ฝากรักเมียชั่วคราว

❌️ ไม่มีนอกกาย! ไม่มีนอกใจ!📌

🩷นิยายเรื่องนี้เป็นแนวอ่านเพลิน

❌️ ไม่เคร่งเครียด 

❌️ ไม่ดราม่าจัด

❌️ไม่น้ำตานอง

🤭 นางเอกเอาคืนแบบแสบๆคันๆ พระเอกรับกรรมแบบกรุบกริบ

😆 โบ้นิดหน่อย หอนไม่ดังแต่ครางหงิงๆ

ใครชอบแนวนี้อย่าลืมเพิ่มน้องเข้าชั้นนะคะ💋

เริ่ม!!!👇👇👇

เพราะถูกคนบ้าอำนาจล่อลวงจนต้องตกเป็นของเล่นให้เขามิ่งกมลจึงต้องพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส แต่พอถึงเวลาจากกลับตัดไม่ขาดเพราะเขาฝากรักไว้ในท้องเธอ สิ่งที่ต้องทำต่อจากนี้คือซ่อนลูกแฝดจากคนเป็นพ่อ!

🍃 โปรย...

"มีมี่"

ยังไม่ทันที่เธอจะได้ตอบเขาก็เรียกเธอแล้วมองสบตาราวกับต้องการค้นหาบางอย่างที่ซ่อนอยู่

"เธอรักฉันใช่มั้ย"

"ฉัน...เปล่า ฉันไม่ได้รักคุณ"

เธอเลือกที่จะโกหกเพราะไม่อยากสร้างความอับอายให้กับตัวเองมากกว่าที่เป็นอยู่ และพอเห็นว่าทำทำเหมือนโล่งใจในคำตอบก็ยิ่งรู้สึกว่าทำถูกต้อง

"ดีแล้วที่เธอไม่ได้รักฉัน"

"ดีเหรอคะ"

เสียงหวานแผ่วเบาคล้ายกับคนหมดแรงเพราะหัวใจหวีดหวิวเกินอธิบาย

"ใช่...ถ้ารักฉันเธอจะต้องเจ็บปวด เพราะเราสองคนไม่มีวันที่จะพัฒนาไปมากกว่าผู้ซื้อกับผู้ขาย ฉันอยากให้เธอจำสถานะตัวเองให้ดีจะได้ไม่ทำอย่างวันนี้อีก"

🤭 เอาคืนสุดแสบ! 🤭

"คุณเห็นอันนั้นมั้ย ที่เป็นรังทำด้วยใบไม้น่ะ"

"อืม...เห็นสิ"

"นั่นเป็นรังของมดชนิดหนึ่งตัวเล็กๆไม่มีพิษ ในนั้นจะมีไข่มดที่ฉันอยากกิน"

วิลล์เบ้หน้าทันทีที่ได้ยินว่าเธออยากกินไข่มด

"ไข่มดเนี่ยนะ"

"อืม...แต่ถ้าคุณไม่เก็บให้ก็ไม่เป็นไรนะ"

"เก็บสิ ยังไงก็ต้องขึ้นไปเก็บมะม่วงให้อยู่แล้ว ว่าแต่มันมีวิธีเก็บมั้ย"

"ก็...เด็ดขั้วเร็วๆแล้วรีบเอาลงมา ทำยังไงก็ได้ไม่ให้ไข่มันหล่นน่ะ"

"โอเค!"

วิลล์เอื้อมจนสุดมือเพื่อเด็ดรังมดออกจากขั้วมะม่วง แต่สิ่งที่คาดไม่ถึงคือเขาใส่ทั้งรังเอาไว้ในเสื้อเชิ้ตของตัวเอง

ตายห่า!

กิ่งกาญจน์อุทานเสียงดังแล้วสองพี่น้องก็หันมองกันโดยอัตโนมัติ ไม่ทันไรก็ได้ยินเสียงวิลล์ร้องด้วยความเจ็บปวด

"โอ๊ย! โอ๊ย!"

เพราะถูกมดแดงทั้งรังรุมต่อยวิลล์จึงเผลอปล่อยมือจากกิ่งไม้และผลที่ตามมาก็คือ

แกรกกก!

ตุ๊บ!!

"พ่อค้าบ!!!"