บทนำ
หลังจากที่หยางซูเมิ่งแต่งงานกับต้าวเถียนกงชายหนุ่มที่เป็นดั่งรักแรกได้เพียงปีเศษความรักที่น่าจะหอมหวานพลันเปลี่ยนเป็นขื่นข่มในเวลาเพียงไม่นาน หลายครั้งที่เธอพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อเอาใจสามีด้วยหวังว่าความเย็นชาที่เกิดขึ้นจะหายไป ทว่าสุดท้ายแล้วเธอก็ได้เข้าใจว่าต่อให้เธอทำดีแค่ไหนเขาก็ไม่มีวันหวนกลับมารักเธอเพราะความจริงแล้วความรักที่เขาเคยแสดงออกมามันคือเรื่องโกหก ที่ความรักของเธอและเขาจืดจางมันไม่ได้เกิดจากความเบื่อหน่ายหากแต่มันคือความจริงที่ว่า เขาไม่เคยรักเธอเลยต่างหากเพราะคนที่เขารักและหวังใช้ชีวิตด้วยคือเฟิ่งเสี่ยวเหมยเพื่อนรักที่เธอไว้ใจที่สุดแต่กว่าจะรู้ทุกอย่างก็สายไปแล้ว
“ซูเมิ่งฉันขอโทษที่ต้องทำอย่างนี้ แต่หากไม่มีเธอสินเดิมทั้งหมดของเธอก็จะต้องตกเป็นของฉัน ฉันแค่ต้องการใช้ชีวิตสุขสบายร่วมกับเสี่ยวเหมย มันช่วยไม่ได้ที่เธอโง่มาให้ฉันหลอกเอง”
แววตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บแค้นจ้องมองชายโฉดหญิงชั่วที่ต่างจ้องมองเธอที่กำลังหายใจรวยรินใกล้จะสิ้นลมเพราะยาพิษที่พวกเขามอบให้ผ่านอาหารมื้อสุดท้ายอย่างไม่รู้สึกสลดใจ
เพียงเพื่อหวังจะฮุบสินเดิมของเธอเพื่อไปถลุงกับชู้รักเขาถึงกับกล้าลงมือสังหารคนที่คอยอยู่เคียงข้างเขาแม้ในวันที่เขาลำบากได้ลงคอ แววตาแสนเศร้าพร้อมกับหยาดน้ำตาแห่งความแตกสลายค่อยๆไหลรินออกมาเป็นครั้งสุดท้าย
“หากชาติหน้ามีจริง ฉันจะขอเอาคืนทุกอย่าง แม้แต่ความรักก็อย่าหวังว่าฉันจะมีให้ แม้สิ้นลมหายใจฉันก็จะไม่มีวันอภัยให้กับคนสาร เลว อย่าง พวก แก”คำสั่งเสียครั้งสุดท้ายถูกเปล่งออกมาอย่างเจ็บแค้นก่อนที่ลมหายใจอันรวยรินจะค่อยๆหมดลง ทว่าหลังจากสิ้นใจจิตสุดท้ายที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้นและชิงชังกลับนำพาดวงวิญญาณของเธอให้ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งแต่การฟื้นจากความตายของเธอในครั้งนี้กลับเหมือนเป็นการหมุนทวนเข็มนาฬิกาให้เธอย้อนเวลากลับมาในวันที่เธอใช้ชีวิตร่วมกันกับต้าวเถียนกงเมื่อครั้งที่เขาลำบาก
แต่ทว่าครั้งนี้เธอจะไม่ขออยู่เคียงข้างเขาอีกต่อไปเพราะต่อให้เธอพร้อมจะลำบากกับเขาแต่เมื่อสุขสบายเขาก็เลือกคนอื่นอยู่ดีฉะนั้นการกลับมาครั้งนี้เธอจะทำให้เขาได้เห็นว่าหากไม่มีเธอเขาก็เป็นได้แค่หมาไร้ค่าตัวหนึ่ง เธอจะทำให้หมาที่ทรยศเจ้านายตัวนี้เจ็บปวดอย่างไม่รู้ลืม
ฝากติดตามนิยายกันด้วยนะคะ
Guest
