ทะลุมิติมาเป็นนักกายภาพบำบัดของท่านแม่ทัพ ตอนพิเศษ บันทึกลับศิษย์พี่ใหญ่

กวนเป่าสือยื่นบางสิ่งมาตรงหน้าของศิษย์น้องคนงาม แม้นางจะยังมีท่าทางโกรธเคืองแต่ไม่ดิ้นรนออกจากอ้อมกอดเขาแล้ว 

“..คืออะไร” เสียงของนางอ่อนลง 

“นี่เป็นแส้ดำ ข้าทำขึ้นเอง เจ้าไม่ถนัดถือกระบี่ แต่ร่างกายของเจ้ากลับพลิ้วไหวราวสายลม ข้าคิดว่าเจ้าอาจเหมาะกับการฝึกแส้มากกว่า แส้ดำไม่ได้ราคาแพงอะไร ไม่ต้องดูแลอย่างดี เมื่อทำหายก็ไม่ต้องเสียดายมาก เช่นนี้ดีหรือไม่” 

ลู่เยียนหรงอบอุ่นหัวใจจนท่วมท้น เขาใส่ใจนาง เรื่องที่นางเคยพูดเพียงครั้งเดียว เขาก็จำใส่ใจและทำเรื่องเช่นนี้เพื่อนางเสมอ เขาเป็นเช่นนี้จะไม่ให้นางคลั่งเขาได้หรือ แม้เขาจะชอบทำราวกับกำลังเล่นสนุกกับนางเท่านั้น ไม่เคยเอ่ยคำรักหวานซึ้ง แต่นางก็ตัดใจจากเขาไม่ได้สักครั้ง 

นางเอื้อมมือไปรับแส้มา ตั้งใจว่าจะรักษาแส้ที่เขาทำให้นางด้วยชีวิต มองดูแส้ดำราวกับเป็นสมบัติล้ำค่าที่ราคาแพงยิ่งกว่ากระบี่ประดับหยกขาว 

กวนเป่าสือปล่อยหญิงสาวที่กำลังปลาบปลื้มจากอ้อมกอด เขาพลิกฝ่ามือ สะบัดด้ายพิฆาตตัดเสื้อผ้าของลู่เยียนหรงจนขาดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย 

หญิงสาวยังไม่ทันตกใจก็ถูกเส้นด้ายของเขามัดทั่วร่าง เขายกนางในร่างเปลือยเปล่าขึ้นกลางอากาศ จ้องมองนางราวกับมองเทพธิดาบนสรวงสวรรค์ 

“เจ้า..เจ้าคิดทำอะไรน่ะเจ้าเตี้ย!” นางตื่นเต้นยินดีแต่กลับพ่นคำด่ารุนแรง 

“...” เขาไม่ตอบ แต่เขาเริ่มถอดเสื้อผ้าของเขา เดินเข้ามาใกล้หญิงสาวยื่นมือไปลูบไล้ยอดอกชมพูชูชันของนาง 

“หยุด!..หยุดนะ..” เสียงหวานสั่นเครือ 

“..อย่าเสียงดัง” เขาแทรกตัวเข้าระหว่างขาของนาง บังคับด้ายพิฆาตที่มัดต้นขาของนางให้แยกออก เปิดเผยกลีบบัวงดงามของนางต่อหน้าเขา