นิยายสายหื่น ที่เน้น NC และเน้นเนื้อเรื่องด้วยค่ะ❤️🔞
< บางช่วงตอน >
ถึงแม้ว่าเธอจะยังไม่ประสีประสา แต่เขาก็รู้สึกถึงการได้ครอบครอง สิงห์รู้สึกภาคภูมิใจที่ได้ปักธงรบเอาไว้บนกายเธอเป็นคนแรก
"ฮึก...เจ็บ พี่สิงห์กวางเจ็บ" น้ำใสคลอที่เบ้าตาจนเริ่มหยดออกมามากกว่าเดิม หญิงสาวรู้สึกเหมือนร่างกายจะแตกสลายคาลำเอ็นอันเขื่องของแขกคนแรก เธอไม่มีสติแม้แต่จะประคองตัว สองมือที่ค้ำเตียงในท่าหมาฟุบลงไปจนใบหน้าสะสวยแนบกับผืนผ้าห่มที่ยังไม่ได้ดึงออก สะโพกกลมมนลอยเด่นอย่างยั่วยวน...ยิ่งเห็นก็ยิ่งอยากเอาหนัก ๆ
"อย่าเกร็ง หายใจเข้าออกลึกๆ" เขาขบกรามแน่นพร้อมปลอบประโลมเธออย่างใจเย็น ทั้งที่ใจจริงอยากจะกระแทกแรง ๆ แทบตาย แต่ก็เกรงว่าอีกคนจะสลบ ตัวก็เล็กนิดเดียว ไม่รู้ว่ากินข้าวบ้างหรือเปล่า
-------------------------------------------
"อืม....อันที่จริง พี่อยากให้น้องมาทำงานกับพี่ พี่มีข้อเสนอ เผื่อว่าน้องจะสนใจ" รอยยิ้มกรุ้มกริ่มเจ้าเล่ห์ที่เธอไม่อาจมองเห็นได้ปรากฏขึ้น
"ข้อเสนอ...ข้อเสนออะไรคะ" เจ้าของแก้มเนียนใสเบิกตาโต ชูคอเงี่ยหูฟังอย่างใจจดใจจ่อว่าเขาต้องการจะให้เธอทำอะไร
"งานแรกคือช่วยพี่สืบคดี ส่วนอีกงานพี่ขอเสนอไว้ให้เป็นทางเลือก เพราะถึงยังไงน้องก็เคยขายแล้ว" เสียงทุ้มเจือไว้ด้วยความหื่นจนเธอสัมผัสได้ "นี่ผู้กองต้องการให้หนูขายตัวให้ผู้กองเหรอคะ" เธอโพล่งออกมาก่อนจะยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง และพวงแก้มที่ดูซีดเซียวในตอนแรกก็เปล่งปลั่งเป็นสีชมพูระเรื่อน่ารักน่าเอ็นดู
"อืม ก็เห็นน้องบอกว่าจะไม่กลับไปทำงานนั้นแล้ว แล้วน้องก็สวยน่ารักขนาดนี้ งั้น...มาเป็นเด็กพี่คนเดียวดีกว่าไหม พี่จ่ายให้รายเดือน"
กวางยิ้มหวาน นิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะสวมวิญญาณเด็กเสี่ยจีบปากจีบคอพูดขึ้นมาด้วยแววตาสดใส
"เอ่อ....ตกลงก็ได้ค่ะ แต่ข้อเสนอของหนูก็มีเหมือนกัน ผู้กองจะลองฟังดูก่อนไหมคะแล้วค่อยตัดสินใจ" กวางเอียงคอพูดอย่างพยายามโปรยเสน่ห์ นี่มีเสือตัวโตมาติดกับดักลูกกวางน้อยอย่างเธอเข้าแล้วสินะ
"ว่ามาสิ" ผู้กองสิงห์พ่นเสียงต่ำ ขยับใบหน้าเข้าไปใกล้เธออีกเล็กน้อย ส่วนอีกฝ่ายก็เลื่อนใบหน้าเข้ามาให้ใกล้กว่าเดิมจนหน้าผากแทบจะชนกับเขาอยู่แล้ว
"ไม่ต้องมัดจำ แต่จ่ายเงินล่วงหน้าทุกเดือน แล้วก็เช่าห้องพักดี ๆ ที่สะดวกสบายแล้วก็สะอาดปลอดภัยให้หนู แค่นี้ก็พอค่ะ" ใบหน้าเปื้อนยิ้มเอื้อนเอ่ยออดอ้อน ปั้นสายตาประหนึ่งว่าเป็นลูกแมวน้อยให้เขารักเขาเอ็นดู
-----------------------------------------------
ตัดภาพมาที่ต้นไม้ใหญ่หน้า สน. กวางยืนหน้ามุ่ยหันหลังให้ผู้กองสิงห์ หญิงสาวพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้
เขาสองคนยังไม่ได้เป็นคู่หมั้นกันด้วยซ้ำ แต่เราสองคนนี่สิที่นอนด้วยกันทุกคืน
"นี่ชีวิตจริงนะคะไม่ใช่นิยาย จะให้กวางยอมถอยให้ ยอมหอบข้าวหอบของหนีเพื่อเปิดทางให้คนที่คู่ควร หรือไม่ก็... ตั้งท้องลูกของพี่แล้วก็หอบลูกหนี หนักหน่อยก็ยอมเป็นเมียน้อย คอยกินน้ำใต้ศอกรอเขาแอบเมียมาหาไปวัน ๆ แบบนั้นกวางทำไม่ได้หรอกค่ะ พี่สิงห์ต้องเลือก พี่สิงห์จะทำร้ายผู้หญิงทั้งสองคนไม่ได้ ถ้าพี่สิงห์เลือกเขากวางก็จะไป แต่กวางมั่นใจว่า เราสองคนเข้ากันได้มากที่สุดแล้วค่ะ"
แม้จะดูเหมือนว่าเธอนั้นไม่มีอะไรที่คู่ควรกับเขา แต่กวางกลับรู้สึกว่าเธอเหมาะสมกับเขามากที่สุดแล้ว
มันเป็นความรักที่มาพร้อม ๆ กับความอยากครอบครอง มีแต่ในนิยายรักน้ำเน่าเท่านั้นแหละ ที่พอรักเขาแล้วต้องยอมให้เขาตกเป็นของคนอื่น