‘โบตั๋น’ เจ้าสาวที่วิ่งหนีออกจากพิธีแต่งงานเพราะไม่ต้องการมีสามีแก่รุ่นราวคราวพ่อ
“ไปตายซะไอ้แก่!”
‘เติมตติ’ คือชายแปลกหน้าที่ตั้งใจสอดมือเข้าช่วยเธอ เพราะเขาตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกพบ
“ถ้าคุณก้าวพ้นประตูห้องออกไป ผมช่วยอะไรคุณไม่ได้แล้วนะ”
คนหนึ่งต้องการที่พึ่งพา อีกคนจึงรีบหาวิธีดึงเธอมาอยู่ข้างกาย
“ฉัน...ไม่มีบ้านให้กลับแล้วค่ะ”
“แล้วแบบนี้คุณยังจะปฏิเสธตำแหน่งผู้ช่วยผมอยู่ไหม”
ความสัมพันธ์ที่เริ่มจากคนแปลกหน้า กลายเป็นผู้มีพระคุณ พัฒนามาเป็นเจ้านายแสนดี ที่เธอพร้อมจะตอบแทนเขาด้วยชีวิต แม้จะยิ่งใกล้ชิดยิ่งหวั่นไหว แต่ไม่เคยกล้าคิดเข้าข้างตัวเอง จึงไม่ทันสังเกตว่าแท้จริงแล้วสิ่งที่เขาต้องการจากเธอตั้งแต่ต้น คือหัวใจของตัวเธอเอง