หลังจากที่แม่ของฉันได้แต่งงานใหม่เพียงสามเดือน ก็ประสบอุบัติเหตุรถชน ระหว่างที่ไปซื้อของที่ตลาด ทำให้ฉันต้องอยู่บ้านกับพ่อเลี้ยงตามลำพังสองคนเท่านั้น
ใจจริงฉันไม่อยากจะอยู่ที่นี่ต่อแล้ว แต่ฉันยังเรียนไม่จบ และไม่มีงานทำ การจะเช่าห้องอยู่นั้นต้องใช้เงินมัดจำจำนวนหนึ่ง
ดังนั้นฉันจึงคิดว่าช่วงเวลาที่เรียนมหาวิทยาลัยจะใช้วิธีหลบเลี่ยงพ่อเลี้ยงเอา อย่างน้อยก็พอมีเวลาให้ฉันได้สมัครงานในช่วงปิดเทอม และไม่ต้องเครียดกับเรื่องการเงินมากจนเกินไป
โชคดีที่พ่อเลี้ยงของฉันเขาเป็นผู้จัดการ งานค่อนข้างยุ่ง แต่ละวันกลับบ้านดึก ทำให้ฉันไม่ต้องอุดอู้อยู่แต่ในห้องทั้งวัน
ในวันเกิด ฉันไม่ได้ไปฉลองกับเพื่อนฝูงที่ไหน เพราะอยากประหยัดเงิน จึงซื้อเค้กก้อนเล็ก ๆ มากินฉลองให้กับตัวเองเงียบ ๆ ภายในบ้าน
คิดไม่ถึงว่าพ่อเลี้ยงจะกลับมาพร้อมกับเค้กช็อกโกแลตสตอเบอรี่ และร้องเพลง happy birthday ให้ฉันด้วย
"กินเยอะ ๆ เลยนะ ร้านนี้เขาดัง วันนี้พ่อเกือบซื้อไม่ทันแน่ะ" ชายวัยกลางคน ซึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามยิ้มให้ฉัน
ความจริงพ่อเลี้ยงคนนี้ก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรหรอก แต่ฉันเป็นพวกขี้ระแวง ขอระแวดระวังไว้ก่อน
"ค่ะ ขอบคุณค่ะ" ฉันยิ้มให้เขาเล็กน้อย พอเป็นพิธี จากนั้นเราทั้งสองก็นั่งกินเค้กด้วยกัน
ก่อนนอนคืนนี้ ฉันดื่มนมอุ่น ๆ มันช่วยให้หลับง่ายขึ้น
หลังเปิดแอร์เย็นฉ่ำ ฉันเข้าสู่ห้วงนิทราภายในไม่กี่นาที ไม่รู้เลยว่าคืนนี้จะมีเรื่องเสียว ๆ เกิดขึ้นหลังจากที่ฉันหลับ
ฉันลืมตาขึ้น หลังจากรู้สึกตัวว่ามีบางอย่างกำลังไต่ไปตามขา มันไม่ใช่แมลง แต่เป็นมือคน
ครั้นจะกรีดร้องขอความช่วยเหลือ กลับโดนอีกฝ่ายใช้มือปิดปาก
"ชู่วววว" เสียงนั้นดังขึ้นพร้อม ๆ กับโคกโหนกนูนที่ถูกบีบขยำ ทั้งที่ยังมีกางเกงนอนขาสั้นขวางกั้นอยู่
ฉันพยายามดีดดิ้น และใช้มือทุบตีอีกฝ่าย แต่ดูเหมือนจะไม่สะเทือนเขาเลยสักนิด
แม้ไม่ได้ปริปากพูดอะไรออกมา แต่ฉันก็พอเดาได้ว่าคนที่กำลังคร่อมอยู่เหนือร่างฉัน ก็คือพ่อเลี้ยง เหตุการณ์ที่ฉันหวาดกลัวที่สุดกำลังจะเกิดขึ้นแล้ว
อ่านต่อได้ในตอนจบจ้ะ
Guest
