จากวันนั้นก็ผ่านมา 20 ปีแล้ว เมษาไม่คิดว่าตัวเองต้องกลับมาขู่ยัยเด็กนุ่มนิ่มอีกครั้ง ขู่ให้กลัว แต่การขู่ในครั้งนี้กลับแตกต่างออกไปตามวัย ตอนนั้นเขา 17 ปี เธอ 10 ขวบ ส่วนตอนนี้เขาอายุ 37 ปี และเธอเพิ่งจะ 30 หมาด ๆ
เขาจะขู่เธอแบบเด็ก ๆ เหมือนเมื่อก่อนเธอคงจะไม่กลัว เขาต้องขู่แบบผู้ชายขู่ผู้หญิง…ขู่แบบผู้ใหญ่
“นิ่มตัดสินใจดีแล้วใช่มั้ยว่าจะแต่งงานกับพี่”
“ค่ะ”
“พี่อยากให้นิ่มคิดอีกที แม้เราจะได้ประโยชน์จากการแต่งงานด้วยกันทั้งคู่ แต่พี่บอกเลยว่าพี่ไม่ใช่พระเอกในละครที่จะแต่งงานหลอก ๆ แล้วยอมนอนโซฟาหรือนอนพื้นแล้วปล่อยให้นิ่มนอนบนเตียงสบาย ๆ โดยที่ไม่แตะต้องนิ่มเลย” เขาเดินเข้าไปใกล้หญิงสาวที่ทั้งเนื้อทั้งตัวดูนุ่มนิ่มสมชื่อ
ดวงตาของหญิงสาวตรงหน้าไหวระริก ยิ่งทำให้เขาได้ใจว่าขู่เธอสำเร็จ
“เราจะมีอะไรกันตั้งแต่คืนแรกที่เข้าหอและพี่ขอบอกนิ่มไว้ก่อนเลยว่าพี่…ไม่อ่อนโยน” คราวนี้นิรชาก้มหน้างุด เมษายกยิ้มอย่างพอใจ
“รู้แบบนี้แล้วยังจะแต่งงานกับพี่อยู่มั้ย” หญิงสาวตรงหน้าเงยหน้ามองเขาด้วยแววตาสับสน แต่สุดท้ายก็ตอบออกไป
“…แต่งค่ะ”
…น้องนิ่มคงโตเกินกว่าที่เขาจะหลอกให้กลัวได้แล้วสินะ
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^