บุปผางามใต้แสงจันทร์
เฝ้ารอวันเมฆาเคลื่อน
กาลเวลาผันผ่านไม่ลืมเลือน
สิ้นแสงเดือนตะวันส่องทั่วฟ้าไกล
เป็นบทกลอนคำทำนายจากใต้ซือรูปหนึ่งที่ท่านหญิงซินอี๋เคยคิดว่าช่างไม่แม่นยำแม้แต่น้อย…
ในชีวิตก่อนนางต้องต่อสู้อย่างเหน็ดเหนื่อยเพื่อชัยชนะ ทำร้ายคนรอบกายเพียงเพื่อความสุขของตนเองและคนที่ตนเองรัก แต่กลับต้องสิ้นชีพอย่างโดดเดี่ยวไร้ครอบครัวที่เคยรักและคอยดูแลนางเป็นอย่างดีมาโดยตลอด ส่วนคนที่นางใช้ทั้งชีวิตทุ่มเททุกอย่างมอบให้แก่เขา สุดท้ายกลับท้อดทิ้งนางอย่างโหดร้าย
โชคดีได้ย้อนเวลากลับมาในชีวิตวัยเยาว์ของตนเองใหม่อีกครั้ง จึงได้มีโอกาสแก้ไขเรื่องราวที่เคยทำผิดพลาดทุกเรื่องในชีวิตนั้น เพื่อไม่ให้ชีวิตนี้ซ้ำรอยชีวิตเดิมที่จบสิ้นไปแล้ว ลั่วมู่จิ่นจึงขอชดเชยความผิดของตนเองโดยพยายามปกป้องทุกคนในจวนฝูกั๋วกง แก้แค้นเอาคืนคนที่เคยทำร้ายตน และคิดอยากจะใช้ชีวิตใหม่นี้โดยการเลือกหนทางดำเนินชีวิตใหม่ทั้งหมด เพื่อให้ตนเองมีชีวิตที่ยืนยาวอยู่อย่างมีความสุขต่อไปในอนาคต..