INTRO
‘พี่มีเรื่องอยากจะบอกพริม อยากให้พริมได้รู้เป็นคนแรก’
‘เรื่องอะไรเหรอคะ ตื่นเต้นจัง’ ฉันแอบลุ้นในใจ วันคริสต์มาสปีนี้พี่ป้องมีเรื่องอะไรที่เขาอยากจะบอกกันแน่นะ แถมเขายังเลือกจะบอกฉันเป็นคนแรกอีกต่างหาก เขาจะรู้บ้างไหมว่าคำว่าคนแรกมันทำให้หัวใจคนฟังพองโตแค่ไหน
พี่ป้องอ่านข้อความตอบกลับของฉันแล้ว วินาทีต่อมาเขาก็ส่งรูปหนึ่งมาให้ เรียวนิ้วรีบแตะเปิดดูรูปภาพอย่างรวดเร็ว ดวงตากลมพลันสั่นไหว ริมฝีปากเม้มแน่นเป็นเส้นตรง
เขาส่งรูปตัวเองขณะยืนอยู่หน้าต้นคริสต์มาสประดับไฟระยิบระยับหน้าหอนาฬิกาชื่อดังในเมืองนิวยอร์กมาให้พร้อมกับผู้หญิงสวยข้างกายยืนแนบชิด แขนข้างหนึ่งของเธอคล้องแขนของพี่ชายเอาไว้แล้วยิ้มหวานให้กล้อง ส่วนมืออีกข้างก็ถือช่อดอกกุหลาบช่อใหญ่เอาไว้
ถ้าให้เดาเจ้าของช่อดอกไม้นั้นก็คงเป็นพี่ป้อง พวกเขาสองคนได้ใช้เวลาร่วมกันในวันพิเศษ แถมยังถ่ายรูปด้วยกันเก็บเอาไว้เป็นความทรงจำ เพียงแค่นี้ฉันก็รู้แล้วว่าเรื่องที่เขาอยากบอกมันคือเรื่องอะไร
แน่นอนว่าการคาดเดาของฉันได้รับการยืนยันในวินาทีต่อมา
‘พี่มีแฟนแล้วนะ อยากให้น้องได้เจอกับเธอเร็ว ๆ จัง’
ดูเหมือนการใช้ชีวิตอยู่เมืองนอกปีที่สองของเขาจะไม่เหงาอีกต่อไปแล้ว เขามีผู้หญิงที่มีรอยยิ้มอบอุ่นคนนี้อยู่ข้างกายเป็นของขวัญสุดพิเศษ แต่สำหรับฉัน มันช่างเป็นคืนคริสต์มาสที่เศร้าที่สุดตั้งแต่เกิดมาเลยก็ว่าได้
‘ยินดีด้วยนะคะ พริมก็อยากเจอแฟนของพี่ป้องเหมือนกัน’
ฉันในวัยสิบเก้า เพิ่งได้รับรู้รสชาติของการอกหักเป็นครั้งแรก แถมยังเป็นการอกหักข้างเดียวอีกต่างหาก ก็รู้อยู่เต็มอกแหละว่าการแอบรักพี่ชายที่สนิทกันมาก ๆ โอกาสที่จะพัฒนาเป็นอย่างอื่น มันน้อยมาก แต่ฉันก็ไม่คิดว่าเขาจะมีเจ้าของหัวใจเร็วขนาดนี้
“ตัว แม่เรียกถ่ายรูป” เจย์ น้องชายที่อายุห่างกันหนึ่งปีเดินเข้ามาเจอช็อตเบะปาก สะอื้นหนักจนไหล่โยกขึ้นลง น้ำตานองของฉันเข้าพอดี “เฮ้ย เกิดอะไรขึ้น ร้องไห้ทำไม”
“ฮือ.... ตัว เค้าเสียใจ” ตอบน้องชายพร้อมเสียงสะอื้น ยกมือปาดน้ำตาตัวเองที่มันไหลออกมาไม่หยุดอย่างกับสันเขื่อนแตก
เจย์รีบเข้ามากอดปลอบแล้วลูบแผ่นหลัง เขาก็คงเกิดอาการงุนงงอยู่เหมือนกัน เมื่อห้านาทีก่อนที่จะเข้ามาในห้อง ฉันยังหัวเราะกับเรื่องตลกของลุงไวท์อยู่เลย หัวเราะจนน้ำตาเล็ด “เสียใจเรื่องอะไร ไหนเล่ามาสิ”
“พี่ป้องมีแฟนแล้ว”
“จริงเหรอ เฮียไม่เห็นบอกเค้าเลย ละตัวรู้ได้ไง” เจย์ถามอย่างแปลกใจ ปกติน้องชายของฉันจะสนิทกับพี่ชายทั้งสองคนมาก พวกเขาคุยกันทุกวันเพราะนัดกันเล่นเกมด้วยกันบ่อย ๆ แม้ว่าพวกเขาจะอยู่กันคนละซีกโลกก็ตาม
ทุกวันฉันมักจะมานั่งแอบฟังเสียงพี่ป้องช่วงที่เขาเล่นเกมด้วยกันในห้องเจย์
