รักของข้ามีนามว่า...
26
ตอน
1.83K
เข้าชม
6
ถูกใจ
8
ความคิดเห็น
31
เพิ่มลงคลัง
คำเตือนเนื้อหา
คำเตือนเกี่ยวกับเนื้อหาในเรื่องอาจมีการสปอยล์ถึงเนื้อเรื่องหลัก
เพื่อให้ได้ครอบครองนาง และอำนาจในมือนาง เขาถึงกับวางยาเสน่ห์ใส่นาง หวังให้นางแต่งเป็นชายาเขา หากแต่ผู้ที่นางแต่งงานด้วยกลับไม่ใช่เขา...แต่แล้วอย่างไร สิ่งที่ควรเป็นของเขา ย่อมต้องเป็นของเขา! รวมถึงนาง

ใต้หล้ามีแคว้นเล็กใหญ่มากมาย เพื่อให้ได้เป็นใหญ่ จึงมีการทำสงครามแย่งชิงดินแดนอย่างดุเดือด จนในที่สุดแคว้นเล็กใหญ่เหล่านั้นก็ถูกทำลายและรวบรวมจนเหลือเพียงห้าแคว้น ได้แก่ แคว้นต้าอ้าย (แคว้นแห่งความสงบสุขและความรัก) แคว้นต้าตง (แคว้นที่ครึ่งปีปกคลุมด้วยหิมะขาวและหนาวตลอดปี) แคว้นต้าไฉ (แคว้นที่ร่ำรวยมากที่สุด) แคว้นต้าฉือ (แคว้นแห่งความสงบและเมตตา) และแคว้นต้าหลง (แคว้นแห่งมังกรที่มีครบทุกสิ่งอย่าง เป็นแคว้นที่ใหญ่ที่สุดในห้าแคว้น) 

แคว้นต้าหลงถือเป็นแคว้นที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ด้วยมีงสำคัญครบห้าประการ คือผู้ปกครองเปี่ยมคุณธรรม ข้าราชการซื่อสัตย์จงรักภักดี ผืนดินอุดมสมบูรณ์ ประชากรอยู่กันสงบปลองดอง และที่สำคัญสุดคือมีกองทัพที่แข็งแกร่งยิ่งใหญ่ 

เพื่อให้แคว้นต้าหลงได้ขึ้นเป็นใหญ่ในหมู่ห้าแคว้น ตระกูลสวุ่ยได้สละชีพไปในสงครามทั้งหมด เหลือไว้เพียงคุณหนูรอง สวุ่ยซิ่นเล่อเพียงคนเดียว 

ฮ่องเต้มีรับสั่งเรียกตัวนางเข้าเมืองหลวงเพื่อประทานรางวัล หากแต่กลับมีจุดประสงค์ลับคือต้องการป้ายคำสั่งลับของตระกูลสวุ่ย ซึ่งสามารถเคลื่อนทัพได้นับแสนที่อยู่ในมือนาง 

เพื่อให้ได้ป้ายคำสั่งลับของตระกูลสวุ่ย พระองค์ยินดีให้นางสมรสกับเหล่าองค์ชายผู้สูงศักดิ์แห่งต้าหลง ทั้งยังยินดีแต่งตั้งสามีของนางขึ้นเป็นรัชทายาท 

เหล่าองค์ชายและอ๋องผู้โลภในอำนาจ ต่างต้องการจะแต่งกับนาง เพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจ พวกเขาไม่สนวิธีการ 

  

นางถูกวางยาเสน่ห์โดยไม่รู้ตัว หากแต่ไม่รู้ว่าฟ้ากำหนดหรือชะตาลิขิต ผู้ที่นางตกหลุมรักกลับไม่ใช่คนที่วางยาเสน่ห์แก่นาง หากแต่เป็นราชบัณฑิตผู้เป็นคนรักขององค์หญิงชิง 

เรื่องราวความรักอันวุ่นวายที่เคล้าไปด้วยหยาดน้ำตาจึงบังเกิด 

  

............................................................................................................................................................... 

  

ใต้เงาจันทร์พร่างพรายในราตรี 

ใจรักนี้มิอาจห้ามให้ลืมเลือน 

แม้รักนั้นไร้หนทางให้ย้ำเตือน 

แต่ใจกลับเฝ้าเพ้อเหมือนมิอาจวาง 

รักครั้งนี้ดั่งต้องคำสาปนิรันดร์ 

แม่ต้องเจ็บปวดพันครั้งก็ยอมทน 

  

By ดอกกล้วยไม้ 441 

................................................................................................................................. 

  

รักเดียวดายดั่งดอกไม้กลางพายุ 

ใจยังอยู่แม้เจ็บช้ำดั่งไฟเผา 

แม้เขาเย็นเยียบดั่งน้ำแข็งในเงา 

แต่หัวใจกลับร่ำร้องเพียงชื่อเขา 

รักเจียนตายยังมิคลายแม้สิ้นใจ 

  

By ดอกกล้วยไม้ 441 

...................................................................................................................................... 

  

ปล. รูปภาพที่นำมาประกอบทั้งหมดในเรื่อง เอามาจากแอพ pinterest 

  

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว