***ตับไม่พังค่ะ
'เพราะงานเลี้ยงรุ่นวันนั้น วันที่เธอได้เจอเขา ถ้าไม่ไป เธอก็ไม่ต้องมาไกลขนาดนี้หรอก 'ผู้ชายสองคนที่รักกัน ส่วนเราเป็นตัวอะไร'
.
.
เขาปล่อยริมฝีปากที่ดูดตรงคอหวาน เงยหน้าขึ้นมามองหวานเล็กน้อยอย่างพอใจ ก่อนจะก้มลงไปดูดตรงคออีกข้างแทน สองมือของเขาล้วงลงไปด้านใต้ จับขย้ำแก้มก้นสองข้างของหวานอย่างพอใจ และเริ่มขยับเข้าออกในจังหวะที่เขารู้สึกว่าไม่เร็วมากนัก
แต่สำหรับหวาน เธอกลับรู้สึกราวกับเขา กระแทกกระทั้นใส่เธอไม่ยั้ง ทำให้เธอรู้สึกจุกจนหายใจไม่ทั่วท้อง หวานกัดริมฝีปากของตัวเองแน่น ยกสองมือขึ้นมากอดหัวของเขาเอาไว้
เขาเอาแต่กระแทกใส่หวาน ก่อนจะชันสองแขนเงยหน้าขึ้นมามองหวานอย่างเต็มตา และกระแทกแรงขึ้น แรงขึ้น หวานได้แต่หลับตาปี๋ ปล่อยให้เขากระแทกใส่เธอ กัดปากล่างแน่นเพราะกลัวว่าจะส่งเสียงแปลกๆอีก แล้วเขาก็ซอยถี่ๆและกระแทกครั้งสุดท้าย พร้อมเสียงลมหายใจหนักๆของเขา