ดลรวีที่รัก

ดลรวีที่รัก 

. . . . . . . . . . 

ไกรวิชญ์ (35) & ดลรวี (29) 

#ดลรวีที่รัก 

. . . . . . . . . . 

**ชี้แจงก่อนอ่าน** 

1. นิยายเรื่องนี้อิงประวัติศาสตร์ในช่วงเวลาปีพ.ศ.2485 ทุกตัวละคร และ'บาง'สถานการณ์ที่เอ่ยถึงกล่าวถึงเป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งแต่เพียงเท่านั้น ซึ่งไม่มีเจตนาดูหมิ่นไม่ว่าจะในเชิงส่วนบุคคลหรือสถาบันเลยแม้แต่น้อย ผู้เขียนหาข้อมูล และเกลาเนื้อหาขึ้นด้วยความเคารพในประวัติศาสตร์อย่างแท้จริง 

2. บางส่วนของนิยายอาจมีเนื้อหาเกินความเป็นจริงเพื่ออรรถรสในการอ่าน 

3. นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับนักอ่านที่ชื่นชอบ/สนใจคู่ที่มีอายุ (วัยทำงาน) , เคะกล้ามหนุบหนับ และความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องต่างสายเลือด 

4.  บางส่วนในนิยายมีการกล่าวถึง องค์กรศาสนา, ความรุนแรง, สภาวะผิดปกติทางจิต, Fetish(BDSM)*ที่ผิดหลัก และสิ่งเสพติด/อบายมุข 

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

 __________________________________________________________________________________________ 

บทนำ 

นับตั้งแต่ทราบว่าเจ้าตัวมีคนที่ชอบ เขาก็คิดมาเสมอว่าคนคนนั้นคงจะเป็นผู้หญิงสักคนแต่ภาพที่เข้าเห็นตอนนี้มันไม่ใช่ ดูผิวเผินหน้าตาคนนั้นคล้ายสตรีเพศ แต่เมื่อมองดี ๆ มีหรือจะไม่รู้ว่าเจ้าตัวเป็นชาย ยิ่งสืบให้ลึกจากการฝากเจ้าพูนไปถามเพื่อนน้องชาย จึงได้ความว่า คนที่ด้วงมีใจให้มาตลอดเป็นผู้ชายจริง ๆ 

หากเป็นแบบนั้นแล้วทำไมตลอดมาถึงไม่มีสัญญาณบ่งบอกเลยเล่า แต่ตอนนี้มันคงสายเกินไปแล้วในเมื่อคนที่น้องชายเขาเฝ้ารอมาตลอดมาปรากฎอยู่ตรงหน้า เขา...คงต้องยอมแพ้ 

กระนั้นดูเหมือนฟ้าจะยังเข้าข้างเขา เพราะเพียงหลังจากวันที่เขาเริ่มทำใจยอมรับชะตากรรมผ่านมาเพียงสัปดาห์เศษ น้องชายซึ่งกลับมาจากการทำงานจากที่จะยิ้มมีความสุขหรือทำกิริยาทักทายสมาชิกในบ้าน เจ้าตัวกลับมีสีหน้าเศร้าหมอง เหม่อลอยผิดสังเกต 

จนเมื่อตกดึกเขาไปเคาะห้องถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง เมื่อเจ้าของห้องเปิดประตูออกมาจึงได้เห็นแววตากลมใสคลอหน่วย 

“ฮึก...พี่ไกร...” 

“ไหนมีอะไรเล่าให้พี่ฟังซิ” 

“ฮึก...เขา...” 

“ไหนครับ ใครทำอะไรน้องด้วงของพี่” 

“คนที่ผมรอมาตลอด...คนที่ผมชอบ...เขา...มีเจ้าของแล้ว ฮึก” 

“ไม่เป็นไร ยังมีคนอื่นอีกเยอะ หรือเราไม่ต้องมีใคร...อยู่กับพี่ไปแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว” 

ไกรวิชญ์กระตุกยิ้มจดจ้องมองต่ำลงไปยังคนเด็กกว่าข้างกายอย่างคนเจ้าแผนการ ในเมื่อไม่มีแล้วซึ่งคนที่น้องชายรัก 

ต่อจากนี้เขาจะไม่มีอุปสรรคอีกต่อไป 

   __________________________________________________________________________________________ 

พูดคุยกับนักเขียน: เรื่องนี้พระเอกค่อนข้างหมา ตามง้อน้องสไตล์คนตึง ๆ แต่กว่าจะมีโอกาสได้ง้อก็ท้ายเรื่องเลยค่ะ เพราะกลางเรื่องน้องไม่ให้ง้อ ฮาาา ส่วน BDSM ที่กล่าวถึงในข้างต้นเพียงเป็นส่วนเล็ก ๆ ซึ่งเป็นรายละเอียดของตัวละครประกอบค่ะ เพราะคู่เอกเราสาย Vanila หวานเจี๊ยบครับผม 

เรื่องนี้เศร้ากว่า องครักษ์ส่วนตัวของคุณครูนาฏศิลป์ แต่จะว่าเศร้าก็ไม่ได้นะคะ เพราะมันค่อนข้างไปในทาง'อึมครึม'มากกว่าเศร้า ฮาาา  

เรื่องนี้เหมาะสำหรับคนที่ชื่นชอบ/สนใจคู่ที่มีอายุพอสมควร (วัยทำงาน) และยอมรับเข้าใจถึงความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องต่างสายเลือด ซึ่งในที่นี้เป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นมาจากจินตนาการ รวมไปถึงรับในประเด็นที่ชี้แจงไปข้างต้นทั้งหมดได้ หากนักอ่านไม่ได้ชื่นชอบหรือสนใจสามารถเลื่อนไปเรื่องอื่น ๆ ได้เลยค่ะ ไรท์หวังว่าเราจะได้เจอกันในเรื่องถัด ๆ ไปนะคะ ♡ 

ขอบคุณทุกท่านที่สนใจและแวะเข้ามาหานะคะ หวังว่าเราและคุณนักอ่านจะสนิทกันมากขึ้นนะคะ 

   __________________________________________________________________________________________ 

© สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ ฉบับเพิ่มเติม พ.ศ.2558 

หากมีนักอ่านท่านใดรีวิวนิยายเรื่องนี้ไม่ว่าจะแพลตฟอร์มไหน นักเขียนจะดีใจมาก ๆ และมีกำลังใจในการหาข้อมูลและพัฒนาการเขียนนิยายต่อไปค่ะ ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ 

ติดตามนักเขียนได้ที่ 

Twitter(X): @NakKian_JaoTong 

Facebook: นักเขียนเจ้าตอง