“ต้องการเท่าไหร่” อยู่ๆ อิทธิพลก็เอ่ยถามออกมา
“คะ?” ลลิตาหันไปมองไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายกำลังหมายถึงอะไร
“ฉันถามว่าจะเอาเท่าไหร่” ชายหนุ่มถามย้ำเป็นครั้งที่สอง
“คราวที่แล้วแม่ของเธอก็ได้ไปไม่ใช่น้อยไม่ใช้เหรอ” ลลิตานั่งนึกอยู่นานกว่าจะนึกออกมาอีกฝ่ายพูดถึงเรื่องอะไร
“ตั้งแต่ที่ครอบครัวของเธอล้มละลายไป ชีวิตที่เคยสุขสบายคงจะลำบากมากซินะถึงได้เกาะครอบครัวฉันไว้ยอมปล่อยแบบนี้” อิทธิพลแสยะยิ้มที่มุมปาก
“พี่อิทกำลังหมายความว่ายังไงคะ”
“หึ นึกว่าฉันไม่รู้เหรอว่าเธอกำลังคิดจะทำอะไร กะจะเข้าทางคุณแม่เพื่อหวังอยากจะมาเป็นสะใภ้ของอัศวสกุลซินะ มันไม่ง่ายไปหน่อยไหม” ไปกันใหญ่แล้ว นี่ชายหนุ่มคิดว่าเธอจะเรื่องแบบนั้นจริงเหรอ
“ตกลงเธอจะเอาเท่าไหร่แลกกับการออกห่างจากครอบครัวฉัน” ลลิตาตัวชาไปหมดรู้สึกโกรธจนเลือดขึ้นหน้า เธอไม่แม้แต่จะคิดทำอะไรแบบนั้นเลยสักครั้ง ไม่ซิความคิดแบบนั้นไม่เคยแล่นเข้ามาในสมองของเธอเลยด้วยซ้ำไป
“จอดค่ะ ช่วยจอดรถข้างหน้านี้ด้วย” มือบางทั้งสองข้างกุมเอาไว้ ดวงตาคู่สวยเริ่มแดงก่ำด้วยความโกรธและน้อยใจปนกันไปหมด
อิทธิพลที่ได้ยินเช่นนั้นก็ตบไฟเลี้ยวจอดข้างทางทันที เมื่ออีกฝ่ายอย่างลงไปนักเขาก็ไม่คิดจะห้ามอยู่แล้ว
“ถ้าพี่อิทไม่ต้องการให้ตาเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับครอบครัวของพี่อีก ตาก็จะทำตามคำขอของพี่อิทค่ะ เก็บเงินของพี่อิทไว้เถอะค่ะ ตาไม่ต้องการ” ลลิตาเอ่ยตอบเสียงเครือก่อนจะรีบลงจะรถไปโดยไม่หันกลับไปมองคนในรถอีก
…………………………………………
ทักทายและแนะนำเรื่อง
Hi hi!!สวัสดีค่ะนักอ่านที่น่ารักทุกคน ห่างหายไปกับการลงนิยายมานานจนนักอ่านหายไปเกือบหมดแล้ว หลังจากที่เคลียร์ทุกอย่างในชีวิตเกือบจะลงตัวดีแล้ว วันนี้ก็ได้ฤกษ์เปิดเรื่องใหม่อีกครั้ง เรื่องนี้ตอนแรกๆ อาจจะมีดราม่านิดๆ แต่หลังๆ อาจจะมีคลั่งรักหน่อยๆ อาจจะมี nc ด้วยบ้างเล็กน้อย หวังว่าจะถูกใจและได้รับความเอ็นดูจากนักอ่านทุกคนนะคะ เรื่องนี้ได้เกือบเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว ฝากติดตามเขาด้วยน้า ม๊วฟ ม๊วฟ 😙😚😘
enjoy reading
……………………………………
story by INTAYA
TWEETTER: INTAYA (หนูอิน)
Guest
