เป็นนิยายเรื่องสั้นๆ ของไรท์ ฝากด้วยนะคะ
เป็นแนวปะทะคามรมกันเล็กน้อย เนื้อเรื่องดำเนินเร็ว
NC มีแค่ตอนพิเศษน๊า จบฟีลกู๊ดแน่นอนค่า...
ตัวอย่าง...
“เป็นอะไรหืม...” คามินทร์ที่ออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูที่พันเอวอย่างหมิ่นเหม่ ซึ่งดูก็รู้ว่าเพิ่งจะเสร็จกิจกรรมอย่างว่ามาหมาดๆ ก็เดินเข้ามาหาเด็กของตนเองที่ทำหน้าบูดบึ้งอย่างเห็นได้ชัด
“คุณคามินทร์ ดูข่าวพวกนี้สิครับ”
“ใส่ใจทำไม? มันอยู่ที่ตัวเธอสมายด์ ฉันยื่นโอกาสให้แล้วจะเหมาะหรือไม่เหมาะ มันขึ้นอยู่กับฝีมือเธอล้วนๆ อย่าทำให้ฉันต้องผิดหวัง” ชายหนุ่มก็ลูบหัวเด็กของตนเองอย่างเบามือ เพราะหากเขายื่นโอกาสให้ใครแล้วไม่ประสบความสำเร็จเขาเองก็ไม่จำเป็นต้องแคร์แค่เขี่ยทิ้งก็จบ
“ครับ...แต่สมายด์ขอเงินช้อปปิ้งให้หายเครียดหน่อยได้มั้ยครับ” เด็กหนุ่มสมายด์พอได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มกริ่ม เลยเข้าไปสวมกอดเอวร่างสูงอย่างเอาอกเอาใจ
“เอาสิ อยากได้อะไรก็เอาไปรูดเลย” คามินทร์เองก็กำลังเห่อเด็กคนนี้เพราะเขายังไม่เบื่อ เจ้าตัวเลยเปิดลิ้นชักเอาบัตรสำรองที่ให้เลขาจัดการไว้ให้แล้วส่งยื่นให้กับเด็กตนเอง
“เย้...สามีใครน่ารักจัง” สมายด์พอได้เห็นบัตรเครดิตจากชายหนุ่มก็ยิ้มร่ารีบรับมันมาอย่างดีใจก่อนจะพูดจาคำหวานๆ ซึ่งสมายด์คิดว่ามันคือคำอ้อนที่น่ารักน่าเอ็นดู แต่ไม่ใช่สำหรับชายหนุ่มตรงหน้า
“หยุด!!! หากอยากอยู่ตรงนี้อย่าใช้คำพวกนี้กับฉัน” คามินทร์ผลักร่างเล็กออกจากตัวทันทีที่ได้ยินคำนั้น เพราะเขาไม่ชอบให้ใครมาแสดงความเป็นเจ้าของเขาแบบนี้
“เอ่อ...สะ-สมายด์ขอโทษครับ” เด็กหนุ่มหน้าเจื่อนยิ้มไม่ออก เพราะหากโดนเขี่ยตอนนี้ทุกอย่างก็คงจบเห่
“จำเอาไว้ ฉันไม่มีเมียและไม่เป็นผัวใครทั้งนั้น เรื่องระหว่างเรามันคือธุรกิจ ออกไปซะ...” คามินทร์เป็นคนเด็ดขาดเขาไม่อยากมีพันธะกับใครหรือให้สถานะคู่นอนคนไหนทั้งนั้น
“คุณคามินทร์...สมายด์ไม่ได้ตั้งใจ คุณคามินทร์อย่าโกรธสมายด์เลยนะครับ” ร่างเล็กก็เริ่มรู้ตัวแล้วว่าเขาทำให้ร่างสูงไม่พอใจอย่างมาก จึงเข้าไปสวมกอดชายหนุ่มอีกครั้ง
“อีกข้อ...ฉันไม่ชอบคนเซ้าซี้ คำพูดของฉันทุกคนต้องปฏิบัติตามเท่านั้น ออกไปก่อนที่ฉันจะเขี่ยเธอทิ้ง” คามินทร์สะบัดตัวหนีจากอ้อมกอดที่อีกฝ่ายโผเข้ามากอดเขาไว้
“ครับๆ ...” สมายด์รีบลนลานลงจากเตียงรวบเสื้อผ้าที่กระจัดกายตามพื้นห้องออกมาสวมใส่ ในใจก็พลางสบถด่าชายหนุ่มอย่างหัวเสีย
‘ไอ้บ้าเอ๊ย!! หึ...พูดมาได้ว่ากูไม่ใช่เมีย เอากูทุกคืนจนรูกลวงไปหมดล่ะ แม่งกูจะรูดให้วงเงินกระจายเลย’
..........................
“คุณคามินทร์ครับ ให้เจ้าหน้าที่เอากระเป๋าไปเก็บให้เลยมั้ยครับ”
“ไม่ต้องนายหิ้วตามฉันไปง่ายกว่า...พักหลังไหน?” คามินทร์ที่นั่งหลับตาพักผ่อนก็เอ่ยขึ้นมาก่อนจะหรี่ตาขึ้นมาบิดคอเล็กน้อยให้พอมีเสียงดังกร๊อบ
“บ้านหลังที่ 10 ครับ พักกับเอ่อ...นักแสดงที่ชื่อเชนจ์ครับ” ลูกน้องรีบตอบตามที่เจ้าหน้าบอกมาพร้อมบอกชื่อนักแสดงผู้พักร่วมด้วย
“กับใครนะ?” คามินทร์ได้ยินชื่อผู้พักร่วมถึงกับถามย้ำอีกครั้ง
“นี่ครับในตารางเจ้าหน้าที่จัดมาแบบนี้ครับ” อันที่จริงเขาใช้อภิสิทธิ์ของเจ้านายไปขอเจ้าหน้าที่ว่าบ้านที่เจ้านายพักขอไม่เกินสองท่าน แล้วก็ได้ตามที่ขอแต่ไม่กล้าบอกผู้เป็นนายเดี๋ยวจะหาว่าเขาเรื่องมาก
“หึ! โอเค” คามินทร์มองดูรายชื่อที่เจ้าหน้าจัดแจงแล้วกระตุกยิ้มเล็กน้อย
ชายหนุ่มเดินผ่านลานกิจกรรมของทางค่ายเพื่อไปยังบ้านพักของตนเอง โดยมีลูกน้องยกกระเป๋าตามหลังเขามาติดๆ เจ้าหน้าที่หลายคนรวมถึงนักแสดงบางท่านก็ออกอาการเมื่อได้เห็นชายหนุ่มตัวเป็นๆ ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้ทรงอิทธิพลในวงการบันเทิงตัวพ่อ รวมถึงนักข่าวบางท่านที่ติดตามมาก็ถ่ายรูปจากระยะไกลเพื่อนำไปทำข่าว
“นายไปได้ละมีอะไรเดี๋ยวฉันโทรเรียก”
“ครับ...คุณคามินทร์”
Guest
