คำโปรย
“อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ มันใช่ความผิดของนายสักหน่อยวัส เราสองคนเป็นแค่เหยื่อ เหยื่อที่โชคร้าย ถ้าจะโทษใครควรจะโทษผู้ชายและผู้หญิงจิตใจชั่วสองคนนั้นที่คิดวางยาพวกเรา”
“แต่ที่แบงค์เจ็บขนาดนี้เพราะการกระทำของฉันไม่ใช่เหรอ ฉันอยากรับผิดชอบเหตุการณ์เมื่อคืน ฉัน...”
“ไม่จำเป็น”
เสียงแข็งหลุดออกจากปากบางเฉียบราวกับไม่สนใจสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนแม้แต่น้อย
“แบงค์ ฟังฉันก่อน”
“เรื่องเมื่อคืน ถือซะว่าเป็น One night stand คู่นอนแค่คืนเดียวมีความสัมพันธ์แบบไม่มีข้อผูกมัดกันและกันก็พอ คุณวัสไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบผม”
“...”
“เพราะเราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันและไม่ได้รักกัน คุณไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบผมก็ได้ ขอให้ความสัมพันธ์ของเราจบเพียงแค่นี้ก็พอ”
.........................................................................
“ผมท้อง...รึครับ”
“ใช่ครับคุณท้องได้แปดสัปดาห์แล้วครับ”
จบคำพูดของคุณหมอ แบงค์ก็หน้าซีดเผือดราวกับไก่โดนเชือด ก่อนจะก้มดูท้องตนเองพร้อมกับยกมือลูบท้องเบาๆ
เขาไม่คิดว่าเหตุการณ์คืนเดียวในวันนั้นกับวัสจะทำให้เขาตั้งท้องได้
เขาพลาดไปแล้ว พลาดจนมีชีวิตน้อยๆ เกิดขึ้น
เขาจะไม่บอกพ่อของเด็กหรอก
จะไม่บอกเด็ดขาด
“แบงค์ มึงโอเครึเปล่า”
บาสเลื่อนมือไปกุมมือของแบงค์พร้อมกับบีบเบาๆ แล้วสบตากับน้องชาย
“ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นพี่จะอยู่เคียงข้างแกนะแบงค์”
“พี่บาส แบงค์ขอโทษ”
“ไม่เป็นไร พี่ไม่โกรธนายหรอก พี่แค่อยากให้แกดูแลหลานในท้องให้ดีก็พอ ไม่ต้องเป็นกังวลเรื่องอื่นเลย”
“อืม ขอบคุณครับ ขอบคุณที่ไม่โกรธผม”
บาสยิ้มบางๆ ก่อนจะเลื่อนมือไปลูบแผ่นหลังเล็กของแบงค์เบาๆ แทนการปลอบโยน
“ไม่เป็นไร พี่น้องกันจะโกรธ จะเกลียด จะทิ้งกันไปทำไมเล่า เรามีกันอยู่แค่สามคนพี่น้อง ต้องรักกันสิ”