เขาความทรงจำทำให้หลง
ส่วนเธอ เวลา ทำให้ลืม
เพราะความซ้ำที่เหมือนกันซ้ำๆ ทำให้สรุจ ต้องออกตามหาคำตอบ จนมาเจอเธอ เด็กสาว ที่อ่อนว่าเขาเกือบรอบ....
"เธอรู้ไหม ทำไมฉันถึงกินกล้วย บางทีก็ไม่ได้ชอบ แค่มันหากินง่าย และมันก็กินง่ายๆ"
สรุจเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน
"ค่ะ ถ้าคิดว่ากล้วยจะเจ็บ เสียใจด้วยนะคะ ต่อให้อาใหญ่พูดมากกว่านี้กล้วยก็ไม่เจ็บ"
"อา?"
เขาขมวดคิ้ว
"ค่ะ..อา"
จันทร์ชมภูทวนคำย้ำ
"แล้วอาหลานที่ไหนมันเอากันทุกคืนวะ!"
เสียงขรึมตะคอกจนคนฟังสะดุ้ง
หน้าหนาวปีนี้จะเปลี่ยนไป
หัวใจกำลังสั่นไหว เพราะใครบางคน กำลังจะกลับมา
คนที่เขา หลงลืมไป
สรุจ เตชินท์พิพัฒน์ คุณใหญ่
อายุ 35 ปี
ทายาทมาเฟียหนุ่ม Ceo บริษัทรับเหมาก่อสร้าง
ที่บ้านส่งมาสะสางงานในฟาร์มดอกไม้ทางภาคเหนือ
หล่อ ฉลาด เจ้าเล่ห์ มาดเนี้ยบแววตา เงียบขรึม ไม่เคยจริงจังกับใคร เพราะจิตรใต้สำนึก สั่งให้รอคนๆหนึ่ง คนที่เคยฝันถึงทุกคืน รู้สึกอ่อนไหวทุกครั้งที่อยู่ไกล้จันทร์ชมพู ทั้งอ่อนไหว ทั้งใจสั่น
จันทร์ชมพู นาฬิลกาล
ชื่อเล่น กล้วย
อายุ 19 ปี
เด็กสาว ผิวขาวราวหิมะ นัยน์ตาโศก
โตเกินเด็ก จริงจังกับชีวิต มีความรู้สึกกึ่งกลางระหว่างตัวเอง สับสนในใจอยู่บ่อยครั้ง เธอรู้สึกว่าตัวเธอไม่ใช่เธอ
พลอยมน นาฬิลกาล
อายุ 34 ปี
อาสาว ของ จันทร์ชมพู เพื่อนคนสนิท ของ สรุจ
ที่แอบรักชายหนุ่มมานานปี รอวันขยับสถานะ
จงเกลียดจงชังจันทร์ชมพู แบบไม่มีสาเหตุ
ธีระ ธีระกุล
พี่ชาย บวกตำแหน่งคนสนิทของสรุจ มือขวาที่ทำงานแทนทุกอย่าง ผู้ชายอีกคน ของพลอยมน
Guest
