เธอกับเขาแต่งงานกันได้สามเดือนเศษๆ แล้วก็หย่าขาดจากกัน รุจีต้องเดินทางไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ และเมื่อกลับมาตามคำสั่งของบิดา ก็มีเหตุให้เธอต้องไปขอให้อดีตสามีจดทะเบียนสมรสกับเธออีกครั้ง ครั้งนี้จะเป็นแค่การแต่งงานเฉพาะในทางนิตินัยเท่านั้น
“พี่ณัทจะยอมช่วยรุจีจริงหรือคะ” ถามอย่างขอความมั่นใจอีกครั้ง
“พี่ไม่เคยเสียคำพูด” วัณณัทพูดเสียงเคร่ง
“รุจีก็แค่ถามเพื่อความแน่ใจเท่านั้นแหละค่ะ เมื่อรุจีตัดสินใจมาพูดกับพี่ณัท นี่ก็... ไม่อยากจะหวังว่าพี่ณัทจะเข้าใจหรือเห็นใจรุจี”
“พี่ไม่ใช่คนใจไม้ไส้ระกำอะไรนัก รุจีก็น่าจะทราบดี”
“ค่ะ รุจีเลย... ขอขอบคุณพี่ณัทมากๆ ที่จะทำให้ความหวังของรุจีเป็นจริง รุจีรับปากและรับรองค่ะว่า จะไม่ทำให้พี่ณัทอึดอัด หรือลำบากใจภายหลัง หมายความว่า... เมื่อรุจีได้ไปเรียนต่อแล้ว เกิดพี่ณัทจะอยากหย่าเพราะอยากแต่งงานกับคนที่พี่ณัทรัก ก็ขอให้บอกได้เลยทันที รุจีจะเซ็นใบหย่าทันที”
“ก็เซ็นไว้เลยไม่ดีหรือ”
“เอ้อ…”
หัวใจของขวัญรุจีเสียวแปล๊บ....
#คำเตือน นิยายเรื่องนี้เป็นจินตนาการของผู้แต่ง ชื่อตัวละครและสถานที่ไม่อยู่จริง ทุกอย่างเป็นเรื่องสมมุติ และอาจจะค่อยสมเหตุผล ขอให้ทุกท่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านเพื่อความสนุกและความบันเทิงเท่านั้น
ผู้เขียน นามปากกา ดอกไม้หนาม ขอสงวนลิขสิทธ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ 2537 และฉบับเพิ่มเติม พ.ศ 2558
ไม่อนุญาตให้คัดลอก ถ่ายรูป แคปหน้าจอ หรือสแกนเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ เพื่อจำหน่ายหรือเผยแผร่ส่งต่อให้กับผู้อื่น
เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์แล้วเท่านั้น
Guest
