafe’ นิสัยดี รักการทำขนมเป็นชีวิตจิตใจ บริหารจัดการร้านนี้ได้เป็นอย่างดี เขาเป็นหนุ่มหล่อที่โสดสนิท แต่ อิงอิง น้องสาวคนเดียวของเขาอยากให้พี่ชายเป็นฝั่งเป็นฝา เลยแนะนำแอพหาคู่ให้พี่ชาย แต่โอมห์ไม่สนใจ บอกว่าไร้สาระ ทว่าอิงอิงไม่ยอม เลยจัดการให้พี่ชายได้ใช้แอพนั้น โดยมีเจ้าแมวคูก้าร่วมสนับสนุนด้วย

######

^^ สปอยล์ ^^

“สวัสดีครับ ผมน่านฟ้า หน้าตาดี จิตใจงาม ขี้เล่น แถมใจยังหล่อพอ ๆ กับหน้าตา ฝากตัวด้วยนะครับ คู่เดตของผม”

“โอมห์ เจ้าของร้าน Cupid Cafe ถึงจะไม่ได้หน้าตาดีเท่านาย แต่รับรองว่าผมมีสติเยอะกว่านานแน่นอน” โอมห์พูดพลางกลอกตาไปมาอย่างไม่เข้าใจ แต่เขาก็ยอมยื่นมือไปจับมืออีกฝ่ายตามน้ำ

“โอ้โห! ดูสิ แซะกันตั้งแต่แนะนำตัวเลยแฮะ” น่านฟ้าหัวเราะ ก่อนจะกระชับมือโอมห์แน่นขึ้นเล็กน้อย รอยยิ้มขี้เล่นแปรเปลี่ยนเป็นความอบอุ่นที่นาน ๆ ทีจะหลุดออกมา

“วันนี้ฝากตัวด้วยนะ”

“เหมือนกัน” โอมห์พูดพลางมองอีกฝ่ายนิ่ง ก่อนจะพยักหน้าเบา ๆ ตอบกลับไป

หลังจากที่ปล่อยมือจากกัน น่านฟ้าก็กลับเข้าสู่โหมดเดิมของตัวเองอย่างรวดเร็ว

“โอเค! ในเมื่อเป็นคู่เดตกันแล้ว ถ้างั้น...” เขาหมุนตัวไปมองรอบ ๆ

“จะเล่นอะไรก่อนดี?” น่านฟ้าหันมาถามโอมห์ ด้วยรอยยิ้มกว้าง

“อะไรก็ได้ แต่ถ้าเป็นรถไฟเหาะผมไม่เอานะ เพราะผมไม่ชอบอะไรที่มันหวาดเสียว” โอมห์ยิ้มบาง ๆ ตอบ น่านฟ้าเห็นแบบนั้นก็หัวเราะออกมาไม่ได้กับท่าทางของอีกฝ่าย

“เอาเถอะ! ไปเล่นเครื่องเล่นที่ชิล ๆ ก่อนแล้วกัน” เขาพูดพลางดึงแขนโอมห์ให้เดินตามไป

หลังจากเดินผ่านเครื่องเล่นหลายอย่าง น่านฟ้าก็หยุดยืนอยู่หน้าซุ้มเกมยิงปืน ที่มีตุ๊กตาตัวใหญ่ตั้งเรียงรายเป็นของรางวัล ดวงตาเขาเป็นประกายทันที

“เฮ้! โอมห์ ดูนี่ดิ! ผมจะยิงเอาตุ๊กตาตัวใหญ่นั่นให้นาย!” น่านฟ้าพูดอย่างมั่นใจ ชี้ไปที่ตุ๊กตาหมีตัวเท่าคน ที่ตั้งอยู่บนชั้นสูงสุด

“แน่ใจเหรอ? เกมพวกนี้มันหลอกกินเงินนะ” โอมห์เลิกคิ้วขึ้น

“หึ! ฝีมือระดับผม ต่อให้เป้าเล็กเท่ามดก็ยิงโดนมาแล้ว!” น่านฟ้าคุยโว พลางคว้าปืนอัดลมขึ้นมาอย่างเท่สุด ๆ หมุนปืนในมือหนึ่งรอบแบบคาวบอย (เกือบหลุดมือ) ก่อนจะยกขึ้นเล็ง กระสุนยิงออกไปแต่พลาดเป้าเฉียดไปโดนกระป๋องแถวล่างสุด ทำให้กระป๋องข้าง ๆ ล้มระเนระนาด

ปัง! ปัง! ปัง!

