สันดานเพลย์บอย

... เมื่ออดีตเสือร้าย ต้องตกที่นั่งมาอยู่ในสถานะเหยื่ออันโอชะ  

... จากคนที่คอยชี้นิ้วเลือกเหยื่อมานอนบนเขียง วันนี้เขาต้องมายืนชะเง้อคอ ขอเป็นหนึ่งในตัวเลือก พยายามกระเสือกกระสน ดิ้นรนเพื่อเข้าไปอยู่ในสายตา 

“นายคิดจะยั่วฉันเหรอ” เวกัสวางมือลงไปบนส่วนโค้งมนของเอวสอบ สอดท่อนขาแทรกเข้าไปตรงกลางระหว่างขาสองข้างของคนที่ยืนโก้งโค้งหันหลัง เปิดฝากระโปรงท้าย เหมือนกำลังตั้งใจหาอะไรบางอย่างอยู่ 

               “ฮึ ผมเนี่ยนะจะยั่วคุณ สำคัญตัวเองผิดไปหรือเปล่าครับ” เจ้าของรถเก๋งสัญชาติญี่ปุ่นหมุนตัวกลับมา หย่อนสะโพกวางลงไปยังขอบล่างกระโปรงรถที่เปิดอ้าค้างเอาไว้ ตาหลุบมองต่ำลงไปยังเป้ากางเกงตุงของคนที่เหมือนพยายามดุนเอาดุ้นแข็งใต้นั้นมาชนบั้นท้ายเขาเมื่อครู่  

               “คืนนี้เรามีนัดกัน” 

               “ใช่ เรามีนัดกัน แต่มันก็แค่นัดไปออกกำลังกายยามดึก ไม่ได้สลักสำคัญอะไรสักหน่อย”  

               “นายนัดแบบนี้บ่อยเหรอ”  

               “ทำไมครับ ในป่า....มันไม่ได้มีเสือแค่ตัวเดียวสักหน่อย ต่อให้คุณเป็นเสือ อย่าเพิ่งคิดว่าตัวเองเหนือกว่าเพราะบางทีเหยื่อก็เลี้ยงเสือเอาไว้ดูเล่นเหมือนกัน” นิ้วชี้เคาะลงไปบนแผงอกของหนุ่มเพลย์บอย 

               “นายคิดว่าจะเลี้ยงฉันไหวเหรอ” 

               “แล้วคุณคิดว่าตัวเอง เจ๋งพอที่จะควบคุมผมมั้ยล่ะ” 

               “ชนินทร์” แขนเกี่ยวเอวรั้งเอวกระชากมาชิด 

               “คืนนี้...เรามาดูกันว่าระหว่างเสืออย่างคุณ กับเหยื่ออย่างผม ใครจะเหนือกว่า....”