มนต์รักหนุ่มพิษณุโลก
71
ตอน
564
เข้าชม
2
ถูกใจ
0
ความคิดเห็น
24
เพิ่มลงคลัง
❝ เฮียอยากรู้ไม่ใช่เหรอว่าผมหาเงินใช้หนี้ให้พ่อยังไง ❞ เป็นเพราะความอยากรู้อยากเห็นของตำรวจบ้านนอกคนหนึ่งที่หวังจะเป็นที่พึ่งให้นายสถานีตัวเล็กในพระนคร ❝ ผมถ่างขาให้แล้ว เฮียก็รีบถอดกางเกงสิ ❞

มนต์รักหนุ่มพิษณุโลก 

. . . . . . . . . . 

พูน (35) & แผน (29) 

#มนต์รักหนุ่มพิษณุโลก 

. . . . . . . . . . 

**ชี้แจงก่อนอ่าน** 

1. นิยายเรื่องนี้อิงประวัติศาสตร์ในช่วงเวลาปีพ.ศ.2485 ทุกตัวละคร และ'บาง'สถานการณ์ที่เอ่ยถึงกล่าวถึงเป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งแต่เพียงเท่านั้น ซึ่งไม่มีเจตนาดูหมิ่นไม่ว่าจะในเชิงส่วนบุคคลหรือสถาบันเลยแม้แต่น้อย ผู้เขียนหาข้อมูล และเกลาเนื้อหาขึ้นด้วยความเคารพในประวัติศาสตร์อย่างแท้จริง 

2. บางส่วนของนิยายอาจมีเนื้อหาเกินความเป็นจริงเพื่ออรรถรสในการอ่าน โปรดใช้วิจารณญาณในการแยกแยะข้อเท็จจริง ข้อคิดเห็น หรือเรื่องราวซึ่งเป็นเพียงจินตนาการ 

3. นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับนักอ่านที่ชื่นชอบ/สนใจคู่ที่มีอายุ (วัยทำงาน) 

4. บางส่วนในนิยายมีการกล่าวถึง สิ่งเสพติด/อบายมุข, การพนัน, ความรุนแรง, คำหยาบคาย, นายเอกมีความสัมพันธ์กับตัวละครอื่นนอกเหนือไปจากพระเอก และ ฉากโจ่งแจ้งทางเพศ, (Anal penetration, Barebreaking, Breastfeeding, Blowjob, Clothed sex, Cum Drinking, Handjob, Semi-Outdoor, Urination, Vanilla) 

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

__________________________________________________________________________________________ 

บทนำ 

ในฐานะของหนุ่มบ้านนอกคนหนึ่งที่ต้องการช่วยเหลือคนที่มีใจให้ เมื่อแรกสบตาเขายอมรับว่ามันคือความรู้สึกอันฉาบฉวย แต่เพราะเขาไม่อยากให้มันเป็นเช่นนั้น พันตำรวจโท พดุงกิตติ์ ชยธาดา จึงเต็มใจจะยอมมอบเงินและเวลาอันมีค่าเพื่อจีบนายสถานีตัวเล็กให้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งอันแสนวิเศษในชีวิต 

แต่อดีตตำรวจภูธรจากพิษณุโลกคนนี้กลับไม่รู้เลยว่าแท้จริงแล้วพระนครอันใครต่อใครต่างก็เชื่อว่ามีเพียงความเจริญรุ่งเรืองกลับแฝงไปด้วยมุมอื่น ๆ ซึ่งไม่มีใครอยากให้เห็น ยิ่งไปกว่านั้นเขากลับได้มารู้ทีหลังว่าแท้จริงแล้วน้องแผน นอกเหนือไปจากงานนายสถานีอันได้ช่วยเหลือเหล่าผู้โดยสาร และงานเสริม ณ ร้านกินดื่มย่านสีเทา ยังมีอีกหนึ่งงานซึ่งซ่อนไว้เบื้องหลัง 

❝ เฮียอยากรู้ไม่ใช่เหรอว่าผมหาเงินใช้หนี้ให้พ่อยังไง ❞ 

พูน ได้แต่อ้ำ ๆ อึ้ง ๆ กับภาพอันเย้ายวนตรงหน้า กายเล็กบดเบียดเข้าหาอย่างออกรสออกชาติ ปลายนิ้วที่เขาปรารถนาจะได้สัมผัสอย่างทะนุถนอม กำลังลูบไล้ไปตามแผ่นหลังและกรอบเข็มขัดเงินเงาด้วยความเร่งเร้า 

❝ ผมถ่างขาให้แล้ว เฮียก็รีบถอดกางเกงสิ ❞ 

 __________________________________________________________________________________________ 

พูดคุยกับนักเขียน: 

พระเอกเรื่องนี้สีเขียวนีออน ดังนั้นใครที่กังวลได้โปรดวางใจค่ะ การเดินเรื่องจะขยับไปแบบเรื่อย ๆ บรรยากาศไหล ๆ ฝัน ๆ หน่อยค่ะ เพราะพ่อพระเอกนางช่างเพ้อ ฮาาา 

สำหรับคุณนักอ่านที่เห็นปกแล้วคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องราวฮีลใจ น่ารักน่าหยิก ซึ่งก็ถูกต้องส่วนหนึ่งค่ะ แต่นักเขียนแนะนำให้อ่านคำชี้แจงให้ถี่ถ่วนอีกครั้ง เพราะนั่นคือส่วนประกอบที่จะถูกใช้ในพาร์ทสำคัญของเรื่องค่ะ 

เรื่องนี้เหมาะสำหรับคนที่ชื่นชอบ/สนใจ และยอมรับในประเด็นที่ชี้แจงไปข้างต้นทั้งหมดได้ หากนักอ่านไม่ได้ชื่นชอบหรือสนใจสามารถเลื่อนไปเรื่องอื่น ๆ ได้เลยค่ะ ไรท์หวังว่าเราจะได้เจอกันในเรื่องถัด ๆ ไปนะคะ ♡ 

ขอบคุณทุกท่านที่สนใจและแวะเข้ามาหานะคะ หวังว่าเราและคุณนักอ่านจะสนิทกันมากขึ้นนะคะ 

  __________________________________________________________________________________________ 

 

© สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ ฉบับเพิ่มเติม พ.ศ.2558 

หากมีนักอ่านท่านใดรีวิวนิยายเรื่องนี้ไม่ว่าจะแพลตฟอร์มไหน นักเขียนจะดีใจมาก ๆ และมีกำลังใจในการหาข้อมูลและพัฒนาการเขียนนิยายต่อไปค่ะ ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ 

 

ติดตามนักเขียนได้ที่ 

Twitter: @NakKian_JaoTong 

Facebook: นักเขียนเจ้าตอง 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว