สวัสดีค่า...ไรท์ แวะมาเปิดเรื่องใหม่ให้นะคะ เรื่องนี้มีดราม่าเล็กน้อยค่ะ (หรือเปล่า 555++)
เป็นนิยายเซ็ตนะคะ มี 2 เรื่อง
1. หมื่นทิชาปรารถนา (นับหมื่นxทิชา)
2. พันทิวาพรางดวงใจ (นับพันxทิวา)
เรื่องย่อโดยประมาณ :: หมื่นทิชาปรารถนา
ธราสกุลวาณิชย์ หรือที่ใคร ๆ เรียกกันว่า ‘ตระกูลนับ’ ดำเนินธุรกิจเกี่ยวกับอุตสาหกรรมอาหารและอสังหาริมทรัพย์ ผ่านทางบริษัทลูกหลายเครือข่าย นับเป็นตระกูลที่ร่ำรวยติดอันดับต้นๆ ของเมืองไทย และติด 1 ใน 10 อันดับมหาเศรษฐีเอเชีย ผู้ก่อตั้งบริษัทธราสกุลวาณิชย์ จำกัด (มหาชน) คือ นับอนันต์ ธราสกุลวาณิชย์ (87 ปี) ปัจจุบันดำรงตำแหน่งเป็นที่ปรึกษาอาวุโสให้กับในเครือ เพราะตำแหน่งประธานบริษัทคนปัจจุบันคือ นับแสน ธราสกุลวาณิชย์ บุตรชายคนเดียวของเจ้าสัวอนันต์ ซึ่งคนเป็นพ่อนั้นได้ทิ้งปัญหาด้านธุรกิจไว้ให้กับลูกชายอย่างคุณนับแสน ดังนั้น คุณนับแสนจึงแต่งงานกับ นับหนึ่ง เศวตอำไพ ลูกสาวคนเดียวของธุรกิจค้าอัญมณีอันดับหนึ่งของประเทศไทย อย่างน้อยจะต้องผลิตทายาทอย่างน้อยสามคน เพื่ออนาคตของบริษัทจะได้มีคนมาสืบทอดกิจการต่อจากนี้
**********************************************************************
“แล้วตังค์จะให้พี่ช่วยอะไรไหนว่ามาซิ” นับหมื่นถึงกับวางปากกาในมือ และหันมาจ้องคู่สนทนาอย่างนับสตางค์เพื่อต้องการคำตอบ
“ตังค์รู้มาว่าเค้าสัมภาษณ์งานผ่านที่บริษัทเรา น้องอยากให้พี่หมื่นแจ้งฝ่ายบุคคลว่าไม่รับเขาเข้าทำงานได้มั้ยคะ”
ทันทีที่ชายหนุ่มฟังน้องสาวจบเขาก็ขมวดคิ้วมุ่นอย่างไม่พอใจ ในสิ่งที่นับสตางค์ให้เขาทำนั้นมันเป็นสิ่งที่เขาไม่มีวันจะทำเด็ดขาด ต่อให้คนตรงหน้าเป็นน้องสาวที่เขารักก็ตามที
“ไม่ได้ค่ะ...ตังค์ก็รู้ว่าบริษัทเราไม่รับคนที่มีเส้นสายเข้าทำงาน ใครอยากทำงานกับเราต้องใช้ความสามารถของตนเอง ดังนั้นเราก็ไม่ควรจะใช้เส้นสายหรืออำนาจของเรา ไปบีบบังคับให้เขาออกด้วยวิธีแบบนี้ พี่ไม่เห็นด้วยและไม่อนุญาตให้เราทำเด็ดขาด ที่สำคัญหากเขาสอบสัมภาษณ์ผ่านก็แสดงว่า เขามีคุณสมบัติมากเพียงพอที่จะเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของบริษัทเรา”
“พี่หมื่น ตังค์ไม่อยากให้เค้ามาใกล้ชิดพี่ทศนี่คะ” ใช่ว่านับสตางค์จะไม่รู้กฎบริษัทข้อนี้ แต่พี่ชายจะทำเพื่อเธอสักครั้งไม่ได้เชียวหรือ
“ทศไม่ได้ทำงานที่นี่ แล้วตังค์กลัวอะไร?”
“พี่หมื่นไม่เข้าใจตังค์อ่ะ ฮึกๆ ตังค์ กะ-ก็แค่ มะ-ไม่อยากให้พี่ทศกลับไปหาเขา ฮึกๆ พะ-พี่หมื่นช่วยน้องหน่อยได้มั้ยคะ ฮึกๆ” สุดท้ายนับสตางค์ก็ร้องไห้โฮออกมา
“แล้วตังค์จะให้พี่ทำยังไงคะ?” และท้ายที่สุดคนเป็นพี่ชายก็แพ้น้ำตาของน้องสาว
“ทำยังไงก็ได้ค่ะ แต่ช่วยกันเค้าออกไปที”
**********************************************************************
หลังจากที่น้องสาวกลับไปแล้วนับหมื่นถึงกับเอานิ้วนวดขมับตัวเอง ก่อนจะต่อสายหาเลขาหน้าห้องเพื่อขอประวัติคนรักเก่าของทศภัค ชายหนุ่มรอไม่ถึงสิบนาทีประวัติทั้งหมดก็มาอยู่บนโต๊ะทำงานเขาแล้ว นับหมื่นเปิดดูประวัติคร่าวๆ ว่าเจ้าตัวเคยผ่านงานอะไรมาบ้างทำเอาเขาขมวดคิ้วมุ่น เพราะอีกฝ่ายเพิ่งลาออกมาจากบริษัทคู่แข่งของเขาเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว และเพิ่งผ่านการสัมภาษณ์งานในตำแหน่ง R&D Packaging เจ้าหน้าที่วิจัยและพัฒนาบรรจุภัณฑ์ ของบริษัทเขาเมื่อสามวันก่อนและแถมยังเซ็นสัญญาการทำงานเมื่อเช้าที่ผ่านมา
...บังเอิญไปหรือเปล่า??
“เริ่มงานวันจันทร์หน้างั้นเหรอ?” นับหมื่นเคาะนิ้วกับโต๊ะทำงานพลางครุ่นคิดไปมา ว่าทำไมอีกฝ่ายถึงลาออกจากที่ทำงานเก่าในเมื่อทำงานมาได้สามปีกว่าแล้ว แถมตำแหน่งหน้าที่การงานก็เป็นถึงระดับผู้เชี่ยวชาญ
**********************************************************************
“ท่านประธานครับ คุณทิชามาแล้วครับ”
“เชิญเค้าเข้ามา”
พอได้รับอนุญาตจากเจ้าของห้องอนุชิตถึงได้ผลักบานประตูเข้าไป
“นั่งก่อนสิ ฉันขอเซ็นเอกสารสักครู่” นับหมื่นมัวแต่ก้มอ่านเอกสารและตวัดปากกาเซ็น เขาพูดโดยที่ไม่เงยมองคู่สนทนาเลยด้วยซ้ำ
“อนุชิต ขอกาแฟร้อนให้ฉันด้วย” ชายหนุ่มเอ่ยบอกเลขาให้เตรียมกาแฟมาให้เขา แต่เจ้าตัวไม่ได้รู้เลยว่าเลขาของตนออกจากห้องไปแล้ว
ทิชาได้แต่มองท่านประธานหนุ่มตรงหน้า และเอ่ยตำหนิในใจเบาๆ คนอะไรจะพูดจะคุยกับใครทำไมไม่มองหน้าคนพูด เอาแต่ก้มหน้าก้มตาอ่านเกิดใครเอามีดมาแทง คงได้ตายอนาถดับคาห้องทำงาน
“เลขาคุณออกไปนานแล้วครับ” สุดท้ายทิชาก็พูดขึ้นมาให้อีกฝ่ายได้รับรู้
นับหมื่นที่ได้ยินดังนั้นชายหนุ่มเลยเงยหน้าขึ้นมองคู่สนทนาครั้งแรก ดวงตาทั้งสองสบสายตาประสานกันอย่างเนิ่นนานเกิดความรู้สึกที่วูบวาบอยู่ภายในใจแบบแปลกๆ นับหมื่นไม่คิดว่าคนตรงหน้าจะมีใบหน้าหวานชนิดที่เรียกว่าสวย...สวยเกินสตรีเลยด้วยซ้ำ ไม่แปลกใจเลยที่น้องสาวของเขาจะกลัวถ่านไฟเก่าคุขึ้นมาอีกครั้ง
...รูปสมัครงานไม่เห็นจะดูดีตรงไหน?
ทิชาเองก็เผลอจ้องตาชายหนุ่มจนเขารู้สึกว่าตัวเองหน้าเห่อร้อนขึ้นมา ใจเต้นตึกตักจนควบคุมไม่อยู่ ก็อีกฝ่ายเล่นจ้องตาเขาไม่หลบหลีกสักนิด ราวกับจะกลืนเขาไปทั้งตัวอย่างนั้นแหละ ทิชายอมรับเลยว่าชายหนุ่มตรงหน้าเขาหล่อ...หล่อแบบตะโกน หล่อแบบเห็นกันจะๆ ชัดๆ ทุกมุมทุกองศาดูดีไปหมดทุกส่วนให้ตายเหอะ
...นี่แหละสามีในอุดมคติ
**********************************************************************
ฝากนิยายเรื่องใหม่ไว้ด้วยนะคะ
Guest