ส่วนเจย์ก็ใจดีให้ฉันนั่งอยู่ในห้องด้วย ไม่ได้หวงความเป็นส่วนตัวเลยสักนิด แถมบางวันเขายังพยายามพูดให้พี่ ๆ รู้ว่าฉันก็นั่งอยู่ใกล้เขาด้วย ฉันจึงมีโอกาสได้ทักทาย พูดคุยกับเขานิด ๆ หน่อย ๆ
“จริง ตัวดูนี่สิ” ฉันยื่นหน้าจอที่เปิดรูปคู่รักใต้ต้นคริสต์มาสส่งให้น้องชาย ไม่รู้ว่าพี่ป้องอยากจะให้บอกใครหรือเปล่า แต่ไม่รู้แหละ ฉันจะบอกเจย์
“หืม พี่คนนี้เองเหรอ” น้ำเสียงของเจย์ดูไม่แปลกใจสักนิด เขารู้จักแฟนของพี่ป้องอย่างนั้นเหรอ ไวกว่าความคิด ฉันก็ถามเขาออกไปแล้ว
“ตัวรู้จักเหรอ”
“ไม่เชิงรู้จัก แต่เคยเห็นเธออยู่ในสตอรี่ของเฮียไบรท์บ่อย ๆ เค้าก็นึกว่าเป็นเด็กของเฮียซะอีก” เธอเคยอยู่ในสตอรี่ของพี่ไบรท์อย่างนั้นเหรอ ทำไมฉันถึงไม่เคยเห็นเธอเลยสักครั้ง แต่มันคงไม่แปลกเพราะพี่ชายคนนี้อัปสตอรี่อย่างกับไข่ปลาทุกวัน ฉันก็อาจจะมีพลาดไปบ้าง รู้อีกทีก็เธอคนนี้ก็เปิดตัวเป็นแฟนกับพี่ป้องแล้ว
“เค้าเสียใจอะ ทำยังไงดี” อิงศีรษะซบกับหัวไหล่กว้าง หัวใจแตกสลายเลย อันที่จริงมันก็รู้สึกดีใจแหละที่เห็นเขามีความสุข แต่ลึก ๆ ในใจมันก็ผิดหวังที่เขามีคนที่ชอบแล้ว คนแอบรัก แอบหวง แบบฉันมันก็รู้สึกเจ็บ
“เค้าก็ไม่รู้จะบอกตัวยังไงดีนะ แต่ตัวก็รู้อยู่แล้วว่าไม่ใช่เหรอว่าสักวันมันก็ต้องเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอะ”
“ก็รู้ แอบรักมันทรมานเนาะ” เสียใจก็บอกคนอื่นไม่ได้ รักใครก็ต้องแอบเก็บเอาไว้
“เอาน่า อย่างน้อยตัวก็ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนนี่ การที่เรารักใครสักคนไม่ได้ผิดสักหน่อย แต่ถ้ามันทำให้ตัวรู้สึกเจ็บ เค้าว่าตัวควรหาทางออกได้แล้วนะ ต่อให้ตัวจะมีความสุขกับการรักคนอื่นมากแค่ไหน แต่ถ้าตัวเองไม่มีความสุข ตัวกลับมารักตัวเองดีกว่านะ ยังไงเรื่องระหว่างตัวกับพี่ป้องก็เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว” ฉันมองเจย์อย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง ไอ้เด็กคนนี้เพียงเวลาไม่กี่ปีมีความคิดความอ่านเป็นผู้ใหญ่ยิ่งกว่าฉันเสียอีก ยิ่งนานวันเขายิ่งเหมือนป๊าเจ็ทเข้าไปทุกที
และฉันก็ใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีตัดสินใจเรื่องที่คิดว่าควรรักษาหัวใจตัวเองในระยะยาวออกไป “ตัวเป็นพยานให้เค้านะ ต่อจากวันนี้ เค้าจะเลิกชอบพี่ป้องแล้ว”
“ทำได้จริงดิ” เจย์ถามอย่างไม่เชื่อกัน
“ก็ต้องทำให้ได้อะ ไม่อยากเจ็บทุกครั้งเวลาเขามีแฟน” ฉันตั้งมั่นกับตัวเอง และคิดว่าต้องทำมันให้ได้
“แล้วถ้าทำไม่ได้ล่ะ คนเราแอบรักคนคนหนึ่งมาตั้งหลายปี บทจะตัดใจก็ตัดใจแบบนี้มันทำได้จริง ๆ เหรอ”
“ได้สิ เค้าต้องทำได้”
Guest
