-อสรพิษพ่นรัก-
“อีกยี่สิบปีต่อจากนี้จะถึงพิธีเลือกเจ้าสาว ที่ทุกๆ หนึ่งร้อยปีเวียนมาบรรจบอีกครั้ง ข้าก็แค่เบื่อพิธีกรรมนั่นเลยเลือกลูกของเจ้ามาแทน ไม่ต้องห่วงไป…ถ้านางทำข้าพึงพอใจ ข้าจะไม่ฆ่านางในคืนเข้าหอ และหลังจากนั้นอีกสามเดือนข้าจะส่งลูกเจ้ากลับคืน” ไม่ได้มีอะไรเป็นหลักประกันเลยว่าสองสามีภรรยานักโบราณคดีจะได้ลูกสาวคืนมาตามที่พญางูนั้นกล่าวอ้าง ช่างเป็นทางเลือกที่น่าหนักใจและเจ็บปวดใจในเวลาเดียวกัน
ด็อกเตอร์ประกายรุ้งก้มมองดูหน้าท้องนูนของตนพลางลูบไปมาช้าๆ เสียงห้ามปรามของใครหลายคนไม่เข้าหูเธอเลยสักนิด มีแต่ความคิดว่าหากเธอและลูกมีวาสนาต่อกันก็คงได้เจอกันอีก
“ดิฉันตกลง”
“รุ้ง!! / ด็อกเตอร์!!”
รอยยิ้มพึงพอใจปรากฎบนใบหน้าคมคายอีกครั้ง เท้าหนาสาวเท้าเข้าไปใกล้ว่าที่คุณแม่แล้ว และไม่ว่าจะด้วยพลังลึกลับอันใดก็ตาม ไม่มีใครสามารถเข้าถึงตัวด็อกเตอร์สาวได้แม้แต่คนเดียว ขนาดด็อกเตอร์ชวลิตได้แต่เอามือทุบกำแพงอากาศ จากนั้นเจ้าของผู้กุมทุกชีวิตที่อยู่ตรงนี้ก็วางมือหนาลงบนหน้าท้องนูน ลำแสงสีขาวเล็กๆ สว่างวาบอยู่ใต้ฝ่ามือแล้วจางหายไปไม่กี่นาที ก่อนที่เขาจะก้าวถอยหลังออกมาแล้วมองใบหน้าหวานที่เปื้อนไปด้วยหยาดน้ำตานิ่ง
“…จงดูแลเด็กคนนี้ให้ดี หากว่านางเป็นอะไรไปก่อนถึงอายุยี่สิบปีบริบูรณ์ ข้าจะตามเอาชีวิตพวกเจ้าทุกคน!!”
*/*/*
Guest
