ตกเป็นเหยื่อของเสือพโย

ข้าวยากหมากแพง สังคมตกทุกข์ได้ยาก ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ทำตัวเฉกเช่นโจร หากให้เปรียบคนเป็นผู้ร้ายที่ต่างกันแค่เสื้อผ้า คนเป็นลูกน้องถนัดนักกับการเลียแข้งเลียขา ในเมื่อปกครองบ้านเมืองไม่ได้ด้วยชุดสีกากีประดับดาวสวยดูงดงาม งั้นก็ขอเหยียบดาวข้ามก้าวจากตำรวจไปสู่โจร...

หมดสิ้นซึ่งศรัทธา หันหาอาคม ปล้นคนรวยช่วยคนจน แม้จะเคยปฏิญาณตนว่าจะรักชาติยิ่งชีพ จักยอมเสียสละทุกสิ่งทุกอย่าง เพื่อระงับทุกข์ และบำรุงสุข ให้แก่ประชาชน ตามหน้าที่ของผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ก็ตาม

ถูกคนเป็นพ่อบังคับให้แต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก อีกทั้งว่าที่คู่หมั้นของเธอยังเป็นคนลึกลับที่หาประวัติไม่ได้ เมื่อล่วงรู้ความจริงถึงตัวตน ทุกอย่างมันก็พลันสายไป สิ่งเดียวที่เธอจะทำได้ก็คือ การตกไปเป็นเหยื่อของเสือพโย ไม่สิ เธอไม่ใช่เหยื่อ แต่เป็นเมียของเสือพโยต่างหากล่ะ หากล้มงานแต่งงานไม่ได้ ก็ฆ่าว่าที่คู่หมั้นของเธอซะ แต่จะฆ่าอย่างไรล่ะ ในเมื่อคู่หมั้นของเธอ ไม่ใช่คน...

“วัดเอ๋ยวัดโบสถ์ ปลูกข้าวโพดสาลี ลูกเขยตกยาก แม่ยายก็พรากลูกสาวหนี โอ้ข้าวโพดสาลี ป่านฉะนี้จะโรยราเอย”

สวัสดีวรรณา...