เมื่อไหร่จะเรียกพี่ว่าที่รัก

​ 

 นิยายใหม่ 

เมื่อไหร่จะเรียกพี่ว่าที่รัก 

โดย โมริน  

​ 

คำโปรย 

ความสุขเราไม่ได้ขึ้นอยู่กับใคร เพราะอยู่ที่ว่าได้ขึ้นใครมากกว่า 

ตัวอย่าง 

“พอรู้ว่าพี่ยอมให้ ปิ๊กก็ได้ใจใหญ่เลยใช่ไหม” คำถามแกมน้อยใจเอ่ยขึ้นมา แต่แววตาก็ยังจ้องไม่ละ 

“ปิ๊กโตแล้วนะคะพี่คี เรียนจบและทำงานแล้วด้วย อีกอย่างวันนี้ก็วันศุกร์ แค่อยากออกมาเที่ยวสนุกกับเพื่อนแค่นั้นเอง ไม่ได้ไปทำอะไรที่ไม่ดีเลยสักนิด ปิ๊กรู้ลิมิตตัวเองดีค่ะ” 

“พี่รู้ว่าเราดูแลตัวเองได้ แต่ทำไมถึงไม่เข้าใจสักทีว่าพี่...” คีตภัทรกลืนถ้อยคำที่เกือบจะหลุดปากพูดไปว่าเขาหวงเธอยิ่งกว่าอะไรออกไป 

“พี่คีทำไม” ดูเหมือนสาวเจ้าจะยัวะอารมณ์โมโหเขาไม่เลิก 

“ก็แค่เป็นห่วง ไม่เคยว่าหรอกถ้าจะมาเที่ยวแบบนี้ แต่ปิ๊กก็ควรบอกพี่ก่อนไหม” 

“งั้นปิ๊กบอกตรงนี้เลยแล้วกัน ถือว่าขออนุญาตพี่คีนะคะ” 

เอ่ยจบก็สะบัดหน้า ทำท่าจะเดินหนีเขาไป 

“ปิ๊กอย่าลืมนะ ปากที่คอยเอาแต่เถียงนั่นน่ะ...พี่ก็จูบมาแล้ว” 

เท้าที่กำลังก้าวออกห่างก็ชะงักทันที หันมาจ้องคนตัวสูงที่เอาความจริงมาพูด วันนั้นเธอถูกลากมาจากบาร์แห่งนี้นี่แหละด้วยฝีมือเขา ยอมรับว่าตัวเองดื่มเยอะแต่ก็ยังมีสติ 

“หรือถ้าลืมว่ารสชาติมันเป็นยังไง พี่ก็เต็มใจจะทำให้ปิ๊กจำมันและรู้สึกได้อีกครั้ง เดินหนีพี่ไปอีกสิ” 

สีหน้านิ่ง ๆ แววตาเอาจริงเอาจังทำเธอเสียวสันหลังวาบ ปากเธอก็พยายามบอกกับคนอื่นว่าเขาเป็นพี่ชาย แต่พอเอาเข้าจริง ๆ แล้วความรู้สึกมันต้องการมากกว่านั้น 

“ปิ๊กไม่ได้กลัวหรอกนะจะบอกให้ ก็แค่จูบอย่าเอามาขู่เลย” 

“พี่ทำได้มากกว่าจูบ ดื้อสิ แล้วปิ๊กจะได้รู้” 

“รู้อะไรคะ” ท่าทีคนหัวแข็งไม่ยอมลดราวาศอก เถียงเขาจนคอเป็นเอ็น 

“อย่าให้พี่ต้องหมดความอดทน เพราะคนอย่างพี่มันทนได้ไม่นานหรอกปิ๊ก” 

***************** 

สวัสดีค่ะ ทุกคนขา... เรียกซะเลี่ยนเลย คริ ๆ เดือนนี้โมยังคงปล่อยเรื่องสั้นออกมาให้นักอ่านเช่นเคยก่อนจะไปต่อเรื่องยาวสำหรับครึ่งปีหลัง ‘เมื่อไหร่จะเรียกพี่ว่าที่รัก’ อยากบอกว่าเป็นฟีลกู้ดเรื่องแรกในชีวิตของโมที่ไม่ดึงดรามา ยากมาก ยากที่สุดเลยค่ะ 

เป็นเรื่องราวความรักของพี่คีกับน้องปิ๊กค่ะ ไม่มีภาคต่อมาจากที่ไหน เกิดแรงบันดาลใจจากปก อีกอย่างโมก็ชอบกาแฟเป็นชีวิตจิตใจ ก็เลยหยิบเรื่องนี้มาต้อนรับหน้าฝนอย่างเป็นทางการซะเลยค่ะ

พี่คีหนุ่มโสดเป็นเจ้าของร้านกาแฟ ที่มาด้วยชื่อ Coffee House ส่วนน้องปิ๊กของเรานั้นเป็นเด็กจบใหม่ไฟแรง ได้ทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่งในตำแหน่งพนักงานฝ่ายบัญชีค่ะ มีเรื่องราวและช่วงเวลาวัยเด็กด้วยกันค่ะ พ่อกับแม่น้องปิ๊กประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตกันทั้งคู่ คุณย่าและแม่ของพี่คีซึ่งบ้านอยู่ติดกันจึงรับอุปการะน้องปิ๊ก ในเรื่องคือกล่าวถึงแค่เล็กน้อยให้เห็นมุมน่ารัก เอ๊ะ ใช่ไหมนะ (น่าจะมุมหื่นแหละเนาะ555+) นั่นแหละค่ะทุกคน นิยายรักไสย ๆ ของโมริน 

ฝากติดตามเรื่องราวความรักของพี่คีที่มีปิ๊กดีด กี...กีตาร์เป็นของตัวเองด้วยนะคะ แล้วมาร่วมฟังเสียงร้องของปิ๊กว่าจะคงคีย์ หรือว่าพี่คี

อ้อ! สักเล็กน้อยก่อนเปิดหน้าต่อไป มุกกาแฟที่เห็นในเนื้อเรื่อง ต้องบอกอย่างนี้ก่อนเพื่อเลี่ยงประเด็นดรามา โมไม่ได้คิดมุกกาแฟเองค่ะ ได้อภินันทนาการมาจากเว็บแจกมุกน่ารัก ๆ จาก True ID , Postjung , Big c Coffee caption ขอให้เครดิตที่มาตรงนี้เลยน้า

ส่วนมุกสัปดนของพี่คีและแฝดนรกก็มาจากดมริน เอ๊ย โมริน นี่ล่ะค่าทุกคน หรือว่านี่คือการปลุกความสัปดนในตัวเอง ก๊าก เอาจริงโมก็กังวลมากนะคะ ตัดภาพจากคนเขียนดรามา มาเขียนฟีลกู้ด (แต่เรื่องต่อ ๆ ไป คงจะสายดรามาไปอีกนานค่ะ รู้สึกโหยหา) เอาเป็นว่าขอฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยน้า ทุกคน โมตั้งใจมากค่ะ

พร้อมแล้วหรือยังคะ

ถ้าพร้อมก็ไปค้นหาความฟีลกู้ด น่ารัก ๆ กันเลยค่ะ (แหมมม ไม่อยากออกตัวแรงเลยค่ะ แต่เป็นเรื่องแรกที่ไม่สะกิดต่อมดรามา และตีมือตัวเองไว้ตลอดเลยค่ะว่า อย่า มันไม่ได้จะดรามาขนาดน้าน 555+)

ขอบคุณทุกความใจดีของนักอ่าน 

รักมาก 

จากโมริน 

​