หลงคารมคุณเจตต์

“ไหนๆ คุณก็เลือกที่จะรับงานกินข้าวหาเงิน ทำไมไม่หาเสี่ยผูกปิ่นโตไปซะเลยล่ะ” ในเมื่อเด็กมันรักจะเอาดีทางนี้ ห้ามไม่ได้ ห้ามแล้วไม่ฟัง เขาจะสนับสนุนฉัตรดาวเอง จะช่วยเจ้าหล่อนให้เธอไปให้สุดทาง ถ้าเธออยากรับงาน ตัดสินใจแล้วว่าจะใช้ร่างกายแลกเงิน เธอควรกอบโกยให้ได้มากที่สุด เอาให้คุ้มค่ากับสิ่งที่เธอเสียไป 

“เสี่ยผูกปิ่นโตเหรอคะ” 

“งานที่คุณทำอยู่ใช่ว่าจะมีลูกค้ากระเป๋าหนักบ่อยๆ นะคุณ ช่วงแรกอาจมี แต่พอนานๆ ไปเด็กใหม่เข้ามา ระหว่างคุณกับเด็กใหม่ คุณคิดว่าผู้ชายพวกนั้นจะเลือกเปย์ใคร ถ้าจะรับงานกินข้าว ไม่สู้หาผู้ชายสักคนที่พร้อมจ่ายให้คุณในระยะยาวไม่ดีกว่าเหรอ” 

ฉัตรดาวเงยหน้ามองคนที่บอกให้เธอหาเสี่ยสักคนที่เลี้ยงดูกันได้ในระยะยาว 

“เสี่ยที่คุณเจตต์ว่า..” เธอเงยหน้าสบตาเจตต์ เราอยู่ใกล้กันจนเธอได้กลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ จากลมหายใจเขา “หมายถึงคุณเหรอคะ” 

“ถ้าผมบอกว่าใช่ คุณยินดีจะให้ผมดูแลไหม ผมให้คุณได้มากกว่าที่ผู้ชายทุกคนให้แน่นอน” เขาจับปลายคางมน ดันใบหน้าน่ารักให้เชิดขึ้น “มาอยู่กับผม ไม่ว่าคุณต้องการอะไร ผมให้คุณได้ทุกอย่าง” 

เธอตัดสินใจแล้ว จะไม่หันหลังกลับเด็ดขาด ถ้าเจตต์พร้อมจ่าย เธอพร้อมจะให้เขาผูกปิ่นโต “ถ้าดาวตอบตกลง ดาวต้องทำอะไรให้คุณเจตต์บ้างคะ” 

___ 

ไม่มีนอกใจ ไม่มีนอกกาย 

___ 

ติดตามข่าวสารและพูดคุยกับนักเขียนได้ที่.. 

Facebook : Mon chan 

Fanpage : Monchan มนต์จันทร์ 

❤️ ฝากนักอ่านเอ็นดูด้วยนะค้า ❤️ 

​