คนนี้...ท่านประธานจองรัก
บททำ
บริษัทเคเคซีคอนสรัตนชั่นจำกัด(มหาชน) คุณไม้ หรือนายปวีร์ พันธนวงษ์กุลอายุ33ปี ประธานกรรมการบริษัทรับเหมาก่อสร้างที่ใหญ่ที่สุดในประเทศพ่วงด้วยเจ้าของผับMONOClubย่านกลาง เมืองหล่อสูง185 ผิวขาวหน้าคมจมูกเป็นสันปากจับรูปราวกับพระเอกซีรีย์จีนก็ไม่ปานแต่บุคลิกนิ่งเย็นชาเด็ดขาดไม่มีความเมตตาใดๆถ้างานผิดพลาดเพราะสำหรับเขาไม่มีคำว่าพลาด สถานะโสด เป็นลูกชายคนโตของนายปราบ พันธนวงษ์กุล (เสี่ยปราม)อายุ 62 ปีที่ยังดูหนุ่มราวกับคนอายุ40ต้นๆ และนางมานิษา พันธนวงษ์กุล (คุณหญิงมาร์) อายุ 55 ปีที่ยังสวยสาวจนเสี่ยปราบผู้เป็นพ่อไม่หนีห่างกาย มีน้องสาว 1 คน นางสาวปาริกา พันธนวงษ์กุล (น้องปลามมี่)อายุ 25 ปีหัวแก้วหัวแหวนของครอบครัวที่ดำรงตำแหน่งรองประธานบริษัทบริหารรวมกับพี่ชายเป็นสาวน้อยน่ารัก ตาโต จมูกเป็นสัน ส่วนสูง157น้ำหนัก45ตัวเล็กน่าถะนุถนอมแต่ถึงเขาจะโสดเรื่องบนเตียงก็มีบ้างตามประสาผู้ชายเวลาอยากปลดปล่อยจะมีผู้ช่วยเจษคอยจัดหาให้เป็นครั้งคราวมีทั้งนางเอกนางร้ายนางแบบแล้วแต่เขาจะพอใจแต่สุดท้ายการต้องไม่มีการผูกหมัดจ่ายจบ ทั้งยังเป็นที่หมายปองของสาวทั่วประเทศจนปัจจุบันก็ยังไม่มีใครที่จะสามารถพิชิตใจของผู้ชายอย่างประธานไม้ได้เลย
นิดา นางสาวชญาภรณ์ สนธิวาส อายุ28ปี ผู้จัดการฝ่ายบัญชีบริษัทซีเมนซ์จำกัดสาวสวยหุ่นดีสูง170น้ำหนัก45ตาโตผิวขาวโอโม่จมูกเป็นสันหน้ารูปไข่อก36เอว25สะโพก34เป็นสาวต่างจังหวัดทางภาคอีสานที่เข้ามาอยู่กับพี่สาวลูกพี่ลุกน้องในเมืองหลวงตั้งแต่เรียนจบก็ได้เข้าทำงานที่บริษัทซีเมนซ์จำกัดเริ่มจากการเป็นพนักงงานบัญชีพัฒนาความสามารถได้เลื่อนขั้นเป็นผู้จัดการบัญชีในเวลา5ปีโดยนิดาอยู่ใต้การบริหารงานของนายสุวัฒน์พิชิตชัยมนตรี(ประธานวัฒน์)ประธานบริษัทอายุ56ปีทุกคนในบริษัทต่างให้ความเคราพนิดาเพราะเป็นคนเก่งยิ้มสวยร่าเริงใจดีลูกน้องต่างรักนิดาแต่สาวสวยที่ใครๆก็มองว่าเธอน่าจะมีหวานใจแล้วแต่ที่จริงแล้วโสดสนิทนิดาเคยมีแฟนมาแล้วคบกันตั้งแต่เรียนอยู่ปี2เป็นรุ่นที่ต่างคณะชื่อต้นเรียนสถาปัตย์ปี3นิดาและต้นถือว่าเป็นคู่รักที่น่าอิจฉากับความหวานของทั้งคู่แต่ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไปตั้งแต่ต้นได้ออกไปฝึกงานทำให้เกิดความห่างเวลาไม่ตรงกันทั้งต้นเป็นชายหนุ่มที่ถือว่าหน้าดีหล่อหน้าตี๋ลูกเจ้าของร้านทองความห่างความถูกเอาใจเรื่องบนเตียงที่ถึงใจที่ต้นไม่เคยได้รับจากนิดาทำให้เกิดช่องว่างให้มีผู้หญิงอีกคนเข้ามาได้โดยง่ายทำให้ต้นเริ่มตีตัวออกห่างจากนิดาเรื่อยๆจนในที่สุดต้นเลือกที่จะตัดความสัมพันธ์และบอกเลิกนิดาจบความรัก2ปีของทั้งสองจบลงแต่ด้วยเรื่องความรักคนที่รักทุ่มเทซื่อสัตย์มากกว่าคนนั้นคือคนที่เจ็บปวดมากที่สุดเพราะแบบนิดาถึงเลือกที่จะครองโสดหาเงินอย่างเดียวไม่เปิดใจให้กลับความรักอีกเลย
เวลา 21.30 น. MONO Club
“ยัยนิดา ยัยจา ทางนี้ ทางนี้”
“เจ้ๆๆๆผู้ดีมาก…สมกับราคาคุยมาก”
“บอกแล้ววววดีจริงค่าาาาา”
“มาเลยชนแก้ววว วันนี้ไม่เมาไม่เลิกไม่ได้เ..ยไม่กลับ”
“หมดแก้ว…..”
