เฟยหลงกล่าวทักทายเหมยลี่ว่า “ท่านหมอจะทำพิธีขจัดพิษให้ข้าหรือ ท่านจะทำเช่นไร”
เหมยลี่เดินเข้ามาที่เตียงพร้อมกับเริ่มถอดเสื้อผ้าตนเองออกจนหมด เฟยหลงเห็นดังนั้นจึงตกใจตัวสั่น
เฟยหลงตะโกนเสียงดังว่า “ท่านหมอท่านจะทำอะไร ตอนนี้ข้าไม่อยากร่วมกรักกับใครทั้งนั้น ออกไป”
เหมยลี่ไม่กล่าวอะไรให้มากความเพราะตอนนี้เฟยหลงไม่สามารถหนีไปไหนได้อยู่แล้ว จึงเดินเข้าไปปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเฟยหลงออกจนหมด แล้วใช้มือขยับแท่งหยกของเฟยหลงขึ้นลงจนเริ่มตั้งชัน เหมยลี่จึงขึ้นไปนั่งคร่อมอยู่บนตัวเฟยหลงจ่อกลีบดอกไม้ของตนค่อยๆดันแท่งหยกเข้าไปช้าๆจนเกิดเสียงเยื่อพรมจรรย์ขาดดัง กึด
เหมยลี่น้ำตาไหลเพราะเป็นครั้งแรกและนางก็ไม่เคยทำเช่นนี้กับใคร ก่อนที่จะมาเข้าพิธีถอนพิษนี้นางก็ไปศึกษากับตำราวสันต์มาก่อนเพื่อที่จะได้ร่วมรักกับเฟยหลงได้
เฟยหลงมองลงไปที่แท่งหยกเห็นมีเลือดไหลตามง่ามขาของเหมยลี่จึงเอ่ยว่า “อ๊า… เจ้ายังบริสุทธิ์อยู่หรือ ใยมาทำเช่นนี้ อ๊า… แน่นเหลือเกิน”
เหมยลี่เริ่มขยับขึ้นลง ตับ ตับ ตับ “อ๊า… ท่านพี่ คืนนี้ข้าเป็นของท่านแล้ว อ๊า…”
เฟยหลงเริ่มที่จะขยับมือได้แล้ว เพราะการถอนพิษด้วยวิธีนี้ พิษจะค่อยๆจางหายไปในเวลาที่ได้ร่วมรักกันจึงเริ่มขยับมือขึ้นไปกอบกุมเต้านมของเหมยลี่ “อ๊า… ท่านหมอ อย่าตอดแรงนัก อืม…”
เมื่อเหมยลี่เห็นว่าเฟยหลงเริ่มขยับร่างกายได้บ้างแล้วจึงได้เร่งขยับสะโพกตนให้เร็วขึ้น “อ๊า… ท่านพี่ ข้าจะไม่ไหวแล้ว”
เฟยหลงตอนนี้เริ่มขยับร่างกายได้ทั้งหมดแล้วจึงเปลี่ยนเป็นจับเหมยลี่ให้นอนลง ตนขึ้นไปคร่อมนางแทน แล้วเริ่มซอยแท่งหยกของตนเร็วขึ้น ตับ ตับ ตับ “อืม… อ๊า… ท่านหมอ นี่คือวิธีถอนพิษของเจ้าหรือ”
เหมยลี่ “อ๊า… ท่านพี่ ข้าไม่ไหวแล้ว เร็วอีกเจ้าค่ะ อ๊า….”
เฟยหลงจึงเร่งซอยให้เร็วขึ้น ตับ ตับ ตับ “อ๊า… ข้าก็จะไม่ไหวแล้ว อ๊า….” น้ำรักพ่นใส่จนเต็มรูรักของเหมยลี่
หลังจากที่ทั้ง 2 คนร่วมรักกันจนเสร็จ เฟยหลงก็สลบไป เหมยลี่จึงได้ลุกขึ้นแต่งกายเดินออกจากห้องอย่างโซซัดโซเซไป เพื่อที่จะไปที่โรงหมอเวิน ตามที่ได้นัดแนะกับหมอเวินไช่ไว้ (เหมยลี่ไม่อยากให้เฟยหลงคิดว่าเป็นบุญคุณที่ต้องมาแต่งงานตอบแทนกับนาง จึงได้เร้นกายจากไปโดยไม่ได้ทิ้งที่อยู่ไว้)
Guest
