(ดราม่า/จบดี)
....
ศรัณย์ (แปลว่า) ซึ่งเป็นที่พึ่ง แต่ชื่อของเขากลับเขียนว่า ศรัน นั้นคงหมายความ เขาเป็นที่พึ่งซึ่งไม่สมบูรณ์
....
เจย์เดน (แปลว่า) การได้ยินของพระเจ้า ทว่าพระเจ้าคงไม่รักเขา ถึงไม่เคยได้ยินสิ่งที่เขาร้องขอเลยสักครั้ง
....
ศรันเป็นเด็กที่เติบโตมาจากสถานสงเคราะห์บ้านเด็กกำพร้า ตั้งแต่จำความได้ กระทั่งเขาอายุสิบสี่ปี มีเหตุให้ต้องหลบหนีออกมาจากที่นั่น จนได้พบเจอกับเด็กน้อยหัวทองตาฟ้า ซึ่งถูกทิ้งไว้หน้าสถานสงเคราะห์ แล้วตัวเขาดันเผลออุ้มหนีมาด้วย
เป็นเช่นนั้นเขาจำเป็นต้องรับผิดชอบ ในการกระทำของตัวเอง จึงต้องเลี้ยงเด็กคนนั้นไว้อย่างเสียไม่ได้
'หรั่งน้อย' เป็นชื่อที่เขาตั้งให้มัน ตามหน้าตาที่เหมือนชาวต่างชาติ ของเด็กคนนั้น
กระทั่งวันหนึ่ง มีผู้หญิงท่าทางใจดี และมีตังค์ ดูท่าจะเลี้ยงดูเจ้าหรั่งได้ดีกว่าเด็กข้างถนนอย่างเขา
สุดท้ายศรันก็ตัดสินใจยกเด็กชายวัยสิบเอ็ดปีให้เธอ ก่อนที่จะย้ายออกจากประเทศไป ตามที่เธอสั่ง
16 ปีให้หลัง เขามีเหตุจำเป็นต้องแบกหน้ากลับมาขอความช่วยเหลือจากเจ้าหรั่ง คิดไม่ถึงเหมือนกันว่าเจ้าเด็กนั่นจะยอมช่วยเขา แลกกับการต้องไปอยู่ดูแล ประธานคิงส์
ทุกอย่างเหมือนจะง่ายดาย ถ้าหากวันหนึ่งศรันไม่เกิดความระแคะระคายอะไรขึ้นมาเสียก่อน?
นิยายเรื่องนี้ เซ็ตติ้ง ประเทศสมมุติ โดยใช้ตัวย่อ ตัวละครถูกสร้างขึ้นมาให้เหมือนมนุษย์คนหนึ่ง มีความรัก โลภ โกรธ หลง ไม่มีขาวหรือดำ ต่างมีเหตุผลและการตอบสนองของตัวเอง อ่านเพื่อความบันเทิง(?) นะคะ
Guest
