แนะนำตัวละคร
เสือผา หัวหน้าชุมเสือคำราม หัวร้อน โมโหง่าย ทรงเสน่ห์ที่สุดในเมืองสุพรรณ ออกปล้น เก็บค่าคุ้มครอง
“หึ เอ็งจะอยากทำหน้าที่นี้ไปทำไม เอ็งมาแต่งงานกับพี่ก็เพื่อค้ำดวงไม่ใช่รึไง?”
เกล็ดพลอย หญิงสาวผู้เพียบพร้อมด้วยกิริยามารยาทงามอย่างไทย ‘นางอัปสรแห่งชุมเสือคำราม’
ใครว่าคนพับเพียบเรียบร้อย จะเจ้าเล่ห์เพทุบายไม่เป็น เมื่อเนื้อแท้แล้วเกล็ดพลอยไม่ได้เรียบร้อยอย่างที่เห็น
“หึ! สมน้ำหน้า ให้มันรู้บ้างว่าตอนถูกทำเย็นชาใส่มันรู้สึกยังไง”
เรื่องย่อ
ผาเมือง หัวหน้าชุมเสือแห่งเมืองสุพรรณ ผู้ที่พึ่งเข้ารับตำแหน่งแทนบิดาสานต่อเจตนารมณ์ ถึงจะเป็นโจรก็เป็นโจรคุณธรรม เลือกปล้นเฉพาะพวกที่มันขนสิ่งผิดกฎหมาย
เกล็ดพลอย เป็นเพียงผู้มีชะตาค้ำดวงหัวหน้าชุมโจร อย่างเสือผาแต่หญิงสาวรักเขาเต็มหัวใจ แต่เขาหาคิดตรงกันไม่ แม้ตบแต่งมาถึงสองปี แต่ก็เป็นได้แค่เมียในนาม เพราะรู้ว่าหัวใจของเสือผานั้นมีเพียงน้ำเพชรพี่สาวผู้เดียวเท่านั้น อันที่จริงผู้ที่มีชะตาค้ำดวงเสือผาก็คือพี่สาว แต่เพราะพี่สาวมีชายผู้เป็นที่รักอยู่แล้ว หน้าที่เมียค้ำดวงลำดับที่สองจึงตกเป็นของเกล็ดพลอย ถึงแม้จะรู้ดีว่าตนเป็นเพียงตัวแทน แต่ก็เฝ้าฝันว่าสักวันผัวในนามจะมองเห็นความดีของตนบ้าง แต่ยิ่งอยู่กันไปยิ่งไร้ความหมาย เมื่อรู้ว่าแท้จริงแล้วพี่สาวกับผัวในนาม ยังติดต่อห่วงหาอาทรกันอยู่ตลอด
ยามเมื่อเสือชัดเป็นหัวหน้า กฎชุมเสือที่ตั้งไว้คือห้ามฆ่าคน แต่เมื่อผาเมืองได้เป็นหัวหน้าชุมเสือ ยามออกปล้นก็เกิดการตายไม่เว้นแต่ละวัน รวมถึงครอบครัวของเกล็ดพลอยที่ถูกฆ่าตายยกครัว หนำซ้ำหลักฐานในที่เกิดเหตุยังชี้เป้าไปที่เสือหนุ่ม หัวหน้าชุมคนใหม่ อย่างเสือผาอีกด้วย
เรื่องราวความรักที่มีมาตั้งแต่จำความได้กับเหตุการณ์สะเทือนขวัญ ที่ทำเอาเกล็ดพลอยหัวใจสลาย
แล้วความรักกับครอบครัวที่ตายไป เกล็ดพลอยจะทำยังไง?
...เกล็ดพลอยจะเลือกเชื่อในสิ่งที่เห็น
หรือเชื่อใจตัวเอง...
และสิ่งที่เสือผาเก็บซ่อนเอาไว้คืออะไรกันแน่!