น่านฟ้ายิงอีกสามนัดรวด แต่แทนที่จะโดนเป้า กลับพลาดเป้าไปโดนลูกโป่งที่แขวนอยู่ข้าง ๆ จนมันแตกเสียงดังลั่น

“เฮ้ย! ทำไมมันไม่โดนฟะ!?” น่านฟ้าอุทานอย่างหัวเสีย

“ผมว่าให้เด็กอนุบาลมาเล่นแทนน่าจะยิงโดนง่ายกว่านะ” โอมห์ยืนกอดอก ส่ายหน้าพร้อมถอนหายใจยาว ซึ่งเจ้าของซุ้มยิงปืนที่ยืนดูอยู่ไม่ไกล ก็ถึงกับกลั้นขำเอาไว้แทบไม่อยู่

น่านฟ้าตัดสินใจยิงกระสุนนัดสุดท้ายออกไปอีกครั้ง...

ปัง!

กระสุนดันพลาดไปโดนพัดลมตั้งโต๊ะข้าง ๆ ส่งผลให้ลมพัดตุ๊กตาตัวใหญ่ที่เขาหมายตาเอาไว้ล้มลงมานอนกองอยู่บนพื้น น่านฟ้าอ้าปากค้าง ก่อนจะรีบทำหน้าเนียน ๆ หันกลับมาหาโอมห์

“เห็นมั้ย!? ผมบอกแล้วว่าฝีมือผมระดับโปร!”

“โปรบ้าโปรบอ อะไรกันล่ะ!” โอมห์ถอนหายใจ ส่ายหน้าอีกครั้ง

แต่ถึงแม้ว่าเขาจะส่ายหน้าหนีให้กับความรั่วของน่านฟ้า แต่ทว่าโอมห์ก็อดไม่ได้ที่จะเผลออมยิ้มออกมาเล็กน้อยอย่างลืมตัว

หลังจากพ่ายแพ้ต่อเกมยิงปืน น่านฟ้าก็เสนอให้เปลี่ยนบรรยากาศ ไปลองบ้านผีสิงแทน

“มาเถอะโอมห์ นี่แหละที่ผมอยากเล่น! ผมจะเป็นผู้ชายแมน ๆ ปกป้องนายเอง!”

“ไม่ใช่ว่านายจะเป็นคนที่กลัวก่อนเหรอ?” โอมห์พ่นลมหายใจเบา ๆ

“ไม่! ผมไม่กลัวอะไรทั้งนั้น!” น่านฟ้าทำหน้ามั่นใจเต็มร้อย พลางจับมือโอมห์ลากเข้าไปในบ้านผีสิง

ทันทีที่ก้าวเข้าไป บรรยากาศมืดสนิท พร้อมเสียงลมพัดวูบวาบ เสียงหวีดร้องของคนก่อนหน้าดังออกมาเบา ๆ

โอมห์เดินไปข้างหน้าอย่างสงบ ส่วนน่านฟ้าก็เดินตามแบบ...สงบ (หรือเปล่า?)

ทันใดนั้นเอง!

โครม!

ประตูปิดดังปัง!

“เฮ้ย!!” น่านฟ้าสะดุ้งโหยง พุ่งเข้ามายืนประชิดโอมห์แทบจะกอดแขนเขา

“ไหนบอกไม่กลัว?” โอมห์หันมามองแล้วเลิกคิ้วขึ้น

“ผมไม่ได้กลัว แค่...ระวังตัวไม่ให้ผีมันมาเข้าหาเราก็เท่านั้น” น่านฟ้าทำสีหน้าจริงจัง

ยังไม่ทันจะเถียงอะไรต่อ ผีตัวแรกก็โผล่มาจากมุมมืด

“ว๊ากกก!!!”

⭐⭐⭐

กดติดตามและกดเพิ่มเข้าคลังไว้นะครับ เพื่อที่จะไม่พลาดเวลาที่ไรต์อัพตอนใหม่ ๆ