ใครบางคนก็อยู่สูงเกินกว่าจะเอื้อมถึง ไม่ว่าจะพยายามไขว่คว้าเท่าไหร่ ก็ยังไกลอยู่ดี
.......
ยอดรัก(เฑียร) x คุณฌอน
เฑียร หรือ ยอดรัก มีปัญหาด้านการพูด เขาพูดช้ากว่าเกณฑ์ไปหลายปี จนกระทั่งอายุห้าขวบถึงได้รับการรักษา แต่เมื่อเริ่มพูดได้เด็กชายก็ยังมีปัญหาการพูดไม่ชัดอยู่ดี ระหว่างที่เด็กคนหนึ่งกำลังเติบโตขึ้นทุกวัน เขาก็ต้องเผชิญกับการล้อเลียนและดูถูกของเพื่อนๆ วัยเดียวกันหรือแม้กระทั่งคนที่โตกว่า สังคมภายนอกหล่อหลอมให้เด็กที่เคยสดใสในวันวานกลับกลายเป็นคนเงียบขรึม แต่ไม่ว่าโลกใบนี้จะใจร้ายกับเขาแค่ไหนก็ยังมีพี่ชายใจดีคนหนึ่งอยู่ข้างๆ เขาเสมอ
แต่แล้วทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เมื่อพี่ชายใจดีกลับมาจากต่างประเทศ เขาเป็นเหมือนคนที่เฑียรไม่เคยรู้จัก
"นี่เลิกเดินตามฉันสักทีเถอะ คุณพ่อให้แกมาคอยจับตาดูฉันใช่ไหม"
"ไม่ใช่นะครับ คุณลุงไม่ได้บอกผม"
"ถ้าอย่างนั้นก็เลิกเดินตามฉันสักที"
"ทำไม เมื่อก่อน..." เขาพึมพำเบาๆ ทว่าอีกคนได้ยิน
"แกไม่ใช่เด็กแล้วนะ ส่วนฉันก็โตมากแล้ว ไม่จำเป็นต้องตัวติดกันให้น่ารำคาญ"
ไม่รู้ว่าตั้งแต่ตอนไหนที่ขาสองข้างไม่มีแรงจะก้าวเดิน เด็กหนุ่มวัยสิบห้าปีได้แต่ยืนนิ่งอยู่ที่เดิม เขาอุตส่าห์ดีใจที่พี่ชายใจดีกลับมาทว่าผ่านไปแค่สี่ปีทุกอย่างกลับไม่เหมือนเดิม
............
เหมือนจะใกล้ แต่ก็ ไกลอยู่ดี
...............
Guest