สปอยบางฉาก
“สไบนี่ ใส่สบายดีหรือเปล่า”
“ก็สบายจ้ะ พี่ผา”
เสียงตอบเบาราวลมหายใจที่ไม่สุด ดวงตาคู่งามก็มิอาจละจากสไบผืนบางในมือของเขาได้ ราวกับมันกำลังบีบแน่นอยู่กลางอกเสียเอง
“ก็ใช่สิ มันก็ต้องสบายอยู่แล้ว เพราะมันเป็นของที่ข้าให้น้ำเพชร ไม่ใช่เอ็ง แต่ไม่คิดว่าน้องพลอยจะชอบแย่งของคนอื่น”
เพี๊ยะ!
ทันทีที่สิ้นคำเสียดสี เสียงฝ่ามือบางตวัดฟาดเข้าที่แขนเขาดังสะท้อนความช้ำใจ
“หยุดพูดจาทุเรศ ๆ เสียทีเถอะนะพี่ผา!” เสียงหวานสั่นเครือ
“สไบผืนนี้พี่เพชรเขาไม่ชอบใส่ ก็เลยให้ฉันมาเอง แต่ถ้าพี่ไม่พอใจนักฉันจะคืนให้เดี๋ยวนี้ก็ได้!”
คำพูดจบลงพร้อมหยดน้ำตาที่กลั้นไว้ไม่อยู่ มือเรียวสั่น ๆ ค่อย ๆ ดึงทึ้งผ้าสไบออกจากบ่าด้วยความเสียใจและน้อยใจ ที่ถูกชายหนุ่มเข้าใจผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่เคยคิดจะฟังกันเลยสักครั้ง
“เอ็งอย่ามาประชดพี่นะ เกล็ดพลอย” ผาเมืองพุ่งเข้ามาห้ามอย่างรวดเร็ว แต่ดูเหมือนว่าคนน้อยใจจะคิดไปไกลจนกู่ไม่กลับเสียแล้ว เกล็ดพลอยยังคงดึงทึ้งผ้าสไบผืนสวยอยู่แบบนั้น จนผาเมืองที่พยายามปรามพัลวันในคราแรก ต้องหยุด เพราะน้องน้อยคนนี้ดื้อแพ่งกว่าทุกทีที่ผ่านมา
“เกล็ดพลอย หยุด! พี่บอกให้เอ็งหยุด จะทำอะไร!”
“ไม่หยุด!” หญิงสาวเงยหน้าทั้งน้ำตา ตะโกนเสียงสั่น
“ฉันทำอะไรก็ผิดไปหมดในสายตาพี่ ไม่เหมือนพี่เพชร ทำอะไรก็ถูกไปหมด! ฉันขอโทษด้วยแล้วกัน ที่กล้าเอาของที่พี่ตั้งใจให้คนอื่นมาใส่ ฉันจะคืนให้พี่เดี๋ยวนี้เลย ฮึก…ฮือ!”
เสียงสะอื้นไห้ดังระงมทั่วห้อง สองมือลนลานดึงผ้าสไบออกจากตัว ทั้งที่เนื้อตัวยังสั่นไหวด้วยแรงอารมณ์
แควก!
ฝากติดตามแนวพีเรียดเรื่องแรกด้วยนะคะ
เรื่องนี้จะมีการบรรยายแบบอดีตสลับปัจจุบันนะคะ
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เป็นผลงานที่ผู้เขียนสร้างขึ้นจากจินตนาการ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละคร เหตุการณ์ และสถานที่ในเรื่องเป็นเพียงการสมมุติขึ้น ไม่มีความเกี่ยวข้องหรือเจตนาพาดพิงถึงบุคคล เหตุการณ์ หรือองค์กรใด ๆ ในชีวิตจริง
ในเนื้อหามีคำพูดจาหยาบคาย ผู้อ่านควรมีวิจารณญาณในการอ่าน เหมาะสำหรับอายุ 18 ปีขึ้นไป
❗❗❗❗
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537. ห้ามทำการคัดลอก เลียนแบบ
หรือดัดแปลงเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของงานนี้ รวมทั้งการจัดเก็บ ถ่ายทอด สแกน บันทึก
ถ่ายภาพ ไม่ว่าในรูปแบบหรือวิธีการใดๆ ในกระบวนการอิเล็กทรอนิกส์
เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์
❗❗❗❗
ฝากติดตามนักเขียนด้วย ขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ
Guest
