“พี่เมฆ พลอยขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ”
“ได้ครับ”
“เรื่องของเรา…” เมฆาหันกลับมาสบตาเธอ คำพูดที่พลอยขวัญคิดไว้ในหัวถูกกลืนลงคอ ความกล้าที่มีหดหายแค่ได้สบกับดวงตาสีสนิม
“เรื่องของเรา…”
“…” น้ำเสียงของเขาดูเยือกเย็นกว่าปกติ จนเธอไม่กล้าพูดอะไรออกไป
“พลอยรู้ใช่ไหมว่าพี่ไม่ได้รู้สึกอย่างที่พลอยรู้สึก แต่ถ้าพลอยจะมาค้างกับพี่ที่คอนโดอีก พี่ก็ไม่ติด”
น้ำเสียงเย็นเยียบกับใบหน้านิ่งเฉยนั้น บ่งบอกว่าเขาไม่ได้สนใจความรู้สึกของคนฟังอย่างเธอเลยสักนิด ใบหน้าหวานที่เคยซับสีแดงระเรื่อเพียงแค่ได้อยู่ใกล้คนตรงหน้า ตอนนี้กลับซีดเผือดไร้สีเลือด
“ถ้าพลอยอยากมาหาพี่ก็ส่งไลน์มาบอกก่อน ถ้าพี่ว่างเราค่อยเจอกัน…สนุกด้วยกัน”
ราวกับสมองของพลอยขวัญหยุดประมวลผลไปชั่วขณะ เธอแทบไม่เข้าใจความหมายที่เขาพูด หรือบางที เป็นเธอเองที่ไม่อยากรับรู้ความรู้สึกที่แท้จริงของเขา
พี่ไม่ได้รักพลอย แต่ถ้าพลอยจะมาเอากับพี่ที่คอนโด พี่ก็ไม่ติด แต่ต้องไลน์มาบอกก่อน ถ้าพี่ว่างเราค่อยมาเอากัน!
นั่นแหละ! ความหมายที่เมฆาพูด ทว่าเธอไม่อยากรับรู้มัน
สนุกด้วยกัน? ...เมื่อคืนเป็นแค่เรื่องสนุกของเขาอย่างนั้นหรือ?
**********************
สวัสดีค่ะนักอ่านทุกท่านค่าา วันนี้ไรต์นำนิยายเรื่องใหม่มาให้อ่านกันนะคะ
เรื่องนี้เป็นนิยายเซตที่เขียนคู่กับคุณเจียมใจค่ะ ฉากหลังเป็นไร่องุ่น
ใครชอบแนวบ้านไร่ ลองอ่านก่อนได้นะคะ ช่วยกด fav. กดหัวใจเพื่อเป็นกำลังใจให้ไรต์ด้วยนะคะ
ฝากติดตามด้วยน้าาา ^^

Guest
