ครอบครัวเฉิงที่หนานกิงเป็นครอบครัวเล็ก ๆ ที่มีลูกชายคนโต ลูกสาวคนรองและลูกสาวคนเล็กอยู่ร่วมกัน เฉิงไป๋ฮวาคือลูกสาวคนเล็กของบ้านนี้ เธอถูกใช้งานมาตั้งแต่เด็กโดยไม่เคยเอ่ยถึงความลำบากของเธอเลย แม้กระทั่งเธอแต่งงานออกไปแล้ว เธอยังต้องนำเงินของครอบครัวมามอบให้บ้านเดิม ทั้งยังต้องทำงานบ้าน ทำอาหารให้พวกเขาอีก กระทั่งสามีของเธอรู้เข้า เขาไม่พอใจในตัวเธอมากที่เธอทำให้ครอบครัวลำบากเพราะเอาเงินทั้งหมดไปให้บ้านเดิมจนลูกชายและลูกสาวต้องตายเพราะขาดสารอาหาร เขาขอหย่าเธอทันทีที่ฝังศพลูกทั้งสองคน ตั้งแต่นั้นมาเฉิงไป๋ฮวาก็ต้องกลับไปอยู่บ้านเดิมและถูกเอาเปรียบทุกอย่าง กระทั่งอาหารเธอยังไม่ค่อยได้กิน เนื่องจากพี่ชายกับพี่สะใภ้ต้องการให้ลูก ๆ ของพวกเขากินมากกว่าจะให้เธออิ่ม กระทั่งวันหนึ่ง เธอแอบได้ยินสิ่งที่คนในบ้านพูดกันเรื่องจะเอาเปรียบเธอและหาว่าเธอเป็นคนโง่เขลาที่กตัญญูมากจนบ้าไปแล้ว วันนั้นจึงเป็นวันสุดท้ายที่คนในบ้านได้พบเธอ ด้วยรับความเจ็บปวดไม่ไหวอีกต่อไป เธอจึงไปกระโดดน้ำตายและสาบานว่าหากชาติหน้ามีจริงขอให้เธอไม่มีคนเหล่านี้เป็นครอบครัวของเธออีก
แต่เหมือนกับสวรรค์ไม่เป็นใจ เธอตายก็จริง แต่ก็ย้อนเวลากลับมาตอนที่เธอกำลังจะแต่งงาน โดยวันนั้นพี่สะใภ้ไม่พอใจเธอจึงผลักเธอจนล้มหัวกระแทกผนังจนสลบไปเพราะเรื่องที่เธออยากแต่งงาน พวกเขากลัวว่าจะไม่มีคนทำงานบ้านต่าง ๆ และให้เงินพวกเขาอีก จึงเกิดการทะเลาะกันขึ้นจนเธอได้รับบาดเจ็บ มาดูกันว่าชาตินี้เธอจะพลิกชีวิตตัวเองได้หรือไม่
***นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น หากนักอ่านคนใดไม่ชอบแนวนี้ ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ***
***เรื่องนี้เน้นบรรยายเป็นหลัก หากไม่ถูกจริตของนักอ่านก็ขออภัยค่ะ***
***สถานที่และผู้คนในนิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องสมมุติ***
***นักอ่านสามารถติชม พูดคุยกับผู้เขียนได้นะคะ ยินดีรับทุกความคิดเห็นค่ะ ขอบพระคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ***
***สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พ.ศ. 2537 และ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558 ห้ามคัดลอกหรือดัดแปลงส่วนหนึ่งส่วนใดของนิยายเรื่องนี้ ไปคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง แก้ไข รวมเล่ม สแกน ถ่ายรูป แปลเป็นภาษาอื่น จัดพิมพ์ เพื่อนำออกเผยแพร่โดยมิได้รับการอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรเด็ดขาด***