ฉันตื่นมาก็พบกับหุ่นมนุษย์ที่เรียงรายอยู่เป็นแถว มองดูแล้วรู้สึกหลอนจนอยากจะวิ่งหนีออกไปจากตรงนั้น หากไม่ได้เห็นหน้าต่างของระบบเกมที่เด้งขึ้นมาซะก่อน
“ชื่อ อลิชา แวงซองค์ บทบาทที่ได้รับ ฆาตกรนักเชิดหุ่น”
ใช่แล้วนี่คือเกมนักสืบที่กำลังได้รับความนิยมมากๆ ในตอนนี้ เกมนี้จะมีผู้เล่น 30 คน แบ่งออกมาเป็น 3 ฝ่าย
ฆาตกร ฝ่ายกลางและฝ่ายคนดี
แน่นอนว่าแต่ละฝ่ายก็จะมีบทบาทที่แตกต่างกันไป อย่างเช่นฆาตกรก็มีหน้าที่ในการสังหารทุกคนและมีชีวิตรอดให้ถึงจบเกม ส่วนฝ่ายคนดีที่เป็นนักสืบก็จะทำหน้าที่สืบหาเบาะแสกันไป และจับตัวฆ่าตกรมาลงโทษ
ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ ว่าตัวเองจะได้เข้ามาอยู่ในร่างของเลดี้แวงซองค์ สตรีที่คลั่งไคล้การจับมนุษย์มาทำหุ่นเชิด และความสามารถของเธอคือการควบคุมจิตใจของทั้งคนเป็นและคนตาย แต่ทว่าที่นี่คือชั้นใต้ดินของคฤหาสน์แวงซองค์ เปลือกนอก อลิชาคือเลดี้ผู้งดงามในตระกูลชนชั้นสูงของจักรวรรดิ แต่ทว่าภายใต้หน้ากากที่แสนงดงามของเธอคือฆาตกรที่หลงใหลบุรุษและสตรีหน้าตาดี เธอต้องการให้พวกเขาเหล่านั้นมาเป็นหุ่นเชิดให้กับเธอ..
โอเค..นี่คือเกมและหน้าที่ของเธอ ถึงแม้ว่าจะอยู่ในร่างของอลิชาที่เป็นฆาตกรแต่เธอต้องชนะเพื่อที่เธอจะได้กลับไปยังโลกที่เธอเคยอยู่
การเอาชนะในเกมนี้ไม่ยากเท่าไหร่ เธอแค่อยู่เฉยๆ ในสถานที่ที่ปลอดภัยก็เพียงพอแล้ว ในเกมนี้มีฆาตกร 4 คนและนี่ไม่ใช่เกมที่ฆาตกรจะจับมือแล้วชนะไปด้วยกัน แต่คนที่มีชีวิตรอดเท่านั้นถึงจะชนะ เพราะอย่างนั้นพันธมิตรเป็นอะไรที่สำคัญมากพอสมควร
เธอต้องหาพันธมิตรที่ดีเพื่อที่เขาจะได้พาเธอไปสู้ชัยชนะ!
“ท่านไม่เคยตอบรับคำเชิญการขอเข้าพบของข้าเลยเลดี้ ในที่สุดท่านก็ใจอ่อนกับข้าแล้วสินะครับ ท่านบอกจะพาข้าขึ้นสวรรค์..ทำให้ข้าเห็นหน่อยเถิดว่าสวรรค์ในยามกลางวันนั้นมันเป็นเช่นไร”
บุรุษผู้ที่รายล้อมรอบตัวของอลิชานั้น..แน่นอนว่าพวกเขาต่างมีใบหน้าที่โดดเด่นจนเธอต้องอ้าปากค้างออกมา อลิชาเป็นสตรีที่ลุ่มหลงในความงามของเหล่าบุรุษเป็นอย่างมากและดูเหมือนว่านั่นจะเป็นข้อดีเพียงข้อเดียวของอลิชา
“ดยุคซามูเอล ข้าเรียกท่านเช่นนั้นได้ใช่ไหมคะ”
“แน่นอนครับ ข้าชอบที่ท่านเรียกชื่อข้านะ”
ชื่อของเขาคือซามูเอล นั่นคือเทพผู้รับใช้พระเจ้า หวังอย่างยิ่งว่าเขาจะไม่ใช่หนึ่งในฆาตกรที่ต้องการ..ฆ่าเธอหรอกใช่ไหม
...........
“บอกตามตรงว่าข้อเสนอของเลดี้น่าสนใจ ยิ่งเราทั้งคู่คือคนคุ้นเคยกันอยู่แล้ว เรื่องที่เลดี้ขอร้องข้าจะเร่งมือทำให้เลยล่ะครับ ข้อแลกเปลี่ยนก็เหมือนเดิม มาหาข้าในคืนนี้สิครับ..”
ออสก้าคือพ่อค้าที่แทบจะมีอำนาจกุมทุกธุรกิจของจักรวรรดิแห่งนี้เอาไว้ และหากเธออยากจะมีชีวิตรอด การอยู่ใกล้คนที่มีอำนาจมากที่สุดน่าจะเป็นเรื่องที่ดี เพียงแต่ข้อแลกเปลี่ยนของเขาดูเหมือนว่ามันจะติดเรท20+ไปสักหน่อย
อลิชาใช้ชีวิตของนางได้คุ้มค่ามาทีเดียว..แต่ถึงอย่างนั้นการฆ่าคนคือความผิดและเมื่อนักสืบเดินทางมาที่คฤหาสน์แวงซองค์ หน้าที่ของเธอคือการทำให้เขาไว้ใจเธอ
“ท่านไม่ได้ไปที่งานเลี้ยงเหมือนกับทุกครั้ง ในวันที่เลดี้วาเลนเซียเสียชีวิต มีเหตุผลอะไรที่จะกล่าวอ้างไหมครับ”
อลิชาหยักยิ้มขึ้นมาด้วยดวงหน้าที่ไม่ได้มีความประหม่าแม้แต่น้อย
“ในวันนั้นข้าก็แค่รู้สึกเหงา จึงเดินทางไปที่ตรอกเล็กๆ เพื่อหาความสำราญใจ หากว่าท่านไม่รังเกียจ ให้ข้าพาท่านไปที่นั่นก็ได้นะคะ..ท่านเอวานจะได้ล่วงรู้ถึงคำว่าสวรรค์ในยามกลางวันว่ามันเป็นเช่นไร”
❌คำเตือนจ้า❌
เรื่องนี้เป็นแนวฮาเร็มที่นางเอกหรือว่าตัวเอกของเรื่องมีคู่นอน คนรัก มากกว่าหนึ่งคน ใครที่ไม่สะดวกใจในแนวนี้ผ่านก่อนได้เลยน้า มีฉากการฆาตกรรม การใช้ความรุนแรง กรุณาใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