พลาดท้องเมียที่(ไม่)ต้องการ (ท้องแล้วหนี)

นิยายเรื่องนี้แต่งตามจินตนาการของผู้เขียน ไม่มีเจตนาที่จะพาดพิงใคร 

แต่งเพื่อให้ผู้อ่านได้รับความสนุกสนาน คลายเครียดเท่านั้น 

วันเสาร์บนรถไฟฟ้าในตอนสาย ผู้คนต่างมาใช้บริการหนาแน่น ที่นั่งเต็มหมดจนต้องยืน

“นั่งสิครับหนู” เสียงอ่อนโยนของบุรุษวัย 40 ปีดังขึ้น เมื่อเห็นเด็กน้อยวัย 4 ขวบสองคนเป็นฝาแฝดชายหญิง เดินเข้ามาในขบวนรถไฟพร้อมกับหญิงสาวใบหน้าหวานละมุน อายุไม่เกิน 25 ปี เด็กชายจับมือเด็กหญิงแน่น ใบหน้า และแววตามองดูรอบตัวอย่างระวังภัย แตกต่างจากเด็กหญิงที่มองดูผู้คนด้วยความสนใจ

“ขอบคุณครับ” เด็กชายเอ่ย เขาอยู่ในชุดกางเกงขาสั้น เสื้อคอกลม สวมรองเท้าผ้าใบ ส่วนเด็กหญิงนั้นอยู่ในชุดกระโปรงลายดอกไม้น่ารัก สวมรองเท้าแตะ

“อิงอิงนั่งดี ๆ สิ” เสียงพี่ชายเอ่ยบอกน้องสาวที่เมื่อนั่งลงแล้ว ก็ชะเง้อมองผู้คนรอบตัว

“ขอบคุณค่ะ” เสียงคนเป็นแม่เอ่ยขอบคุณ เมื่อชายอีกคนลุกให้เธอนั่งใกล้กับลูกของเธอ

“แม่จ๋า รถไฟเย็นจัง” เสียงเด็กหญิงเอ่ย ก่อนจะมองไปยังคนที่นั่งตรงข้าม เป็นชายหนุ่มคนหนึ่งบนตักมีเด็กหญิงวัยเดียวกันกับเธอ และภาพเด็กหญิงที่กำลังถูกบิดาหอมแก้มอย่างรักใคร่ จนเด็กหญิงหัวเราะอย่างชอบใจ

“แม่จ๋า ทำไมอิงอิงไม่มีพ่อ” เสียงเด็กหญิงหันมาถามคนเป็นแม่ ทำให้คนที่กำลังนั่งก้มหน้าเล่นมือถือ ทั้งคนที่ยืนต่างพากันเงียบสนิทโดยพร้อมกัน

“อิงอิง” เสียงเด็กชายตวาดน้องสาว

“ฮือ ฮือ” เสียงคนเป็นแม่ที่ปิดหน้าร้องไห้โฮออกมาเต็มเสียง

“พี่บอกอิงอิงแล้วใช่มั้ย ว่าอย่าถามหาคนใจร้าย” 

“ก็อิงอิงอยากมีพ่อนี่” เด็กหญิงพูดอู้อี้ 

ห้ามลอกเลียน ดัดแปลงหรือนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาตเด็ดขาด 

ขอบคุณที่ติดตามนะคะ🙏💗