“ ไม่…ไม่ใช่ ยายนั้นต้องตัวผอมๆเหมือนเสาไฟฟ้า ผิวเหลืองๆ เหมือนคนเป็นดีซ่าน คนนี้ไม่ใช่ ”
“ จ้าวเหว่ยยายเด็กขี้เหร่ที่ชอบแอบมองคนอื่น สามีของเธอมาแล้วอยากแต่งงานมากไม่ใช่เหรอ ออกมาหาฉันซิยายเสาไฟฟ้าเธออยู่ไหน ”
ประโยคแรกที่เจ้าบ่าวพูดกับเธอในวันแต่งงานด้วยความเมาเพราะไม่เต็มใจจะแต่งงาน
เฮอะ ๆ ขอโทษนะพอดีฉันไม่ใช่เจ้าสาวตัวจริงของนายด้วยซิ
ใครอยากจะเป็นภรรยาของนายกัน ฉันต้องการแยกทางใครจะมายอมตายแบบไร้ค่ากันเล่า
ฉันเป็นลูกคนเขียนนิยายเรื่องนี้ จะมายอมใช้ชีวิตตามนิยายที่แม่เขียนได้ยังไง
ในเมื่อมีชีวิตอีกครั้ง ตัวละครตัวนี้ฉันจะเดินเรื่องใหม่เอง!!!
พลังวิเศษที่ติดตัวมาฉันไม่เชื่อหรอกว่าฉันจะเอาชีวิตรอดไม่ได้
**********
หนีไปเถอะไม่ว่าเธอจะไปที่ไหนฉันก็จะหาเธอให้เจอจนได้ หลินจ้าวเหว่ย…
หยางเฉินเล่อจะไม่ปล่อยให้เธอไปจากเขาแน่นอน
นิยายเรื่องนี้เป็นความมโนของผู้แต่งทั้งสิ้น เป็นเพียงจินตนาการล้วนๆ
ติชมกันได้นะคะ แต่ก็อย่ารุนแรงมากเลยหนาไรท์ไม่อยากให้เครียดกันจนเกินไป
มีปมดราม่าบ้างอย่าหงุดหงิดจนเกินไปเสียสุขภาพค่ะ ถ้าไม่มีดราม่ามันก็จะโลกสวยไปเนอะ เนื้อหาอาจจะมีคำไม่สุภาพบ้างต้องขออภัยล่วงหน้าด้วยค่ะ
หวังว่าผู้อ่านจะมีความสุขที่ได้อ่าน เอนจอยไปด้วยกันกับนิยายเรื่องนี้นะคะ
ขอให้ทุกวันเป็นวันที่ดีสำหรับทุกคนค่ะ >.<