วิกทอเรีย อนันตโชค ได้รับภารกิจจากบิดา ขุนพล อนันตโชค มาเฟียใหญ่เมืองไทย
ไปตามหาอดีตมือปืนรับจ้างที่ผันตัวเองเป็นนักล่าค่าหัวเงินรางวัลระดับท็อปที่เม็กซิโก
ภารกิจแสนง่ายดายสำหรับมือขวาของขุนพล ลูกสาวคนโตตระกูลอนันตโชค
ผู้กุมบังเหียนร่วมกับบิดา เธอให้เวลาตัวเองแค่เจ็ดวันเพื่อนำนักล่าค่าหัวกลับมาให้พ่อของเธอ
แต่เพียงแค่เหยียบเท้าลงแผ่นดินป่าเถื่อน ดินแดนเหล้ารสแรงเตกิลา
เธอก็ถูกลากเข้าซังเตในข้อหาลักขโมย! ลูกสาวมาเฟียใหญ่ถูกจับเข้าคุกในเขตเสื่อมโทรมเล็ก ๆ แห่งหนึ่งถึงสามวัน!
และเรื่องราวคงไม่จบลงแค่นั้น ถ้าอเล็กซานเดอร์ ฟาบริโอ จะเป็นผู้ชายที่ว่าง่าย อ่อนโยน และเชื่อฟังผู้หญิง
พ่อหนุ่มกล้ามโตอดีตมือปืนรับจ้างกร้าวกระด้าง ชอบเป็นผู้นำ และไม่เคยออมมือให้ใครแม้แต่หญิงสาวบอบบาง ยกเว้นบนเตียง
การถูกตามล่าจากนักค้ายาเสพติดพร้อมกับอเล็กซานเดอร์แบบปลาเล็กโดนหว่านแห
ทำให้วิกทอเรียต้องยอมถูกผูกติดหนึบไปกับอเล็กซานเดอร์ เพราะคงเป็นหนทางเดียวที่จะทำให้เธออยู่รอดกลับเมืองไทย
แต่จะหวังให้เธอกลับไปมือเปล่าไม่มีทาง! เธอต้องเอาผู้ชายป่าเถื่อนบ้าเซ็กซ์คนนี้กลับไปด้วยให้ได้
ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหน วิกทอเรียยอมทำทุกวิถีทางแม้ว่าจะต้องแลกมาด้วยหยาดเหงื่อบนเตียงนอนก็ตาม
.........................................................
“คุณขับเร็วเกินไปแล้ว”
“ฮึ ขืนไม่ขับเร็ว มีหวังเราทั้งคู่ไปเฝ้ายมบาลแน่ จับดี ๆ ล่ะ”
ถนนเมืองเม็กซิโกแสนแคบและเล็ก บางแห่งยังเป็นหลุมเป็นบ่อ ทำให้ใต้ท้องรถกระแทกเป็นระยะ ๆ เสียงดัง
“รถผมพังหมด ผมจะคิดเงินคุณให้คุ้มค่าเลยคนสวย”
“นายอเล็กซานเดอร์ มันเกี่ยวอะไรกับฉัน คุณเป็นคนซื้อมันมาเอง โอ้ย! ขับดี ๆ เป็นไหม โอ้ย อย่าเลี้ยวแบบนี้ โอ้ย! คลื่นไส้”
วิกทอเรียในร่างกายเต็มเปี่ยมด้วยเหล้าเตกิลา ยิ่งอเล็กซานเดอร์ขับแรงเลี้ยววนไปมาจนตัววิกทอเรียเองเวียนศีรษะ
“อย่าอ้วกใส่รถผมนะ!”
“โอ้ย! จอดรถ จอดรถ!!!!”
“Fxxx Dxxx ให้ตายเถอะ!”
.........................................................
วิกทอเรียหาวหวอดบิดมือขึ้นสูงเหนือศีรษะ โดยไม่ทันคิดว่าท่าทางของตัวเองจะก่อให้คนอีกคนที่ยังยืนนิ่งอยู่นั้นเป็นเช่นไร
เธอแอ่นร่างบิดขี้เกียจอีกครั้งแล้วลุกขึ้นจากเตียง
“ยังเลย รอคุณอยู่”
อเล็กซานเดอร์กระพริบปริบ ๆ ขับไล่มนต์สะกดราวกับแม่มดของวิกทอเรียออกไปจากหัวสมอง ขยับขาเดินตามเธอไปยังหลังเคาน์เตอร์
กลิ่นน้ำยาอาบน้ำอ่อน ๆ เป็นกลิ่นที่เขาใช้ประจำ แต่เมื่อมันมาจากร่างของวิกทอเรีย อเล็กซานเดอร์ค้นพบว่ามันทำให้เขาแข็งขึงขึ้นมาได้
“เดี๋ยวลองดูในตู้เย็น”
เขาเดินตัดร่างของวิกทอเรียไปเปิดตู้เย็น แขนเสื้อของทั้งสองเฉียดกัน
ปัง!