"สวัสดีครับผม เวย์ ครับ ขอชนแก้วด้วยได้ไหมครับ"
"นิดาค่ะ ส่วนนี้ จา เจ้ริต้า โอ๊ต ค่ะ"
"นิดามาเที่ยวบ่อยไหมครับ ไม่เคยเห็นหน้าเลย"
"อ่อ มาครั้งแรก"นิดาพร้อมยิ้มให้กับผู้มาใหม่เวลาผ่านไปสักพักผู้ชายเข้ามาขอชนแก้วอยู่บ่อยครั้งจนทำให้ตอนนี้ทุกคนเริ่มเมา
ซึ่งทุกการกระทำอยู่ในสายตาของเจ้าของผับทั้งผู้ชายที่เข้ามาชนแก้วคุยกันแนบชิดจนทำให้เขาหงุดหงิดจนแทบจะเก็บอาการไม่อยู่อยากเดินเข้าไปลากตัวคนตัวเล็กออกมาความรู้สึกนี้ไม่รู้ว่ามันเรียกว่าอะไรเพราะเขายังไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน
“เป็นบ้าอะไรว่ะไม้ทำไมเธอถึงมีอิทธิพลกับใจมึงขนาดนี้ชอบหรอว่ะ”ความคิดที่ก้องอยู่ในหัวตลอดเวลา
ร่างบางก็แยกตัวเดินออกมาจากกลุ่มเพื่อนเดินด้วยท่าทีไม่ค่อยดีด้วยความเป็นห่วงขายาวรีบก้าวตามหญิงสาวไปให้ทันกลัวว่าจะเป็นอันตรายเพราะมองออกว่าน่าจะโดนอะไรที่ไม่ใช่การเมาเหล้าธรรมดา
“จา กูไปเข้าห้องน้ำนะมึงรู้สึกมึนๆว่ะ”
“ไหวไหมกูไปเป็นเพื่อนไหม”
“ไหว ไหว ไปคนเดียวได้”
"โอเค รีบมาน่ะมึง”
“อืม”หลังจากบอกเพื่อนนิดาก็เดินฝ่านักท่องราตรีออกมาต้องตกใจเหมือนเดินไปชนกับอกแกร่งเข้าอย่างจัง
โอ้ย!
