ลั่นกลิ่นลัลกาลณ์

✯¸.•´*¨`*•✿ ✿•*`¨*`•.¸✯ 

กรุ่นกลิ่นดอกลั่นทมบานสะพรั่ง มิอาจนับครั้งความเศร้าโศก 

แม้เวลาจะเปลี่ยนผ่าน ใยคู่แท้จะจรจากดั่งดวงดาราโคจรหาย 

ความรักที่จะคงนิรันดร์ มิใช่ความรักที่ชั่ววูบ 

แต่เป็นรากหยั่งลึกลง คนทั้งสองจึงจะอยู่มิพรากจากกันอีก... 

✯¸.•´*¨`*•✿ ✿•*`¨*`•.¸✯ 

·﹏✽ เซ็ทกลิ่นหวน เรื่องที่๑ ✽﹏·ลั่นกลิ่นลัลกาลณ์ (ดอกลั่นทม) 

มันเป็นแผนของลัลกาลณ์ตั้งแต่แรกที่จะทำเสน่ห์ใส่มกรทัพแถมเขาก็รู้ดีและยังยอมเล่นไปตามเกมของเด็กน้อย 

แต่หารู้ไม่ว่าเด็กหนุ่มที่แสนซื่อไร้เดียงสากลับมีอีกด้านอันมืดหม่นไม่แพ้กับพ่อเลี้ยงจากในเมือง 

คำสาปที่ปลูกรากฝังลึกในตัวของลัลกาลณ์มันนำพามาซึ่งหายนะอันไม่อาจลบล้างได้ 

✯¸.•´*¨`*•✿ ✿•*`¨*`•.¸✯ 

❝ ที่ดอยก่ำคูเขาว่าหนุ่มสาวชวนกันไปยลหิ่งห้อยเดือนสิบ ได้ค้างแรมริมธาร 

เสียงสดับจับจิต เนื้อแนบเนื้อกายไม่หนาวเหน็บ มันดีนักแล ❞ 

❝มาดูหิ่งห้อยเป็นเพื่อนหน่อยสิ❞ 

การขอคนที่ชอบดูหิ่งห้อยด้วยกันในตอนกลางคืนคือการขอมีเซ็กซ์ด้วยกันนั่นเอง... 

❝ แค่ดูเฉย ๆ ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก❞ 

❝พ่อเลี้ยง...อยากดูหิ่งห้อยกับน้องเหรอจ๊ะ❞ 

❝ถ้าพ่อเลี้ยงอยากดู...น้องเองก็จะดูกับพ่อเลี้ยงจ้ะ❞ 

.•,~ 

แรกเริ่มมักหวานหอม พอนานเข้ากลับขื่นขม 

เซ็ทติ้งปีค.ศ 1960 

+เรื่องนี้พระเอกแก่กว่านายเอก 

+นายเอกใช้คำพูดลงท้ายจ๊ะจ๋า เพราะเติบโตในวัฒนธรรมที่ไม่เหมือนในเมือง 

+ลักษณะการพูดภาษาเหนือไรท์จะตัดตอนและทำให้เข้าใจมากที่สุด อาจมีบางคำที่ไม่ถูกต้องจึงต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ (เพื่ออรรถรสของตัวละคร) 

+พ่อเลี้ยงในภาษาเหนือแปลว่าคนที่ร่ำรวยมีอำนาจ 

ทำความเข้าใจก่อนอ่านจ้า