ไม่เหลือทางให้รัก

เกริ่น 

"หากคุณรู้ว่าทำไมฉันถึงร้ายวันนั้นคุณจะสงสารฉัน" (กานดา)  

“แม้รักภรรยามากแค่ไหนสุดท้ายเขาก็เลือกคนที่สามารถมีทายาทให้กับเขา” (ตริณวัต)  

“กราบเท้าฉันสิถ้าอยากหย่า คนอย่างฉันไม่ยอมเจ็บฝ่ายเดียว” (ภวิตา)  

เรื่องนี้ดาร์คนะคะ แก้แค้น หลอกลวง เมียหลวง เมียน้อย ขืนใจ เห็นแก่ตัว ท้อง ความลับและการสูญเสีย  

ตัวละครทุกตัวไม่มีใครดีงามขาวสะอาดไปทั้งหมดและย่อมได้รับผลของการกระทำของตัวเอง 

********************************************************* 

“ทำไมแกยังอยู่ที่นี่!” ภวิตานิ่วหน้ามองเหยียดการแต่งกายด้วยเสื้อผ้าเบาบางวาบหวิวในเวลาเช้า  

“ดิฉันได้อยู่ทำงานที่นี่อีกสักพักค่ะ” กานดาค่อย ๆ ฉีกยิ้มกว้างแฝงความเยือกเย็นในแววตา 

“หน้าด้านอยู่ทำไม!”  

“คุณตริณว่าจ้างให้ฉันทำงานใหม่”  

“ไร้ความสามารถอย่างเธอจะทำอะไรได้” คิ้วเรียวเลิกขึ้นมองท่าทางยียวนและการแต่งกายของกานดาแล้วรู้สึกใจคอไม่ดี 

“งานดูแลคุณตริณเป็นพิเศษค่ะ” กานดายกยิ้มยั่วโมโหหมั่นไส้คุณผู้หญิงขี้เหยียดถนัดกดหัวคนอื่นให้ดูแย่อย่างกับตัวสูงส่งนักหนา  

“ดูแลอะไรผัวฉัน” ภวิตากดเสียงต่ำหงุดหงิดตาขวางแม้ปากจะพร่ำบ่นว่าหมดรักสามีทั้งที่ลึก ๆ แล้วยังอาวรณ์ 

“ดูแลปรนนิบัติในสิ่งที่คุณทำได้ไม่ดีไงคะ” กานดาลากเสียงหยอกลอยหน้าลอยตาไม่เลิก 

“อะไร !”  

“คุณทำอะไรไม่ดีบ้างล่ะคะ หรือว่ามีเยอะจนนึกไม่ออกเอาเป็นว่าเท่าที่รู้คุณไม่เคยดูแลบ้านไม่เอาอกเอาใจสามี หนักกว่านั้นคือเล่นชู้บกพร่องขนาดนี้ โชคดีนะ...ที่ผัวยังไม่ทิ้ง”  

“ไม่ต้องเสือกเรื่องของกู ตอบมาว่ามึงทำอะไรให้ผัวกู!” ภวิตาโกรธตัวสั่นขบกรามขยี้แววตาแข็งกร้าว  

“เอากันค่ะ จัดเต็มหลายท่าที่คุณทำไม่ได้เสียงกระแทกยังดังก้องหูอยู่เลย อุ๊บ!พูดแล้วก็อยากผัวของเราสองคนหล่อล่ำแซ่บเว่อร์อ่ะเนอะ” กานดายักคิ้วหลิ่วตายียวน ทำให้คนใจร้อนอย่างภวิตาฉุนเฉียวพุ่งตัวดีดจากรถเข็นหวังไปทำร้ายแต่ร่วงตุบหน้าคะมำบนสนามต่อหน้ากานดาที่ก้มมองแสยะยิ้มชอบใจ 

“โถ น่าสงสาร...” เสียงหวานลากยาวเยาะเย้ยแล้วเหล่มองกล้องวงจรปิด ย่อตัวลงเอื้อมมือไปจับแขนคุณผู้หญิงสร้างภาพว่าช่วยเหลือ  

“อีสารเลว เข้ามาบ้านกูไม่กี่วันก็คาบผัวกูไปกิน มึงตั้งใจอ่อยผัวกูหวังรวยทางลัดแต่อย่าหวังว่าเขาจะจริงจังมึงก็แค่ที่ระบายความใคร่เพราะคนที่เขารักที่สุดคือกู!” ภวิตาสะบัดแขนออกพร้อมกับชี้หน้าด่ากราด 

“เชื่อค่ะว่าเขารักคุณมาก ขนาดคุณเลี้ยงชู้มาเป็นปี หนีไปกับชู้เกิดอุบัติเหตุขาพิการชู้ตายเขายังไม่เลิกกับคุณเลย......” แววตาสวยเยือกเย็นคลอด้วยน้ำใสโกรธแค้นเจ็บเคืองจุดเริ่มต้นที่ทำให้เธอต้องร้าย ภวิตาผงะหน้าซีดตกใจที่คนนอกรู้เรื่องส่วนตัวของเธอ  

“แกรู้เรื่องนี้ได้ยังไง!”  

“ฮึ!ฉันรู้ด้วยว่าชู้ของคุณเป็นใครทำงานที่ไหน”  

“มึงเป็นใคร มึงเป็นใคร!”