พิรชัชเกลียดโอเมก้าอย่างมนันย์ เพราะการมีอยู่ของเด็กคนนี้ทำเอาครอบครัวของเขาเกือบพัง สามีภรรยาที่รักกันอย่างหวานชื่นกลับหมางเมินใส่กันตั้งแต่ที่พ่อเขาอุ้มเด็กคนนี้เข้ามาในบ้าน แต่แล้ววันหนึ่งโชคชะตาพลิกผัน อัลฟ่าอย่างพิรชัชเกิดอุบัติเหตุจนทำให้ความทรงจำบางส่วนขาดหาย การรับกลิ่น การรับรสเปลี่ยนไปจากเดิม ชีวิตที่มืดมนกลับมาสว่างไสวเพราะพยาบาลจำเป็นที่ชื่อมีนาอีกครั้ง
"คุณรู้สึกดีกับผมเพราะว่าคุณสามารถจินตนาการผมในรูปแบบต่าง ๆ ในแบบที่คุณชอบ หรือเป็นอะไรก็ได้ในแบบที่คุณอยากให้เป็น แต่หากสักวันหนึ่งคุณสามารถมองเห็นผมด้วยสองตาของคุณเอง คุณอาจจะไม่ชอบผมอีกแล้วก็ได้ เพราะบางทีตัวตนของผมจริง ๆ อาจจะมีแต่สิ่งที่คุณไม่ชอบเต็มไปหมด"
ถ้าหากมีนาหรือมนันย์คือคนคนเดียวกัน พิรชัชจะทำเช่นไร เพราะคนที่เขาคิดจะเปิดใจหลังจากเลิกรากับแคทเทอลีนก็คือพยาบาลจำเป็นอย่างมีนา เขารักมีนาแต่เกลียดมนันย์ ส่วนมนันย์รู้อยู่เต็มอกว่าพิรชัชเกลียดตนยังกะอะไรดี หากไม่เกิดอุบัติเหตุจนการรับกลิ่นเปลี่ยนไปจนเหม็นไปหมดทุกกลิ่น เหลือเพียงกลิ่นฟีโรโมนดอกพีโอนีที่ทำให้โอเมก้าอย่างมนันย์ต้องมารับหน้าที่นี้ ตลอดเวลา 3 เดือนที่อัลฟ่าพักฟื้นร่างกาย ความรักความสัมพันธ์ได้ก่อตัวขึ้นจนก่อเกิดเลือดเนื้อเชื้อไขโดยไม่ทันรู้ตัว เพราะพิรชัชคิดว่ามีนาคือเบต้ามาโดยตลอด ความจริงเปิดเผย อีกฝ่ายหลบลี้หนีหน้าไปไกลต่างประเทศถึง 3 ปีโดยไม่บอกกล่าวเรื่องเด็กแฝดในท้องสักคำก่อนจะเจอกันโดยบังเอิญ
"ฉันถามได้ไหมชื่อลูก ๆ มีความหมายว่าอะไร"
"นับอนันต์กับนับนิรันดร์ คิดถึงนับอนันต์ ถวิลหานับนิรันดร์" (อีกนัยหนึ่งก็คือโอบกอดความอ้างว้างนับนิรันดร์)
"ชื่อของเด็ก ๆ ไม่มีความหมายอะไรเป็นพิเศษ มันเป็นความรู้สึกของผมในขณะนั้นก็เท่านั้น"
Guest