“ขะ...ขอโทษค่ะ “นิดาเดินมาเข้าห้องน้ำด้วยอาการร้อนวูบวาบในตัวเอง
“อ้าวคุณไม้ สวัสดีค่ะมาเที่ยวหรอค่ะ”
“ครับนี้คุณเป็นอะไรหรือเปล่าเมาหรอ”ผมพูดกระซิบข้างหูทำให้สังเกตเห็นความผิดปกติของหญิงสาวทันทีเมื่อมีเงื่อยออกเต็มไปหมด
“เออ…ค..ค่ะนิดาเมานิดหน่อยค่ะแต่รู้สึกร้อนยังไงไม่รู้ค่ะเลยว่าจะมาล้างหน้าล้างตาสักหน่อยแล้วก็จะกลับนะคะ
นิดาขอตัวนะคะ”สีหน้าของนิดาตอนนี้เหมือนกำลังพยายามสู้กับอะไรบางอย่างในตัวเหงื่อออกเยอะจนดูผิดสังเกต
หมับ! “ตามผมมานี้”ผมดึงมือนิดาเอาไว้เพื่อพาไปเข้าห้องน้ำในห้องทำงานของผมดูแล้วน่าจะโดนยาอะไรมาสักตัว
“เดี๋ยวคุณไม้จะพานิดาไปไหนนิดาร้อนจะไปเข้าห้องน้ำปล่อยสิค่ะนิดาจะไม่ไหวแล้วปล่อยก่อนปล่อย”นิดาพยายามดิ้นและแกะมือออกจากมือหนาที่ตอนนี้ทั้งลากทั้งจูง
“เดินตามมากำลังจะพาไปอยู่นี้ไง”
“เจษมึงเดินไปบอกเพื่อนของนิดาว่าเธอกลับแล้ว”
ผลัก!! พอถึงหน้าห้องทำงานผมเลยสั่งให้ไอ้เจษไปจัดการเคลียร์กับกลุ่มเพื่อนของคนตัวเล็กเพราะคงไม่ปล่อยให้ลงไปข้างล่างอีกแน่นอนจะได้ไม่มีปัญหาตามมา
“รับทราบครับนายเบาได้เบาครับ”เจษเอ่ยแซวผู้เป็นนายเพราะคิดว่านายคงถูกใจมากถึงกับเดินลงไปรับเอง
“เดี๋ยวมึงจะโดนไอ้เจษ”ผมพูดพร้อมส่งสายตาให้มันไป
พอถึงห้องทำงานของผมนิดาเรียบวิ่งเข้าห้องน้ำเปิดน้ำล้างหน้าทันแต่มันกลับไม่ช่วยอะไรเลยจนนิดาเดินเข้ามาหาผมพร้อมกับใช้มือลูบลำแขนและแผงอกแกร่งผมเบาเบายังไม่ทันที่จะได้ตั้งตัวริมฝีปากเล็กก็ประกบริมปากหนา
“อื้อ อื้อ คุณไม้ช่วยนิดาหน่อย มันร้อนมากเลย ไม่ไหวแล้ว”เสียงนิดาสั้นจนแทบจะฟังไม่รู้เรื่อง
“คุณตั้งสติใจเย็นๆ”ผมผยุงนิดาเดินไปเปิดฝักบัวเพื่อช่วยบรรเทาความร้อนในตัวได้แต่มันกับทำแย่กว่าเดิมเมื่อชุดที่เธอใส่ตอนนี้เห็นชัดทุกสัดส่วนผมต้องขบกรามอดทนไว้แต่ทรมานฉิบหาย
“คุณอยู่นิ่งๆความอดทนผมมีขีดจำกัดนะไม่งั้นคุณจะเจ็บตัวเอานะ”
"อื้อ...ค..คุณไม้ช่วยนิดาด้วยเหมือนจะตายเลย ไม่ไหวแล้วคุณช่วยด้วยช่วยนิดาทีนะ” นิดาทั้งพูดมือลูบตามอกแกร่งเสียงสั้นแทบฟังไม่รู้เรื่อง
“ฟังผมนะถ้าคุณให้ผมช่วยทุกอย่างจะไม่เหมือนเดิมคุณจะไม่มีสิทธิ์ก้าวออกไปชีวิตผมไปได้ถ้าผมไม่อนุญาตเข้าใจไหม”จะว่าผมเป็นคนฉวยโอกาสก็ได้แต่ผมถูกใจเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอเพราะงั้นอะไรที่ผมเล็งไว้แล้วผมต้องได้ไม่ว่าจะต้องวิธีไหนก็ตาม
“อือ..นิ..นิดา ตกลงค่ะ ไม่ไหวร้อนจะตายอยู่แล้ว
เรื่องราวที่เรียบง่ายผ่อนคลายไม่ดราม่าเยอะเน้นคลั่งรักความใส่ใจ ความสุขของครอบครัว ยื่นฐานความเป็นจริงแต่ละสังคม การเริ่มต้นชีวิตคู่ นิยายเรื่องนี้เป็นการเขียนและจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้นขอนักอ่านนิยายอ่านอย่างมีความสุขไปกับเนื้อเรื่องของเราคอนเม้นกันเยอะให้กำลังใจกับนักเขียนมือใหม่ที่ตั้งใจเขียนใส่ใจทุกคำในการเขียน
ฝากติดตามติชม นักเขียนมือใหม่ จากผู้อ่านสู่การฝึกเขียนหาความรู้มาตลอด3ปี นานปากกา NUIRIN ด้วยนะคะ ผิดพลาดประการใดขออภัยมาณ ที่นี้ด้วยนะคะ ขอบพระคุณค่ะ