PROLOGUE
▲
"บอกความจริงมา ปกไม่ได้มีแค่เราคนเดียวใช่มั้ย"
ฉันกำลังรอคำตอบจากผู้ชายตรงหน้า นัยน์ตาคมสีนิลนิ่ง ริมฝีปากเหยียดตรง พูดมาสิ ขอเหอะ พูดปฏิเสธมาสิ แต่เขากลับเงียบ เท่ากับว่าเขายอมรับมัน
"วาฬถามยากไปเหรอ "
ฉันแค่นเสียงหัวเราะ พยายามกลั้นน้ำตา
"ถ้าเป็นลูกผู้ชาย ก็พูดมา ตอนมาจีบวาฬ มาขอวาฬเป็นแฟน ปกยังพูดได้เต็มปาก"
"..."
นิ่ง เงียบ
"เข้าใจละ งั้นเรา ละ......"ยังไม่ทันได้พูดจบประโยค
"ไม่เลิก ปกไม่เลิกกับวาฬ"
เขาบอกเสียงหนัก
"ทำไม รักวาฬเหรอ?"
....เขานิ่งเงียบอยู่นาน
"ไม่แน่ใจ" ตอบมาได้ไง มันก็คือไม่รักรึเปล่าวะ ฉันโง่ที่รักเขามาตั้งสองปี
"เหอะ เสียดายว่างั้น"
"คงงั้น"
เพี้ยะ!!!! ใบหน้าหล่อหันไปตามแรงตบ สีหน้านิ่งงัน แก้มขาวด้านซ้ายขึ้นสี เขาไม่ใช่คนที่ฉันควรรักอีกต่อไปแล้ว
"ใจเย็นขึ้นรึยัง" มือหนาลูบแก้มตัวเอง นัยน์ตาสีนิลเย็นชาหนาวทะลุไปถึงขั้วหัวใจ เขาไม่เคยใช้สายตาแบบนี้มองฉันมาก่อน "ไปกินข้าวกันเถอะ"
..... (¯`v´¯)♥
.......•.¸.•´
....¸.•´
... (
☻/
/▌♥♥
/ \ ♥♥
Guest
