ยัยทึ่มคนนี้เป็นของผม

บลูม&เมเบล

“ใครกันล่ะเนี่ย หน้าเห่ยจัง” เด็กน้อยหัวดื้อในวัยสิบขวบบ่นงึมงำเสียงเบา แต่มารดาผู้หูไวกลับได้ยินจนต้องย่อตัวลงมา แอบกระซิบปรามลูกสาว

“เดี๋ยวเถอะลูก ว่าเพื่อนแบบนี้ไม่ได้นะ”

“ก็มันจริงนี่คะ ไม่เห็นจะหล่อ” ประโยคนี้เมเบลพูดเสียงดังฟังชัด จนเด็กชายวัยเดียวกันที่ยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามได้ยิน

“งั้นก็อย่าได้คิดมาชอบคนไม่หล่ออย่างฉันก็แล้วกันยัยทึ่มเอ๊ย!” ขนาดหล่อหรือไม่หล่อยังแยกแยะไม่ได้ ก็เป็นยัยทึ่มซื่อบื้อต่อไปเถอะ

“ฉันไม่มีทางชอบคนติ๊งต๊องแบบนายหรอก” อย่างเธอที่สอบได้เกรดสี่ทุกวิชาจะทึ่มได้ไง บ้าหรือเปล่า ติ๊งต๊องชะมัด

⚠️คำเตือนเนื้อหานิยาย

- นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนทั้งหมด บางสถานที่และตัวบุคคลนั้นไม่ได้มีอยู่จริง

- บางฉากอาจมีพฤติกรรมไม่เหมาะสมไม่ควรลอกเลียนแบบ ตัวละครมีทั้งขาวและดำ ดังนั้นบางการกระทำจึงอาจไม่สมเหตุสมผลนัก มีบางตัวละครที่พูดคำหยาบและคิดในแง่ร้าย โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ

✅ไม่มีนอกกายนอกใจ

✅พระเอกธงเขียว แต่ปากร้าย ปากแข็ง ปากหนัก คลั่งรัก100%

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พุทธศักราช2537 (และฉบับเพิ่มเติม พุทธศักราช2558)

ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไขเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับอนุญาต

ปล. สงวนลิขสิทธิ์รูปภาพด้วยนะครับ ห้ามคัดลอก ดัดแปลงหรือนำไปใช้เด็ดขาด

รูปปก : นักวาด Le’ lemon  (FB)

ไทโป : เตี๋ยว ไก่ (FB)

ช่องทางการติดต่อของไรท์

X : @p_prakai

FB : Popla Prakai

IG : prakai00_write