“บ้าฉิบ! วิกทอเรีย คุณอยู่ให้ห่าง ๆ ผมหน่อยจะได้ไหม”
อเล็กซานเดอร์กระแทกประตูตู้เย็นหลังจากหยิบเบียร์ออกมาหนึ่งกระป๋องแล้ววางบนเคาน์เตอร์
จ้องไปยังสาวสวยตรงหน้าที่กำลังยืนดวงตาเบิกกว้างระคนสงสัย และเมื่อยืนอยู่ด้วยใกล้ขนาดเกือบได้ยินเสียงลมหายใจของกันและกัน
อเล็กซานเดอร์พลันค้นพบว่าความสูงของวิกทอเรียช่างพอดีกันกับเขาเหลือเกิน
ร่างโปร่งอวบอิ่มสูงเลยปลายคางของเขามานิดหน่อยจนเขาเองไม่ต้องก้มลงไปมากเท่ากับผู้หญิงคนอื่น
แต่ยังพอก้มลงมองเห็นความนูนเด่นของเนินทรวงที่ดันเนื้อผ้าเสื้อเชิ้ตสีขาว
พระเจ้า! เธอไม่สวมเสื้อชั้นใน
“คุณไปกินรังแตนที่ไหนมา ฉันยืนของฉันดี ๆ ไม่ได้เกะกะขวางทางคุณด้วยซ้ำ”
ดูเหมือนวิกทอเรียไม่รู้ตัวว่าร่างของเธอมีผลต่ออเล็กซานเดอร์มากขนาดไหน ใบหน้าจึงเง้างอดและบ่นออกมา ไม่ยอมถอยฉากออกอย่างที่พ่อคนร่างโตบอก
เธอเงยหน้าสู้ตาจ้องใบหน้าแกร่งอย่างท้าทาย มองเห็นจมูกใหญ่บานออกเผยิบผยาบจึงใคร่แปลกใจ เอียงคอเล็กน้อย แต่ยังไม่ทันพูดอะไรออกมา ร่างสูงโปร่งก็ลอยหวือขึ้นจากพื้น
“ว้าย!! คุณจะทำอะไรน่ะ”
“ก็ทำอย่างที่คุณวอนขอยังไงล่ะ”
“อื้อ อื้อ”
มือเรียวเล็กกำเสื้อยืดสีขาวด้านหน้าของอเล็กซานเดอร์ไว้แน่น เธอถูกอุ้มขึ้นวางบนเคาน์เตอร์ด้านหลัง
จากนั้นร่างแกร่งจึงดันสะโพกสอบเข้ามาตรงกลาง ทำให้เธอต้องเปิดหัวเข่าออกจากกัน
หน้าหวานแหงนเงยขยับไม่ได้เมื่อมือแกร่งตรึงท้ายทอยเธอไว้แน่น วิกทอเรียเม้มปากแน่นไม่ยอมให้อเล็กซานเดอร์ส่งลิ้นเข้าไป
“หยุดนะ อื้อ คุณเป็นอะไร”
อเล็กซานเดอร์สติขาดผึงทันทีเมื่อริมฝีปากเย้ายวนตรงหน้าแหงนเงยขึ้น เขาได้กลิ่นความสาว กลิ่นอิสตรี กลิ่นแห่งความสมบูรณ์พร้อมอย่างที่ชายหนุ่มทุกคนต้องการ
มืออุ่นใหญ่รั้งแก้มก้นแม่สาวดินระเบิดขึ้นวางบนเคาน์เตอร์ แหวกขาเธออกด้วยลำตัวใหญ่แล้วระดมจูบ
ริมฝีปากนุ่มนวลหวานฉ่ำ หน้าอกอวบอิ่มบดเบียดกับร่างแกร่ง เขาตรึงท้ายทอยเธอไว้เพื่อให้รับจุมพิตดุดันหิวกระหาย
Guest
