ในวันที่พรรัมภารู้ว่าตนเองตั้งครรภ์กลับเป็นวันที่ได้รู้ว่าพ่อขอลูกในท้องกำลังจะแต่งงานกับคนอื่นเช่นกัน เมื่อเขาไม่ต้องการลูกและเธอก็เป็นได้แค่นางบำเรอ เธอจึงตัดสินใจออกไปจากชีวิตของเขา
“คุณกฤษณ์คะ พู่ขอถามอะไรคุณกฤษณ์หน่อยได้มั้ยคะ”
“ถามมาสิ”
“คือพู่รู้มาว่าการที่เราคุมกำเนิด ไม่ว่าด้วยวิธีไหนมันอาจจะป้องกันไม่ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์”
“อืม...เรื่องนี้ฉันก็รู้ เลยพยายามกำชับเธอให้คุมไว้ดี ๆ ส่วนฉันเองก็จะป้องกันอีกชั้นหนึ่งด้วยเหมือนกัน”
“เอ่อ...แล้วถ้าป้องกันดีแล้ว ยังมีเด็ก...”
“มันจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบนั้นชมพู่” กฤษณ์กระชากเสียงใส่หญิงสาวทันที
น้ำเสียงเขาที่ดูเข้มขึ้นพร้อมกับใบหน้าที่จริงจังทำเอาเธอใจแป้ว “แล้วถ้าป้องกันดีแล้วยังท้องล่ะคะ”
“นี่เธอท้องหรือเปล่า” กฤษณ์มองเข้าไปในดวงตากลม
“ปะ...เปล่าค่ะ พู่แค่ถามดูเฉย ๆ”
“จะท้องตอนนี้ไม่ได้เข้าใจมั้ยพู่ ถ้าท้องขึ้นมาจริง ๆ ยังไงก็ต้องเอาออกจำไว้” เขาขึ้นเสียงขู่เพราะไม่อยากให้เธอปล่อยปละละเลยเรื่องนี้ “ส่วนฉันก็จะพยายามไม่ลืมใส่ถุงเหมือนกัน”
“ค่ะ พู่เข้าใจแล้ว”
รีวิว (3)
ของรีวิวบอกว่าคุ้มค่ากับการอ่าน
ของรีวิวบอกว่าการบรรยายลื่นไหล
ของรีวิวบอกว่าเนื้อเรื่องสนุกชวนติดตาม
Guest
