“หนูเกี๊ยว เรามีเรื่องต้องคุยกัน” เขาพูดขึ้นเสียงเครียดทำเอาคนที่ดึงลากเก้าอี้ออกนั่งขมวดคิ้วสงสัยในน้ำเสียงเครียดขรึมของเขา
“คะ อานิล”
“อานิลไม่ได้ใส่ถุงยางเมื่อคืน และอานิลก็ไม่ได้ปล่อยนอกด้วย หนูเกี๊ยวอาจท้องได้”
“อานิลกลัวพลาดทำหนูเกี๊ยวท้องเหรอคะ ไม่เป็นไรค่ะ หนูเกี๊ยวกินยาคุมฉุกเฉินได้ค่ะ เดี๋ยวก่อนไปเรียนหนูแวะร้านขายยาซื้อกิน”
“ไม่ได้! มันมีผลข้างเคียงไม่ดี อานิลไม่ให้หนูเกี๊ยวกินยาคุมฉุกเฉิน” เขาตอบสวนกลับอย่างเดือดดาล ความจริงคือเขาไม่พร้อมที่จะมี ‘ลูก’ ตอนนี้ แต่ก็ไม่ยอมให้รัฐติกาลกินยาคุมฉุกเฉินแน่นอน
“แล้วจะทำยังไงคะ ถ้าหนูเกี๊ยวท้องล่ะคะ”
“ท้องค่อยว่ากัน แต่ห้ามคิดกินยาคุมฉุกเฉินเป็นอันขาด ครั้งหน้าอานิลจะใส่ถุงยาง”
‘ครั้งหน้า’ แสดงว่าต้องมีอีกครั้ง สาวน้อยอมยิ้มก้มหน้าซ่อนความอาย
“หนูเกี๊ยวทำไมเงียบ เข้าใจที่อานิลพูดไหม” เขาเห็นสาวน้อยก้มหน้าไม่พูดตอบจึงถามอีกครั้ง
“หนูเกี๊ยวเข้าใจค่ะ หนูมาค้างที่นี่ได้ไหมคะ มาค้างทุกวันเลยได้ไหมอานิล และอานิลก็มาเป็นจิตแพทย์ของหนูเหมือนเดิมได้ไหมคะ”
“เป็นจิตแพทย์เราเหมือนเดิมน่ะได้ แต่จะมาค้างทุกวันไม่ได้เดี๋ยวพี่รัฐพ่อของเราสงสัยได้ อานิลไม่อยากให้พ่อของหนูเกี๊ยวรู้เรื่องของเรา สัญญากับอานิลได้ไหมว่าจะเก็บมันเป็นความลับ”
“ค่ะ เรื่องของเราจะเป็นความลับอย่างที่อานิลต้องการ” แม้จะน้อยใจ อยากเป็นแฟน อยากเป็นภรรยาของอานิล แต่เมื่อเขาไม่ต้องการ เธอก็พร้อมจะอยู่ในความมืด เป็นผู้หญิงในความลับของเขาอย่างที่เขาต้องการ
Guest
