“เมื่อก่อนไม่เห็นพูดกับว่านแบบนี้เลย”
“นั่นมันเมื่อก่อน”
“แล้วอันไหนคือตัวตนจริง ๆ ของคุณกันแน่”
“แล้วคิดว่าอันไหนล่ะ”
“ถ้าคุณเป็นแบบนี้มาตั้งแต่แรกก็ไม่น่ามาแสดงละครให้ ว่าน...” หลงรักเธอจะพูดคำนั้นออกไปแต่ก็ยั้งปากเอาไว้ได้ก่อน ทำแค่เพียงก้มหน้าก้มตา มองอะไรไปเรื่อยเปื่อยของเธอไป
“หลงรักกันง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ” ธายุกรหันไปคดข้าวใส่จาน วางโปะหน้าด้วยไข่เจียว แล้วสไลด์จานส่งไปให้ปภานันท์ที่นั่งซึม “ก็ขอโทษด้วยก็แล้วกัน ที่ทำแบบนั้น ขอโทษที่ทำให้หลงรัก”
เนื้อหานิยาย Trigger Warning
นิยายเรื่องนี้อาจมีความรุนแรงทางเพศ คำหยาบคาย การล่วงละเมิดทางเพศ การทารุณกรรม ความรุนแรง การทำร้ายร่างกายและจิตใจ มีการกระทำที่ผิดศีลธรรมของตัวละครในเรื่อง ขอให้ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ไม่เหมาะสมกับผู้อ่านที่อายุต่ำกว่า 18 ปี นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาจากจินตนาการของผู้เขียนอาจมีบางส่วนที่ไม่สมเหตุสมผล
คุยกันกับไรต์
ไม่มีอะไรมากค่ะ ดราม่า น้ำเน่า ยุงชุม นั่นคือนิยามของเรื่องนี้ค่ะ นางเอกอาจจะไม่ได้เก่งอย่างที่ทุกคนคาดหวังนะคะ เพราะถูกเลี้ยงโดยพวกขยะเปียก น้องเข้มแข็งแต่ก็อ่อนแอ น้องเหมือนปลาแสงอาทิตย์ค่ะ พลังงานหมดก็หลับแล้ว
เหมือนเดิมค่ะ ถ้าชอบก็กดใจ ถ้ารับไหวก็ตามมา แต่ถ้าใจบอกไม่ไหวก็ขอให้เลื่อนผ่านไปได้เลยนะคะ
Guest
