เกาะวารี
“มาถึงก็หิวมาเลยนะคะนายหัว” น้ำริน แจ่มใส ลูกสาวแม่บ้านที่ดูแลครอบครัวของเจ้าของเกาะมาหลายชั่วอายุคน เอ่ยออกมาด้วยใบหน้าที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข การซอกไซร้ด้วยความหิวกระหายแบบนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ เวคิน อัศวโภคิน เจ้าของเกาะแห่งนี้ หรือที่ใครๆ เรียกว่านายหัวคิน กำลังปฏิบัติต่อหญิงสาว
“หิวสิหิวมากด้วย” นายหัวหนุ่มที่ใครๆ หลงใหลและคลั่งไคล้ แต่กลับมาสยบอยู่ที่เธอ ลูกสาวแม่บ้านธรรมดาคนหนึ่ง และแน่นอนว่าเส้นทางนี้ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ หากแต่กลับเต็มไปด้วยความเจ็บปวด นั่นก็เพราะสถานะนางบำเรอที่เธอได้จากเขา ซึ่งเธอไม่มีวันบอกใครได้ เพราะถ้าเธอบอกเรื่องนี้กับใครเวคินจะยุติความสัมพันธ์กับเธอทันที สถานะที่เธอจะได้จากเขามันจึงมีแค่สถานะนางบำเรอที่ต้องอยู่ในเงามืดเท่านั้น
“มาค่ะ น้ำจะทำให้นายหัวไปดูคนงานเก็บรังนกไม่ไหวเลยแหล่ะค่ะ” น้ำรินเอ่ยด้วยแววตายั่วยวน เธอไม่ใช่คนแบบนี้ แต่เธอต้องพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เขาติดใจเธอ เพื่อที่เธอจะยังเป็นผู้หญิงที่ได้ใกล้ชิดเขา แม้ว่าเขาจะไม่มีวันขยับสถานะให้เธอได้มากกว่านี้ก็ตาม
“ให้มันจริงเหมือนที่ปากพูดเถอะแม่สาวน้อย” เวคินเอ่ยออกมาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนา เธอคนนี้มีแรงดึงดูดต่อตัวเขาเป็นอย่างมาก เสียดายที่ชาติกำเนิดของเธอไม่สามารถเคียงข้างนายหัวเจ้าของเกาะอย่างเขาได้จริงๆ เธอเลยเป็นได้เพียงคนในความลับที่รอวันปลดระวางเท่านั้น
Guest
